Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Βουλή των Ελλήνων: Διάλογοι εκκολαυθέντων οφιδίων

Εθνικισμός και Σοσιαλισμός σε σχέσεις αγάπης, στοργής και συντροφικότητας, χθες το πρωί στη Βουλή, που ολοένα μοιάζει περισσότερο με το Ράιχσταγκ της «επόμενης ημέρας» του φθινοπώρου του ‘33. Το αντικείμενο; Τι άλλο, από τους μετανάστες απεργούς της Υπατίας. Τα ερωτευμένα πιτσουνάκια; Ποιοι άλλοι, από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Ανδρέα Λοβέρδο. Διάλογοι απείρου εθνικοσοσιαλιστικού κάλους, σχετικά με το κόστος νοσηλείας των απεργών, το οποίο μάλιστα σκέφτεται ο υπουργός να στείλει συστημένο κατά Κουμουνδούρου πλευρά. Αν το στομάχι σας δεν αντέχει στα βαριά φασιστικά καρυκεύματα, καλύτερα να μην μπείτε παραμέσα...
Μία πρόγευση από το χθεσινό ναζιστικό πανηγύρι στη Βουλή, με δύο πλήρη αποσπάσματα από το διάλογο Γεωργιάδη-Λοβέρδου, με θέμα το κόστος νοσηλείας των απεργών πείνας:

Άδωνις Γεωργιάδης

«Αυτή η νοσηλεία όλων αυτών των ανθρώπων είχε κάποιο κόστος. Αυτό το κόστος ποιος το επωμίζεται; Το κράτος, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος; Γιατί, αφού υπάρχουν οι «αλληλέγγυοι» -forum μεταναστών, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα ρόζα κ.λπ.- αυτοί οι καλοί άνθρωποι που είναι μεγάλοι ανθρωπιστές, ας πάρουν και τον λογαριασμό να πληρώσουν».
Ανδρέας Λοβέρδος:
«Το κόστος αυτό αγγίζει τα 100.000 ευρώ. Θα μου πείτε τι είναι αυτά τα 100.000 ευρώ μπροστά στα 150.000.000 ευρώ που μας κοστίζει κάθε χρόνο η υγειονομική παροχή υπηρεσιών στους παράνομους μετανάστες, που ανασφάλιστοι επισκέπτονται τα νοσοκομεία μας, καθώς και στους περίφημους απόρους που το πελατειακό κράτος έχει πολλαπλασιάσει και μπαίνουν τσάμπα στα νοσοκομεία
Άδωνις Γεωργιάδης:
«Κύριε Υπουργέ, δεν είχα ποτέ αμφιβολία για τη ρητορική σας δεινότητα. Είμαι βέβαιος ότι εάν ήμουν μαθητής σας στα πανεπιστημιακά έδρανα, θα ευχαριστιόμουν πάρα πολύ να σας ακούω να διδάσκετε».
Ανδρέας Λοβέρδος:
«Ανταποδίδω (τα καλά σας λόγια) σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική σας παρουσία, η οποία είναι πάρα πολύ έντονη και πολύ χαρακτηριστική. Δεν μιλάτε με κλισέ. Δεν μιλάτε με προκατειλημμένες και προκατασκευασμένες απόψεις».
Κι όμως, αυτά τα δύο αποσπάσματα δεν αποτελούν τα χειρότερα κομμάτια του αηδιαστικού διαλόγου των δύο βουλευτών της ελληνικής «δημοκρατίας», αλλά τα πιο ενδεικτικά του ύφους και του περιεχομένου του.
Σε ερώτημα που έθεσε ο βουλευτής του ακροδεξιού λαϊκίστικου μορφώματος στον υπουργό του σοσιαλδημοκρατικού εκτρώματος, σχετικά με τις συνθήκες νοσηλείας των μεταναστών απεργών, το κόστος της, το ρόλο των γιατρών και τη θέση των αλληλέγγυων κατά τη διάρκεια της, αλλά και την απάντηση που δόθηκε, ακούστηκαν οι πιο χυδαίες διαστρεβλώσεις, ο πιο χυδαίος λαϊκισμός και η πιο χυδαία μορφή φαιού φασισμού, των τελευταίων μηνών (για τα τελευταία χρόνια δεν παίρνω όρκο, γιατί οι φασίστες έχουν καταλάβει τα έδρανα εδώ και αρκετό καιρό, και δεν αναφέρομαι μόνο στους βουλευτές του ΛαΟΣ).

