Γερμανοί συνδικαλιστές: αλληλεγγύη στους Έλληνες εργαζόμενους, νέους και συνταξιούχους!

Εδώ και μερικές εβδομάδες οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα διαδηλώνουν και απεργούν ενάντια στις προγραμματισμένες σκληρές περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις, την παιδεία και την Υγεία, ενάντια στη μείωση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα και στην φοροεπιδρομή που θα πλήξει τα μεσαία και λαϊκά στρώματα. Πολιτικοί, επιχειρηματίες και ΜΜΕ στη Γερμανία υποστηρίζουν πως «οι Έλληνες ζούσαν πέρα από τις δυνατότητές τους» και γι’ αυτό θα πρέπει τώρα να πληρώσουν. Για να ενισχύσουν τα λεγόμενά τους προβάλλουν το στερεότυπο ότι στην Ελλάδα – και γενικά στη Νότια Ευρώπη – κυριαρχούν η κακοδιαχείριση και η διαφθορά.

Με την προπαγάνδα αυτή επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από το γεγονός ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι, όπως και οι Γερμανοί, όχι μόνο δεν ευθύνονται για την οικονομική κρίση, αλλά αντιθέτως, τα λεφτά από τους φόρους που πληρώνουν χρησιμοποιήθηκαν για να «σώσουν» τους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους. Σήμερα, οι ίδιες αυτές τράπεζες ξεζουμίζουν τους «σωτήρες» τους! Την ίδια στιγμή, η άρχουσα τάξη και τα ΜΜΕ, που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη προς όφελος τους, χρησιμοποιώντας την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» φέρνουν σε αντιπαράθεση τους εργαζόμενους και τους ανέργους των χωρών της Ευρώπης.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι αναγκασμένη να ζει με αισθητά χαμηλότερους μισθούς από αυτούς των Γερμανών, παρόλο που το κόστος ζωής είναι περίπου το ίδιο. Η εκστρατεία αυτή της άρχουσας τάξης και των ΜΜΕ στη Γερμανία έχει ως στόχο να αποκρύψει από την κοινή γνώμη τους πραγματικούς υπαίτιους για την πιο βαθιά κρίση των τελευταίων 80 χρόνων και να προετοιμάσει την ιδεολογική βάση, πάνω στην οποία οι λαϊκές μάζες θα κληθούν να πληρώσουν το κόστος της. Την ίδια στιγμή στο μεγάλο κεφάλαιο χαρίζουν τεράστια ποσά.

Τα συνδικάτα, η αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα πρέπει να δώσουν την ακόλουθη απάντηση:

Μαζί στους δρόμους ενάντια σ’ αυτούς που είναι υπαίτιοι για την κρίση.

Να κινητοποιηθούμε ενάντια στην πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) οι οποίες, κάτω από εντολές των ισχυρών κρατών, στην πραγματικότητα θέτουν την Ελλάδα σε καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης και της στερούν τα κυριαρχικά δικαιώματά της.

Το εργατικό κίνημα και η αριστερά στην Ευρώπη πρέπει να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και να υποστηρίξουν τον αγώνα των Ελλήνων εργαζομένων, μαθητών, φοιτητών και συνταξιούχων.

Ένας νικηφόρος αγώνας ενάντια στα σχέδια της Ε.Ε. και της Ελληνικής Κυβέρνησης θα αποτελούσε ένα ελπιδοφόρο παράδειγμα για τους εργαζόμενους σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η μεγαλύτερη υποστήριξη όμως για το ελληνικό εργατικό κίνημα είναι να μάθουμε από αυτό και να αρχίσουμε να μαχόμαστε ενάντια σ’ αυτές στις αντιλαϊκές και εξοντωτικές πολιτικές στην Γερμανία και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι διαδηλώσεις της 12^ης Ιουνίου και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των μαθητών πρέπει να είναι η αρχή.

Κοινές πανευρωπαϊκές δράσεις και διαμαρτυρίες, π.χ. μια πανευρωπαϊκή μέρα δράσης, πρέπει να οργανωθούν από τα συνδικάτα, την αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα.

