Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Από TV Xωρίς Σύνορα :Νικήτας Κακλαμάνης: Η μεγαλύτερη επικοινωνιακή φούσκα


Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι το στέλεχος της ΝΔ που συμβολίζει την πολιτική της κυβέρνησης: πολλή επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις, καμμία ουσία.. Χωρίς τίποτα ουσιαστικό στο ενεργητικό του, έχει ανελιχθεί σε σημαντικά πόστα. Και ίσως να κατάφερνε να τελειώσει την πολιτική του καριέρα «αλώβητος», αν δεν είχε επιδείξει τόσο εγκληματική διάθεση απέναντι στο πράσινο της Αθήνας – η οποία, μεταξύ άλλων, έδωσε την αφορμή για μια πιο ενδελεχή ματιά στα πεπραγμένα του.
Ανταγωνιζόμενος, ίσως, παλαιότερους δημάρχους που είχαν μείνει στη συνείδηση του κοινού ως προστάτες του πρασίνου, ο Νικήτας Κακλαμάνης συνήθιζε να εκδίδει ανακοινώσεις για κάθε δέντρο και θάμνο που φυτρώνει στην πόλη του. Αν τα ήδη υπάρχoντα φυτά δεν τον ικανοποιούσαν, τα αντικαθιστούσε με άλλα, που ήταν πιο πολύ της αρεσκείας του – εξού και η τροπική ποικιλία Brachychiton acerifoliuus πήρε τη θέση των νεραντζιών της οδού Κανάρη. Τελευταία πάντως, ο δήμαρχος δείχνει μια ιδιαίτερη τάση προς τα ψεύτικα, όπως φανέρωσε η ταχύτητα με την οποία έστειλε τις δυνάμεις των ΜΑΤ να φυλάξουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος.

Δεν είναι ακόμα γνωστό αν... η αγάπη του γι’ αυτά τα ψεύτικα φυτά τον ώθησε να κόψει τα υπεραιωνόβια δέντρα του πάρκου στην Κύπρου. Για να προστατεύσει την κίνησή του, πάντως, κάλεσε και πάλι τις αστυνομικές δυνάμεις, τις οποίες συνέδραμαν τμήματα της ελληνικής ακροδεξιάς.

Η σχέση του δημάρχου με την άκρα δεξιά έχει παρελθόν. Οταν ο Κακλαμάνης ήταν στην εθνικιστική Πολιτική Άνοιξη με τον Αντώνη Σαμαρά και το κόμμα βρισκόταν κοντά στη διάλυση, ήταν αυτός που πρότεινε να υιοθετήσει ακραίες θέσεις καταλαμβάνοντας τον χώρο που αργότερα κατέλαβε το ΛΑΟΣ. Προς τιμήν των υπολοίπων στελεχών της Πολιτικής Ανοιξης, η πρόταση δεν έγινε δεκτή.Ο κ.Κακλαμάνης επέστρεψε στη ΝΔ. για να υιοθετήσει και εκεί τις πιο ακραίες γραμμές.

Το Σεπτέμβριο του 2007, λόγου χάρη. όταν σχεδόν ολόκληρη η Πελοπόννησος είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές, ο Νικήτας Κακλαμάνης φρόντισε μεθοδικά να προβάλει την «τρομοκρατία» ως βασική αιτία για τις πυρκαγιές. Μαζί με Βύρωνα Πολύδωρα και τη Ντόρα Μπακογιάννη εισήγαγε την ασύμμετρη απειλή της τρομοκρατίας και στην Ελλάδα. Σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού Mega, είχε δηλώσει ότι έχουμε να κάνουμε με μια «νέα μορφή τρομοκρατίας» τονίζοντας μάλιστα ότι ο ίδιος «εξέφρασε αυτό που σκέφτηκαν όλοι από την πρώτη στιγμή».

Η αυτοπεποίθηση του δημάρχου, τόσο στο συγκεκριμένο πόστο όσο και στα υπόλοιπα που έχει αναλάβει, σχετίζεται άμεσα με την αγάπη που του δείχνουν τα media, κυβερνητικά αλλά και μη. Η παρουσία του, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε βραδινά δελτία ειδήσεων και συνεντεύξεις σε εφημερίδες, έχει βοηθήσει ιδιαίτερα τον Ν. Κακλαμάνη να δημιουργήσει το προφίλ του «τίμιου» πολιτικού, αρεστού σε ψηφοφόρους όλων των πολιτικών πεποιθήσεων.