Παρά την πανηγυρική αθώωση των δύο φοιτητριών της ιατρικής και αλληλέγγυων που συνόδευαν τους απεργούς πείνας, ο Άδωνις Γεωργιάδης επέμεινε στο αρχικό κατηγορητήριο, χωρίς -εννοείται- να διαψευστεί από τον αρμόδιο υπουργό. Πιο συγκεκριμένα, καταθέτοντας τις «πληροφορίες» του, είπε ο Μπουμπούκος:«Έμαθα χθες από μία νοσηλεύτρια για παράδειγμα, ότι στην αρχή δεν τους άφηναν να φάνε. Στο τέλος λέει, αφού έφυγαν οι αλληλέγγυοι άρχισαν να τρώνε οι απεργοί πείνας κι έφθασαν στο σημείο να λένε ότι δεν είναι και καλό το φαγητό».
Σε μία άλλη αποστροφή του, γεμάτος από εθνική ντροπή, αναφέρει: «Ξέρετε πόσους φράχτες στο μέγεθος του Ολύμπου θα πρέπει να φτιάξετε,για να αντιμετωπίσετε την εικόνα των λαθρομεταναστών οι οποίοι πανηγύριζαν για τη νίκη τους επί της Ελλάδος εκείνη τη μαύρη μέρα που οι τέσσερις Υπουργοί πήγατε εκεί και τους συναντήσατε;»
Για να συνεχίσει, πονώντας εμφανώς για το δράμα των Ελλήνων ανέργων: «Τώρα ξεκίνησε απεργία πείνας ένα νέο ζευγάρι στην Καβάλα. Θα πάει η Κυβέρνησή σας σε αυτούς στην Καβάλα να δώσει τα αντίστοιχα που έδωσε στους λαθρομετανάστες; Δεν λέω περισσότερα. Τα αντίστοιχα. Θα πάει να το κάνει;»
Και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απεργία πείνας είναι ένα καπρίτσιο: «Να τραβάμε μια απεργία πείνας και να έρχεται η Κυβέρνηση και να λέει: “Τι να κάνω; Του χάρισα τα χρέη στην Εφορία, γιατί η ζωή του είναι πάνω απ’ όλα. Τι να κάνω; Του νομιμοποίησα το αυθαίρετο. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα. Τι να κάνω; Να μην πάει στρατό. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα”»!

Οι απαντήσεις του λόγιου καθηγητή του νεότερου εθνικοσοσιαλισμού, Ανδρέα Λοβέρδου, δεν υστερούσαν σε επίπεδο και εθνικοπατριωτικό σθένος, ξεκινώντας με το γνωστό κλαψιάρικο ύφος που τον έκανε διάσημο ανάμεσα στους «300»: «Εγώ την ίδια μέρα μίλησα για «βόμβα λοιμώξεων» στο κτήριο αυτό και κατηγορήθηκα απ’ αυτούς που τους συνόδευαν με διάφορους χαρακτηρισμούς -που δεν θέλω και να τους επαναλάβω- σε σχέση με τη δημοκρατική μου υπόσταση και τα τοιαύτα».
Επιβεβαίωσε την ψευδή υπόθεση του Γεωργιάδη, περί παρεμπόδισης του έργου των γιατρών, επικαλούμενος «ιατρικά έγγραφα» (προφανώς, σαν κι εκείνα που κατέπεσαν στο δικαστήριο), αναφέροντας: «είχαμε παρεμβάσεις στη δουλειά των γιατρών, με σκοπό να μην πάρουν παρεντερική διατροφή, δηλαδή διατροφή δια του ορού οι μετανάστες».
Πήγε ένα βήμα παραπέρα το κλασικό ακροδεξιό τροπάρι περί συνωμοτών, εθνομηδενιστών, κομμουνιστοσυμμοριτών, κλείνοντας μάλιστα το μάτι:«Πέρα των ταγών που αναφέρατε, συνοδών κ.λπ. -εσείς δώσατε όνομα, εγώ δεν θέλω να πω- υπήρχαν και άλλου είδους. Οι σχέσεις της χώρας είχαν έναν κίνδυνο, κύριοι συνάδελφοι, τον κίνδυνο που είχε να κάνει με την πιθανή απώλεια της ανθρώπινης ζωής, όπου θα υπήρχε επιρροή σε χώρες της Ευρώπης, άλλα και άλλους κινδύνους που είχαν να κάνουν με τους ίδιους τους μετανάστες, τις δικές τους τοποθετήσεις. Καταλαβαίνετε τι εννοώ».
Για να καταλήξει στην απειλή (προς την πτέρυγα των κομμουνιστοσυμμοριτών), ό,τι θα στείλει συστημένα τα «σπασμένα»: «Όλη αυτή η ετήσια επιβάρυνση είχε και μία περαιτέρω μικρή επιμέρους επιβάρυνση, για την οποία, κύριε συνάδελφε, σκέφτομαι ως Υπουργός Υγείας σε ποιον θα στείλω το λογαριασμό. Και θα στείλω το λογαριασμό τις επόμενες μέρες».

