06/07/2009
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Ξεπέρασαν τους 25.000, σύμφωνα με τους διοργανωτές, οι Αθηναίοι και οι μετανάστες που συμμετείχαν στο 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, το οποίο φέτος διοργανώθηκε στην περιοχή του Ρέντη, σε ελάχιστη απόσταση από το Τμήμα Αλλοδαπών. Μέσα στη βιομηχανική περιοχή, Ελληνες και μετανάστες τραγούδησαν και χόρεψαν μαζί, με μουσική από κάθε γωνιά της Γης. Υποστηρίζοντας πως «μαζί πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας».
Μεγαλύτερη από κάθε άλλη χρονιά ήταν φέτος η παρουσία των μεταναστών στο τριήμερο αντιρατσιστικό φεστιβάλ. Οι ίδιοι (μέλη μεταναστευτικών κοινοτήτων) μίλησαν για την ανάγκη να οργανωθούν για ν' αντιμετωπίσουν το αρνητικό κλίμα που διαμορφώθηκε με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης και την αύξηση κρουσμάτων ρατσισμού. Επίσης, πολυάριθμη ήταν και η παρουσία της νεολαίας, που δεν αρκέστηκε μόνο να παρακολουθεί τις συναυλίες αλλά εκδήλωσε ενδιαφέρον για συμμετοχή σε οργανώσεις αλληλεγγύης. Συγκριτικά με προηγούμενα φεστιβάλ, μεγαλύτερη ήταν επίσης η συμμετοχή στις συζητήσεις, αν και ήταν πολλές κι έγιναν παράλληλα.
Περισσότερες από 300 οργανώσεις έστησαν περίπτερα στο Πάρκο Ειρήνης. Οργανώσεις περιβαλλοντικές, αντιπολεμικές, κατά της παγκοσμιοποίησης, των διακρίσεων, συνδικαλιστικοί φορείς. Ανάμεσά τους, στήθηκαν τα περίπτερα 60 οργανώσεων μεταναστών απ'όλο τον κόσμο.
Μουσικά σχήματα μεταναστών δεύτερης γενιάς ανέβαιναν κατά δεκάδες στη σκηνή. Σε άλλη εξέδρα, δεκάδες ήταν αυτοί που στάθηκαν όρθιοι παρακολουθώντας τη συζήτηση για την άνοδο της ακροδεξιάς και του ρατσισμού. Πιο κάτω, οι Μαροκινοί κερνούσαν τσάι με μέντα όποιον περνούσε από το περίπτερο.
«Ειδικά φέτος, το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, απέκτησε πολιτική σημασία. Συσπείρωσε τους πολίτες, οι οποίοι με την παρουσία τους, είναι αποφασισμένοι ν' απαντήσουν με εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Διότι οι μετανάστες δεν έχουν φωνή», διευκρινίζει η Ν. Κατσαΐτη από την κίνηση «Απελάστε το ρατσιμό».
«SANTE» σημαίνει «ευχαριστώ» στα σουαχίλι αλλά είναι και περιοδικό. Ο εκδότης του είναι ο νεαρός Αφρικανός Νικόδημος. Μαζί με τη Βάσω και τον Αποστόλη το διανέμουν δωρεάν: «Παρουσιάζουμε τη μουσική και τις τέχνες της Αφρικής. Για να γνωρίσουν τον τόπο τους, τα παιδιά που κατάγονται από αφρικανικές χώρες. Θέλουμε να δείξουμε στους Ελληνες μια άλλη πλευρά της Αφρικής. Γιατί εκεί, δεν υπάρχουν μόνο παιδιά με τυμπανισμένες κοιλιές...».
«Οργανωθήκαμε για να ζητήσουμε από τους Ελληνες να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους. Γιατί μόνο έτσι θ' αποκτήσουμε δικαιώματα», λέει η Λ. Μακόλι από την «Ενωση Αφρικανών Γυναικών».
Η Φατίμα, στο γεμάτο χειροποίητα αντικείμενα μαροκινό περίπτερο, κερνάει παραδοσιακά γλυκά με σιρόπι και σουσάμι: «Βλέπουμε τη συμμετοχή μας, σαν ευκαιρία για ένα μήνυμα ανθρωπιάς. Θέλουμε οι Ελληνες να γνωρίσουν τον πολιτισμό μας. Ζούμε με την ελπίδα πως θα τα καταφέρουμε».
Ο Ασ. Χαμέντι από τον σύλλογο των Αφγανών διευκρινίζει ότι «δεν κυκλοφορεί κανένας Αφγανός στο κέντρο, μόλις πέσει το φως της μέρας. Αλλους τους "σκουπίζει" η Αστυνομία κι άλλους τους χτυπούν κάποιοι πολίτες».
Τα περίπτερα των μεταναστών γεμίζουν κόσμο. Φεύγοντας, πήραν μαζί τους μια μάσκα που ξορκίζει το κακό, μπαγκλαντεσιανό χρυσοκέντητο σάρι, ξύλινα μαγειρικά σκεύη από την Αφρική, μουσικά όργανα φτιαγμένα από καρπούς, κοσμήματα από κοχύλια της Σιέρρα Λεόνε, πολύχρωμα παρεό από τη Μαδαγασκάρη.*