Στην πραγματικότητα, ένα είναι το πολιτικό πιστεύω: όπου φυσάει ο άνεμος.
Οταν το ρεύμα ήταν με τον Σαμαρά, με τον Σαμαρά. Οταν φύσηξε προς την ΝΔ, με την ΝΔ. Οταν είναι για το γήπεδο Παναθηναικού, με τους Παναθηναικούς.Οταν η κοινή γνώμη ήταν συγκλονισμένη με την δολοφονία Γρηγορόπουλου, νάτος να αναστέλλει τις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου που βέβαια έγιναν κανονικά λίγο μετά. Οταν άρχισαν οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης για τους βανδαλισμούς σε καταστήματα, νάτος να ζητάει την παρέμβαση του εισαγγελέα για να βρει από πού ….. φεύγουν τα "οργανωμένα s.m.s." για τις κινητοποιήσεις των νέων.

Οι προηγούμενες δηλώσεις έγιναν στο Mega που αποτελεί το αγαπημένο κανάλι και ένα είδος γραφείου τύπου για την προπαγάνδα του. Το ευχαρίστησε δημοσίως τον Δεκέμβρη γιατί του έστειλε camera να κάνει δήλωση, την οποία το ίδιο μοίρασε και στα άλλα κανάλια!

Η αλλαγή των θέσεων και οι συνεχείς δηλώσεις που διαψεύδουν η μια την άλλη είναι ειδικότητα του.Στην μια συνέντευξη στον Σκαι 100,3 τα δένδρα που κόπηκαν ήταν 3. Στην επόμενη "επρόκειτο περί ενός χώρου που είχε 45 όλα και όλα δέντρα. Κόπηκαν τα 12, τα υπόλοιπα μεταφυτεύτηκαν".(δες διπλανό θέμα).Οσο για τους " φωνασκούντες" θα δηλώσει, " έχασαν και τα ασφαλιστικά μέτρα" την στιγμή που το Διοικητικό Εφετείο έχει μόλις δικαιώσει τον αγώνα των πολιτών, αποφασίζοντας την προσωρινή διαταγή αναστολής της άδειας οικοδομής του υπόγειου γκαράζ.

Ο σεβασμός στους πολίτες και τους θεσμούς είναι κάτι που δεν έχει πέσει στην αντίληψη του. Οσοι αντέδρασαν στο ξερίζωμα των δένδρων στο πάρκο Κύπρου είναι "μπαχαλάκηδες". Πρέπει να πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους δημάρχους στην διεθνή ιστορία που αντί να πάρει την θέση των πολιτών που τον ψήφισαν πήρε την θέση των ΜΑΤ. Οσοι αντιδρούν στον παραπέρα βιασμό της Αθήνας ασκώντας ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους είναι «περιοδεύοντας θίασος που κάνει ενστάσεις επί παντός επιστητού»

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μην γκρεμιστούν οι πολυκατοικίες του λεωφόρου Αλεξάνδρας είναι «ακραία» και "οι κρίνοντες κρίνονται". Με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να υπάρξει αναστολή των έργων για το νέο γήπεδο του Παναθηναικού βγήκε από τα ρούχα του, απειλώντας τους δικαστές: «Θα υπάρξει η αντίδραση του δήμου της Αθήνας. Και θα είναι αντίδραση που πρέπει να γίνει όχι σαν δήμος, αλλά σαν πόλη και σαν ένα εκατομμύριο κάτοικοι αυτής της πόλης»

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη αναγκάστηκε με ανοιχτή επιστολή της(δες διπλανό θέμα) να του υπενθυμίσει τα στοιχειώδη:"Σας θυμίζουμε κ. Δήμαρχε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι το θεσμικό αντίβαρο στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και ο πρωτοποριακός ρόλος του για την προστασία του περιβάλλοντος έχει ενοχλήσει όσους συνειδητά υπονομεύουν θεμελιώδεις εγγυήσεις της δημοκρατίας με πολιορκητικό κριό την επίκληση της πλειοψηφίας.