Ολόκληρος ο διάλογος εδώ (επαναλαμβάνω, για γερά νεύρα): Πρακτικά ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΥ


ΠΗΓΗ: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο θρίαμβος έχει ...κοντά ποδάρια


thumb
του Δημήτρη Μυ
Δεν έχουμε καμία πρόθεση να αμαυρώσουμε την δικαιολογημένη (μικρο-πολιτικά) πανηγυρική διάθεση της κυβέρνησης μετά την επιτυχία του πρωθυπουργού την περασμένη βδομάδα στη Σύνοδο των Βρυξελλών. Δυστυχώς, ως εργαζόμενοι, δεν μπορούμε να συμμεριστούμε αυτή τη χαρά. Και εξηγούμαστε...
Ας δούμε, κατ’ αρχήν για τι πράγμα πανηγυρίζει ο πρωθυπουργός:
♦ εξασφάλισε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δις που έχει λάβει η χώρα από το μηχανισμό στήριξης με χαμηλότερο επιτόκιο.
Ας δούμε, τώρα, με απλά λόγια, τι σημαίνει στην πράξη αυτό:
♦ το ποσό που η χώρα θα καταβάλλει ως τοκοχρεολύσια στους πιστωτές της για την εξυπηρέτηση της επιμήκυνσης, είναι μερικά δισεκατομμύρια περισσότερα. Με πιο απλά λόγια: Η επιτυχία (επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου) του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης σημαίνει ότι η χώρα θα πληρώσει περισσότερα στους πιστωτές της.
Γιατί εμείς ως πολίτες και εργαζόμενοι της χώρας δεν έχουμε λόγους να συμμεριστούμε την χαρά και τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης; Η απάντηση, βρίσκεται στα ανταλλάγματα που έχει δώσει ο Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να εξασφαλίσει την γερμανική διευκόλυνση. Ας ρίξουμε μια συνοπτική ματιά:
♦ Δέσμευση για ξεπούλημα των Δημόσιων πόρων.
♦ Ολοκλήρωση της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους
♦ Νομοθετική ολοκλήρωση της εφαρμογής του νόμου της ζούγκλας των αγορών στο χώρο της εργασίας
Τις προσεχείς μέρες και μέχρι τη σύνοδο κορυφής της 25ης Μάρτη η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει τον τιμοκατάλογο της δημόσιας περιουσίας που θα εκποιήσει μέχρι το ποσό των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε αυτόν τον κατάλογο περιλαμβάνονται ΔΕΗ,ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, Αεροδρόμια, Λιμάνια, ΕΥΔΑΠ, τουριστικά φιλέτα, πόροι από αρχαιολογικούς χώρους, από δρόμους κλπ.
Είναι περιττό να σημειώσουμε ότι το χρήμα που θα προκύψει από το ξεπούλημα (αξιοποίηση σύμφωνα με την πολιτικά ορθή ορολογία) των δημόσιων πόρων θα κατατεθεί στους πιστωτές. Καθώς αυτό το ποσό (50 δις) ακόμη κι αν βρεθεί δεν είναι ούτε το ¼ του συνολικού χρέους, αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί στη συνέχεια...
Περί αυτής της συνέχειας, έχει φροντίσει ήδη η κυβέρνηση με τη νομοθεσία περί των εργασιακών. Η περιβόητη ανταγωνιστικότητα με τη συμπίεση του εργασιακού κόστους και την Κινεζοποίηση των εργασιακών σχέσεων, προβάλλεται ως το μέγα κίνητρο προσέλκυσης του κεφαλαίου και των επενδυτών. Πρόκειται για παραμύθι με πραγματικό, ωστόσο, δράκο, όπως διαπιστώνουν ήδη οι ευέλικτοι , εκ περιτροπής, υποαπασχολούμενοι, ανασφάλιστοι, «εργαζόμενοι» της χώρας...
Ας ξαναδούμε λοιπόν τι κέρδισε ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες:
♦ εξασφάλισε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δις που έχει λάβει η χώρα από το μηχανισμό στήριξης με χαμηλότερο επιτόκιο.
Πρόκειται - με άλλα λόγια - για βραχυπρόθεσμο πολιτικό κέρδος το οποίος θα του δώσει «ανάσα» για εσωτερικούς- εσωκομματικούς χειρισμούς.
Τι σημαίνει αυτό για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων (και άνεργων) της χώρας; Δημιουργούνται άραγε, από αυτήν την «επιτυχία» προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας;
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να δώσουμε καταφατική απάντηση...

