Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΠΑΤΡΑ : ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ -ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ -ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ
ΟΚΤΩΒΙΟΣ 1972 Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ "ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ" ΜΕ ΝΟΘΕΙΑ...
Αξιώνουν απολύσεις στο Δημόσιο
ΚΚΕ: Πανεργατικό παλλαϊκό μέτωπο κατά του μνημονίου διαρκείας που φέρνουν μαζί κυβέρνηση - ΕΕ - πλουτοκρατία και αντεπίθεση για να γίνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις κοινωνική λαϊκή περιουσία με λαϊκή εξουσία.
Πριν την πορεία
Τι συμβαίνει με την εξακρίβωση στοιχείων, τη σωματική έρευνα, την προσαγωγή, ακόμη και τη σύλληψη; Και τι πρέπει να γνωρίζει κάποιος προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του, όπως αυτά ορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους;
Εξακρίβωση στοιχείων. Αν σας σταματήσουν στον δρόμο και σας ζητήσουν αστυνομικοί να τους δείξετε την αστυνομική σας ταυτότητα, οφείλετε να το κάνετε. Και εκείνοι οφείλουν βεβαίως να σας γνωστοποιήσουν την ιδιότητά τους και να σας επιδείξουν την υπηρεσιακή τους ταυτότητα, εκτός κι αν είναι ένστολοι. Αν αρνηθείτε, ενδέχεται να τιμωρηθείτε με φυλάκιση από 10 ημέρες έως ένα χρόνο, όπως προβλέπεται από το άρθρο 157 του νόμου 2458/1953. «Δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε ούτε στην ερώτηση “πού πάτε;” ούτε “τι κάνετε στην περιοχή;” ούτε σε άλλου τύπου τέτοιες ερωτήσεις» . . .
Τι πρέπει να κάνετε αν, παρά την επίδειξη της αστυνομικής σας ταυτότητας, σας ζητήσουν ή σας αναγκάσουν να τους ακολουθήσετε στο Αστυνομικό Τμήμα για «εξακρίβωση στοιχείων»; «Οταν επιδεικνύεται η ταυτότητα, ο αστυνομικός δεν έχει δικαίωμα να προβεί σε προσαγωγή, παρά μόνο αν ο προσαγόμενος θεωρείται ύποπτος για συγκεκριμένο αδίκημα το οποίο και οφείλει το όργανο της τάξης να γνωστοποιήσει συγκεκριμένα. Αν δεν δικαιολογήσει τον λόγο για τον οποίο θέλει να τον ακολουθήσετε στο αστυνομικό τμήμα, η προσαγωγή είναι παράνομη». . .
Σωματικός έλεγχος και έλεγχος προσωπικών αντικειμένων. «Ο αστυνομικός δικαιούται να προβεί σε έλεγχο των προσωπικών αντικειμένων οποιουδήποτε τον θεωρήσει ύποπτο, αφού πρώτα του γνωστοποιήσει τον λόγο που θεωρείται ύποπτος, με πλήρη σεβασμό στην προσωπικότητά του και διασφαλίζοντας την πρότερη δυνατή έκθεση του ατόμου (βλέμματα διερχομένων κ.ά.). Οσον αφορά τη διεξαγωγή σωματικού ελέγχου, απαιτείται να υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για συγκεκριμένο αδίκημα και να γίνεται μόνο από αστυνομικούς του ίδιου φύλου με τον ελεγχόμενο μακριά από αδιάκριτα βλέμματα». . .
Διάρκεια προσαγωγής. «Σύμφωνα με τον νόμο, πρέπει να διαρκεί το λιγότερο δυνατό», τονίζει η δικηγόρος Βούλα Γιαννακοπούλου «και όσο είναι αναγκαίο για την εξακρίβωση της ταυτότητας και τυχόν νομικών εκκρεμοτήτων του προσαγομένου. Στην πράξη, με το πρόσχημα της γραφειοκρατίας παρατείνεται σε αρκετές ώρες, ενώ συχνά ξεπερνά και τις 12 ώρες. Στις περιπτώσεις όπου ο προσαχθείς έχει μαζί του αστυνομική ταυτότητα και δεν του γνωστοποιείται ο λόγος της προσαγωγής του, δεν μιλάμε για προσαγωγή, αλλά για παράνομη κατακράτηση».