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

Υπογράφουν

× Mustafa Efe, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στην DAIMLER και εκπρόσωπος του συνδικάτου IG METALL

× Dieter Braeg, εκπρόσωπος του DIE LINKE Moenchengladbad Sued – πρώην πρόεδρος του σωματείου στην Fa, Piersburg Neuss

× Inge Hoeger ,Βουλευτής DIE LINKE

× Ulla Jelpke, Βουλευτής DIE LINKE

× Mikhail Aggelides, Πρόεδρος του DIE LINKE Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας

× Dr. Eckhard Fascher, εκπρόσωπος του DIE LINKE στο συμβούλιο του Goettingen

× Viktor Frohmiller, εκπρόσωπος των μαθητευόμενων / ασκούμενων ; στην επιχείρηση συγκοινωνιών του Βερολίνου

× Christine Lehnert, δημοτική σύμβουλος στο Ροστόκ με το κόμμα Sozialistische Allternative (SAV)

× Claus Ludwig, σοσιαλιστής δημοτικός σύμβουλος στην Κολωνία με το κόμμα DIE LINKE

× Michael Pruetz, BASG Βερολίνο

× Lucy Redler, Εκπρόσωπος του κόμματος Sozialistische Allternative (SAV – συμμετέχει στο Die Linke)

× Rainer Spilker, πρόεδρος του συνδικάτου Ver.di στο Minden

× Angelika Teweleit, Εκπρόσωπος Τύπου του «Δικτύου για ένα δημοκρατικό και αγωνιστικό ver.di»

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Παντέλης Παναγιωτης Αντιπρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ

Κόνιαρης Χρήστος Μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Η ψήφιση του νόμου 3833/10 που επιβάλλει δραματικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την αύξηση της φορολογίας στον ΦΠΑ, στα καύσιμα, που καλούνται να πληρώσουν τα μόνιμα υποζύγια οι μισθωτοί, έφερε ταυτόχρονα στην επιφάνεια τις πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης για την στελέχωση των δημόσιων Νοσοκομείων και των μονάδων Πρόνοιας.

Η ενσωμάτωση μέσα στο Νόμο 3833/10 των παρακάτω ρυθμίσεων είναι αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων της Κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 10 παρ 1 αναφέρει:

Κατά τη διάρκεια του έτους 2010 δεν χορηγούνται εγκρίσεις της Τριμελούς Επιτροπής της παρ. 1 του άρθρου 2 της ΠΥΣ 33/2006 (ΦΕΚ 280 Α΄), όπως ισχύει, για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων ή προσλήψεων προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στους φορείς του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3812/2009 (ΦΕΚ 234 Α΄). Για το ίδιο έτος, με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου, αναστέλλονται οι προσλήψεις και διορισμοί του ανωτέρω προσωπικού των φορέων αυτών. Εξαιρούνται οι τομείς: α) υγείας, προκειμένου για ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, β) παιδείας, ….

Ακολούθως στο άρθρο 10 παρ 3 αναφέρει:

Ο διορισμός των επιτυχόντων σε διαδικασίες επιλογής τακτικού προσωπικού του Α.Σ.Ε.Π. και των φορέων, οι οποίες προκηρύχθηκαν βάσει εγκριτικών αποφάσεων της Τριμελούς Επιτροπής της ΠΥΣ 33/2006, έτους 2009 ή και προγενέστερων ετών και για τους οποίους οι οριστικοί πίνακες αποτελεσμάτων θα εκδοθούν μετά την 1.1.2010, διενεργείται σταδιακά, βάσει σειράς επιτυχίας, εντός του έτους 2011 και ολοκληρώνεται, μέχρι την εξάντληση των περιλαμβανομένων στους οριστικούς πίνακες και πάντως όχι πέραν της 31.12.2013.

Τέλος στο άρθρο 11 παρ 1 και 2 αναφέρει:

1. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013, ο αριθμός των ετήσιων προσλήψεων και διορισμών του μόνιμου προσωπικού και του προσωπικού με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου στους φορείς της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3812/2009, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος συνολικά από το λόγο ένα προς πέντε (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις), στο σύνολο των φορέων. Οι αποχωρήσεις υπολογίζονται την 31η Δεκεμβρίου του αμέσως προηγούμενου έτους και αφορούν στο σύνολο του έτους αυτού.…

2. Ειδικά για το εκπαιδευτικό προσωπικό, όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, τα Σώματα Ασφαλείας, το Λιμενικό Σώμα, καθώς και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του τομέα υγείας, ο λόγος αυτός ορίζεται σε ένα προς ένα (μία πρόσληψη ανά μία αποχώρηση).

Από τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις προκύπτει καθαρά ότι για το 2010 το ανώτερο επιτρεπτό όριο προσλήψεων δεν μπορεί να ξεπεράσει τον αριθμό των θέσεων που έχουν προκηρυχθεί, δηλαδή τις 2987, που καλύπτουν μόνο μέρος των αποχωρήσεων των προηγούμενων ετών, ενώ στην καλύτερη περίπτωση είναι δυνατόν να προκηρυχθούν οι 3000 θέσεις που έχουν εξαγγελθεί, αν και αυτό φαίνεται απίθανο με την ασκούμενη πολιτική.

Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι η εξαίρεση από την απαγόρευση προσλήψεων δεν αφορά συνολικά τον χώρο της υγείας αλλά μόνο το Νοσηλευτικό και Ιατρικό προσωπικό. Έτσι με βάση το άρθρο 10 παράγραφος 3 τα άτομα που θα επιλεγούν από κλάδους που δεν υπάγονται στην εξαίρεση όπως το παραϊατρικό προσωπικό, το βοηθητικό, το τεχνικό και συμπεριλαμβάνονται στην προκήρυξη των 2987 θέσεων δεν θα προσληφθούν άμεσα αλλά από το 2111 σε βάθος χρόνου μέχρι το τέλος του 2013

Επίσης δεν μπορεί στην προκήρυξη των 3000 θέσεων που έχουν εξαγγελθεί, αν ποτέ γίνει, να συμπεριληφθεί προσωπικό πέρα από Νοσηλευτικό.

Από το 2011 μέχρι τις 31-12-2013, άρα μέχρι το τέλος της Κυβερνητικής θητείας, οι θέσεις στα Νοσοκομεία στην καλύτερη περίπτωση για το Νοσηλευτικό προσωπικό θα παραμείνουν οι ίδιες αφού για κάθε αποχώρηση θα επιτρέπεται μια πρόσληψη, ενώ για το υπόλοιπο προσωπικό ανά 5 συνταξιοδοτήσεις θα επιτρέπεται μόνο μία πρόσληψη.

Αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο συμπέρασμα ότι τα δεκάδες χιλιάδες κενά που υπάρχουν στα Νοσοκομεία θα παραμείνουν και το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας θα βουλιάζει καθημερινά.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή όλοι αυτοί που πανηγύριζαν για τις επιλογές της Κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας να κάνουν τουλάχιστον την αυτοκριτική τους. Να σταματήσουν να εγκαλούν λοιπόν όλους εμάς που είχαμε προαναγγείλει αυτή την εξέλιξη και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ευθύνες που συνίστανται στην αδράνεια που επέδειξαν από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την διακυβέρνηση της Χώρας το ΠΑΣΟΚ, ευθύνες γιατί εξωράιζαν για αρκετό χρονικό διάστημα τις επιλογές της Κυβέρνησης, ευθύνες γιατί απουσιάζουν από την οργάνωση της αντίστασης και του αγώνα των εργαζόμενων στα Νοσοκομεία στα αντεργατικά μέτρα της Κυβέρνησης.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση Υγειονομικών, είχε έγκαιρα επισημάνει τόσο τις πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης, που οδηγούσαν στην παραπέρα αποδιάρθρωση του Δημόσιου συστήματος υγείας, όσο και την επιλογή της να μην καλύψει τα τεράστια κενά σε προσωπικό.

Ταυτόχρονα είχε επισημάνει ότι η σημερινή πλειοψηφία στην Διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ δεν θέλει και δεν μπορεί να υπηρετήσει τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων στην Υγεία και την Πρόνοια αφού στην λογική της κυριαρχεί η στήριξη της Κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό βεβαίως δεν αφορά μόνο την πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ αλλά και τον μόνιμο πλέον στυλοβάτη της την ΔΑΚΕ, που λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία και αλληλοσυμπληρώνονται.

Η ανάγκη να ενεργοποιηθούν τα πρωτοβάθμια σωματεία, να βγουν από την αδράνεια, να απεγκλωβιστούν από την κυριαρχία των παραγόντων, είναι σήμερα επιτακτική. Ο κάθε εργαζόμενος, ανεξάρτητα από την πολιτική ή συνδικαλιστική του τοποθέτηση, κάθε συνδικαλιστική δύναμη που αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν αρνητικές εξελίξεις για όλους τους εργαζόμενους, πρέπει τώρα να πάρει πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης και ανατροπής αυτής της πολιτικής.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση καλεί όλους τους εργαζόμενους στην υγεία, να μην εγκλωβιστούν σε κομματικές και παραταξιακές σκοπιμότητες, αντίθετα όλοι μαζί να δώσουμε τον αγώνα για την αποτροπή των Κυβερνητικών μέτρων. Καλούμε σε συντονισμό και δράση με κάθε συνδικαλιστική δύναμη που επιδιώκει την ανατροπή αυτής της πολιτικής με στόχο την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων και την στήριξη του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.