Η παιδαγωγική και πολιτική σημασία του φάσκελου

14/03/2011  (ΠΑΤΡΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ:

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΠΑΤΡΙΣ” την Τρίτη 8/3 άρθρο του καθηγητή Παν/μίου Κρήτης Αχιλλέα Γραβάνη με τίτλο “φοιτητές – τρομοκράτες”. Ως απόδειξη των γραφομένων η φωτογραφία που συνόδευε το άρθρο έδειχνε έναν εκ των φοιτητών να φασκελώνει προς την κατεύθυνση του υπουργού Υγείας κ. Λοβέρδου.

Αν ο εν λόγω καθηγητής θεράπευε την Νομική Επιστήμη ίσως μπορούσε να τεκμηριώσει την καινοτόμο θεωρία ότι το φάσκελο (κοινώς μούτζωμα) αποτελεί πράξη τρομοκρατίας και πρέπει να διώκεται με τον αντίστοιχο νόμο 2928/2001. Όμως ο κ. καθηγητής θεραπεύει την Ιατρική και ειδικά τον πολύπαθο όσο και αμαρτωλό τομέα του Φαρμάκου. Έτσι εξηγείται γιατί εκνευρίστηκε από το φασκέλωμα στον υπουργό Υγείας.

Πριν τον κ. Λοβέρδο, είχαν προηγηθεί γιουχαϊσματα ων ουκ έστιν αριθμός σε υπουργούς ή βουλευτές της λαοπρόβλητης κυβέρνησης όποτε κι αν εμφανίστηκαν σε δημόσιο χώρο. Η πικρή αλήθεια είναι ότι ανεξαρτήτως παρουσίας των φοιτητών – τρομοκρατών, ο οποιοσδήποτε υπουργός της τρόικας δεν μπορεί να εμφανιστεί πουθενά.

Ο κ. καθηγητής βολεύεται με τη θεωρία της συνωμοσίας. Μήπως υπάρχει οργή και θυμός και πίκρα και αγανάκτηση σε όλη την κοινωνία; Όχι, αποφαίνεται ο κ. καθηγητής. Διατεταγμένη υπηρεσία εκτελούν κόμματα των απειροελάχιστων ποσοστών που περιφέρονται απ'' το Παρίσι στο Βερολίνο κι από το Ηράκλειο στο Βόλο, αποδοκιμάζουν τους κυβερνητικούς παράγοντες και δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις.

Μέμφεται μάλιστα τους φίλα προσκείμενους κομματικοποιημένους φοιτητές διότι δεν αποτελούν ασπίδα προστασίας στην εξουσία. Απογοητεύονται προφανώς κι αυτοί από τις βιονικές κι ακούραστες μειοψηφίες που (όπως εξηγήσαμε) περιδιαβαίνουν με θαυμαστή ταχύτητα ανά την Ευρώπη και την Ελλάδα.

Και επειδή “βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε – έξι”, ο κ. καθηγητής ξεκινά από το φάσκελο και την αποδοκιμασία, περνά στην αντιτρομοκρατική αρλουμπολογία, για να καταλήξει (πού αλλού;) στο άσυλο. Διότι ως γνωστόν για το χάλι της παιδείας, της υγείας, της κοινωνίας φταίει το άσυλο.

