Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ : Ο πολιτισμός της δουλοπρέπειας

Από το Μαρικάκι



Απεργία – φυσική καταστροφή σημειώσατε Χ. Ισοπαλία. Ίσα κι όμοια. Ανέλπιστο κακό που μας βρήκε εν αιθρία και χρήζει αποζημίωσης. Είναι δυνατό να προβλέψει κανείς το ξύπνημα του ηφαιστείου; Είναι δυνατό να προβλέψει το θερινό ρωσικό ολοκαύτωμα; Τις πλημμύρες στο Πακιστάν;

Είναι δυνατό να προβλέψει τις απεργίες στην Ελλάδα; Όχι, βέβαια, τουλάχιστον σύμφωνα με τον υποτελή νου που συνέλαβε την ιδέα και την προσάρμοσε στο πολυνομοσχέδιο του γερουλάνειου υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Προφανώς και οι τουρίστες που καταφθάνουν στο Ελευθέριος Βενιζέλος ζουν στη γυάλα δυτικών καπιταλιστικών οάσεων χωρίς δημοσιονομικά προβλήματα, ανεργία, ακρίβεια, αδίκια, ανισότητες, φτώχεια, ανομία, εγκληματικότητα, πολιτικά σκάνδαλα, με καθόλα ρυθμισμένη αγορά και πάει λέγοντας. Η ανάγκη διεκδίκησης εργασιακών δικαιωμάτων είναι άγνωστη στο εξωτερικό γιατί είναι όλα κατοχυρωμένα και ες αεί άθικτα. Στην τέλεια νιρβάνα τους δεν ενημερώνονται για τα τεκταινόμενα στον αναπτυσσόμενο κόσμο, τον οποίο ωστόσο, συχνά πυκνά επιλέγουν ως προορισμό των διακοπών τους γιατί στις διαφημίσεις στην τηλεόραση τους φάνηκε εξωτικός και παραδεισένιος. Η γυάλα ενίοτε καταντά πληκτική.

Τώρα αν κάποιος βρεθεί στην Ταϊλάνδη για σεξοτουρισμό με ανήλικα πλάσματα, το νούμερο ένα εξωτικό προϊόν της φτωχής ασιατικής χώρας και πέσει σε τίποτα ταραχές ή βομβιστικές επιθέσεις ισλαμιστών πρέπει να αποζημιωθεί ή μήπως ας πρόσεχε;

Αν εν μέσω κρίσης και πολύμηνων και καταιγιστικών αρνητικών δημοσιευμάτων που φέρνουν την Ελλάδα στο χείλος της πτώχευσης και των κοινωνικών αναταραχών ο μέσος ευρωπαίος τουρίστας πάρει τα ρίσκα του για λίγο ελληνικό φως - που θα του επιτρέψει να τη βγάλει και φέτος με τη μουντίλα του ευρωπαϊκού βορά - αλλά ξεμείνει λίγες ώρες στο αεροδρόμιο ή τον Πειραιά, πρέπει να αποζημιωθεί ή μήπως ας πρόσεχε;

Οι έλληνες πολίτες, εγκλωβισμένοι του μνημονίου στην ίδια τους τη χώρα, πρέπει ν’ αποζημιωθούν ή να συνεχίσουν να ακούν τα διεθνή και κυβερνητικά σχολιανά στο γνωστό εδώ και μήνες ρυθμό: ας προσέχατε;

Μήπως ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τον εσωτερικό εκβιασμό της τάχα μου «βιομηχανίας» του πολιτισμού και του τουρισμού, στο όνομα των οποίων πρέπει να ανεχθούμε από τον πάσης φύσεως αισθητικό βιασμό του τοπίου μέχρι την δουλοπρεπή αποζημίωση των αλλοδαπών τουριστών επειδή μας έκαναν την τιμή να αφήσουν λίγα ευρώπουλα στους ξενοδόχους και καραβοκύρηδες ετούτης εδώ της μπανανίας;

ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΤΙΤΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