Σύλληψη. «Οταν συντάσσεται έκθεση σύλληψης, έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις να έρθει δικηγόρος της επιλογής σου και δεν υποχρεούσαι να συμπράξεις σε οποιαδήποτε πράξη της αστυνομικής αρχής χωρίς την παρουσία συνηγόρου (απολογία κ.ά.)», επισημαίνει.
Πηγή Ελευθεροτυπία
και Indymedia
Ψωμί, παιδεία, ελευθερία...
Tου Δημήτρη Μυ
Μοιάζει με (κακό) όνειρο αλλά η χώρα έχει ήδη επιστρέψει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε πριν 37 χρόνια: Τότε, στο Πολυτεχνείο στις 17 Νοέμβρη του 1973 το σύνθημα «ψωμί παιδεία ελευθερία» συνόψισε τα αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχουν άραγε τρεις άλλες λέξεις εξ ίσου δυνατές για να περιγράψουν τα σημερινά μας αιτήματα;
Σήμερα η χώρα δεν στενάζει κάτω από τη μπότα των συνταγματαρχών, αλλά κάτω απ’ τις ερπύστριες των δανειακών συμβάσεων των πιστωτών της. Η κυβέρνηση ακολουθώντας κατά γράμμα τους όρους του μνημονίου προχωρά ταχύτατα στην απορρύθμιση της οικονομίας. Η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη. Οι μισθοί και συντάξεις περικόπτονται, τα εισοδήματα από την εργασία εξανεμίζονται από την άγρια φορολογία. Μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, λένε ήδη το «ψωμί ψωμάκι».
Μαριονέτες των ΗΠΑ οι συνταγματάρχες της ελληνικής δικτατορίας «ολοκλήρωσαν την αποστολή» τους και παραμερίστηκαν με την τραγωδία της Κύπρου. Τα νήματα, ωστόσο, που κίνησαν τους πρωταγωνιστές της μεταπολιτευτικής ελληνικής πολιτικής σκηνής δεν είναι ευδιάκριτα. Ευδιάκριτα είναι τα αποτελέσματα των επιλογών τους: Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις κατάφεραν να αποβιομηχανοποιήσουν τη χώρα (δεν φτιάχνουμε ούτε οδοντογλυφίδες) να τινάξουν στον αέρα την γεωργία, να καταστρέψουν την αλιεία. Κατάφεραν να μετατρέψουν τη χώρα σε φούσκα η οποία τελικά έσκασε...
Ο πρωθυπουργός, μιλώντας για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση δεν έκρυψε ότι η Ελλάδα είναι υπό περιορισμένη κυριαρχία. Η φράση του, ωστόσο, περιγράφει την μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι χώρα βρίσκεται σήμερα μέσα στο στενό κορσέ του μνημονίου (των δανειστών της) γιατί οι βασικές πολιτικές- οικονομικές επιλογές των τελευταίων 37 μεταπολιτευτικών χρόνων έγιναν καθ’ υπαγόρευση προστατών, εταίρων, «συμμάχων» , τις περισσότερες δε φορές, με το αζημίωτο...
Ο φαύλος κύκλος αυτών των επιλογών που κατέστρεψαν τη χώρα σήμερα διευρύνεται αφού ως απαραίτητο «φάρμακο» για την αντιμετώπιση της κρίσης προβάλλεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και κάθε πλουτοπαραγωγικού πόρου της χώρας.
Η «σιωπή» με την οποία η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί την καταστροφή δεν οφείλεται, δυστυχώς, μόνο στο σοκ που υφίσταται εδώ και ένα χρόνο. Το μεταπολιτευτικό σύστημα εξουσίας φρόντισε να υπονομεύσει το εκπαιδευτικό σύστημα, να ενσωματώσει τη διανόηση και να προβάλλει πρότυπα- σκουπίδια: Αμόρφωτοι, οπαδοί του άρπα κόλα, της αρπαχτής και του βολέματος, πριμοδοτήσαμε τις ηγεσίες που μας ταιριάζουν.
Σήμερα καθώς δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε που βρισκόμαστε (όπως και τις ευθύνες μας) ίσως μια λύση είναι να ξεκινήσουμε από τα απλά και αυτονόητα φωνάζοντας με όλη μας τη δύναμη: Ψωμί, παιδεία, ελευθερία.