Και φυσικά για τις μίζες, τις ρεμούλες, τις προμήθειες, τη διαπλοκή, την αναξιοκρατία, την κρίση και τη χρεοκοπία φταίνε οι “εκβιαστές – υβριστές – τρομοκράτες” φοιτητές της Αριστεράς.

Το ότι οι σημερινοί φοιτητές ιατρικής έχουν ως βασική διέξοδο τη μετανάστευση οφείλεται προφανώς στην εγχώρια τρομοκρατία. Μην πάει το μυαλό σας στην ανεργία, στο οικονομικό αδιέξοδο ή στην κατάρρευση του συστήματος υγείας.

Όταν η εξουσία έχει χάσει κάθε ηθικό και κοινωνικό έρεισμα, καταφεύγει στη λαθροχειρία. Ένα πολιτικό σύστημα που κυβερνά την Ελλάδα με σιδηρά πυγμή και πλήρη ασυδοσία κοντά σαράντα χρόνια, που χρεοκόπησε τη χώρα χωρίς να αποδοθεί καμιά ευθύνη, κατηγορεί την αριστερά για όλα τα δεινά που έτυχαν σε αυτόν τον τόπο.

Και φοράει το κουστούμι του “εβιαζόμενου – υβριζόμενου - τρομοκρατούμενου” μπας και πάρει άλλη μια παράταση και άφεση αμαρτιών. Ας θυμηθούμε τι λέει ο ομοϊδεάτης του κ. καθηγητή, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος.

Το ίδιο ακριβώς κάνει και μια μερίδα της ακαδημαϊκής εξουσίας. Έχει κάνει το ελληνικό Πανεπιστήμιο κατ'' εικόνα και καθ'' ομοίωση του εαυτού της, κόβει και ράβει σε επιτροπές και συμβούλια, κι έπειτα ...διαμαρτύρεται για τις αντιδράσεις. Η σύγχυσή τους είναι βαθιά.

Κύριοι δεν είστε κατήγοροι, είστε κατηγορούμενοι.

Στην παλιά ελληνική ταινία ο υπουργός Μαυρογιαλούρος αυτοφασκελώνεται διότι ενίοτε ...υπάρχει και φιλότιμο. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του Μαυρογιαλούρου είναι και ο κομματάρχης Γκρούεζας, που με το αζημίωτο -καθότι χτίζει μια σπιταρόνα- οργανώνει τις φιέστες του υπουργού. Το ηθικό δίδαγμα της ταινίας είναι ότι ένας Μαυρογιαλούρος ίσως μετανιώσει. Ένας Γκρούεζας δεν θα το μετανιώσει ποτέ.

Το φάσκελο, αντίθετα με όσα πιστεύει ο κ. καθηγητής περί τρομοκρατίας, μπορεί να αποτελεί πράξη λαϊκής θυμοσοφίας και εκφραστικότητας, νεανικής έκρηξης και έμπνευσης, κοινωνικής έκφρασης και δημιουργίας. Το συναντάμε από τα Βυζαντινά χρόνια ως πράξη εξορκισμού αλλά και μικρής “τιμωρίας”. Διδάσκεται ως ξεχωριστό κεφάλαιο στο μάθημα “η γλώσσα του σώματος”. Κάνει καλό στην υγεία διότι άμα κρατάς μέσα σου τον θυμό μπορεί να αρρωστήσεις και να χαλάσεις μια περιουσία σε εξατομικευμένη φαρμακοθεραπεία για τα νεύρα σου.

Αν πέρα από το μνημόνιο και τα λιβανιστήρια στην εξουσία ορισμένοι “πνευματικοί ταγοί” διάβαζαν και ποίηση, θα αναγνώριζαν τους στίχους:

μιας μαστοριάς ο στίχος ο δικός μου,

πότε χορτάρι ηλιοθρεμμένων τόπων,

και πότε ωμά τον αμολά ο θυμός μου,

φασκέλωμα στα μάτια των ανθρώπων.

Ο τρομοκράτης με το παράσημο της ανοιχτής παλάμης




* Ο Χρήστου Ευάγγελος , είναι μέλος ΔΣ Ιατρικής Σχολής Κρήτης 2006-2011

Ένας εκ των 30 (και όχι 10) φοιτητών Ιατρικής που βρέθηκαν στη φιέστα του υπουργού κ. Λοβέρδου