Το προεκλογικό του μότο του ως υποψήφιος δήμαρχος ήταν «δεν έχω πολλά να πω αλλά πολλά να κάνω». Δυόμισι χρόνια αργότερα, όμως, ακόμη κι όσοι τον συμπαθούν δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν ότι η Αθήνα δεν έχει περάσει χειρότερες μέρες.

Μία από τις βασικές αρμοδιότητες του κάθε δήμου είναι να λειτουργεί σωστά το σύστημα της ανακύκλωσης, κάτι που σε ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις είναι αυτονόητο. Σε πολλά κεντρικά σημεία της Αθήνας, ακόμη και στην Πλάκα, δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης. Αλλά και εκεί που υπάρχουν το αποτέλεσμα μηδέν:o δήμος στέλνει τα απορριμματοφόρα του να αδειάζουν μαζί σκουπίδια και ανακυκλώσιμα στον υπερχειλισμένο ΧΥΤΑ Λιοσίων, πράγμα παράνομο, που έχει επανειλημμένως καταγγελθεί από τους Αθηναίους.

Η μελέτη του Πολυτεχνείου για το δίκτυο ποδηλατοδρομίας έχει μείνει στα συρτάρια του δήμου. Όσο για τα «τετριμμένα» πλέον προβλήματα της πόλης –κυκλοφοριακό, χώροι στάθμευσης, πεζόδρομοι, καθαριότητα, ηχορρύπανση, συντήρηση κτιρίων- ούτε λόγος να γίνεται. Τα Προσφυγικά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας συνεχίζουν να «σαπίζουν», όπως και τα περισσότερα νεοκλασικά του κέντρου.

Παρά τα προαναφερθέντα πολλά και ποικίλα προβλήματα, ο δήμαρχος επιλέγει να αφήσει το στίγμα του σχετικά με τη φιλία του με επιχειρηματίες, με πιο επίκαιρο το παράδειγμα του Μπάμπη Βωβού. Ο Ν. Κακλαμάνης αρνείται να αποσυνδέσει την κατασκευή του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα με το εμπορικό κέντρο Mall, το οποίο έχει αναλάβει η εταιρεία Βωβού. Η Επιτροπή Κατοίκων του Ελαιώνα «φωνάζει» ότι είναι απαράδεκτο, αντί να δημιουργηθεί χώρος πρασίνου να κατασκευαστεί ένα εμπορικό μεγαθήριο, σε μια ήδη υποβαθμισμένη περιοχή. Αν γύριζαν λίγο πίσω στο παρελθόν κι εξέταζαν τη θητεία του στο υπουργείο Υγείας, θα έβλεπαν πως οι απαράδεκτες πρακτικές είναι απολύτως συμβατές με τις θητείες του δημάρχου – παρά την εικόνα που κατάφερε να δώσει.

Μία από τις πρώτες εξαγγελίες του από τη στιγμή που ανέλαβε υπουργός Υγείας ήταν ότι θα αντιμετώπιζε σοβαρά το ζήτημα των ναρκωτικών, καταργώντας τις λίστες αναμονής που διαρκούν ολόκληρα χρόνια στις μονάδες του ΟΚΑΝΑ. Απολύτως τίποτα δεν έχει αλλάξει στο καθεστώς της λίστας για χορήγηση μεθαδόνης από τα κρατικά κέντρα. Στο μεταξύ, οι ασθενείς μπορεί να έχουν πεθάνει μέχρι να φτάσει η σειρά τους να εισαχθούν στις μονάδες απεξάρτησης.

Εχοντας βάλει τα θεμέλια για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και την διάλυση της δημόσιας που παρατηρείται σήμερα, ο κ. Κακλαμάνης έφυγε από το υπουργείο Υγείας το 2006 για να θέσει υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Αθήνας. Η θητεία του στο Υπουργείο σημαδεύτηκε από τη «ραντζοεπαγρύπνηση», μία πολυδιαφημισμένη εκστρατεία για να καταργηθούν τα ράντζα και να διατίθενται σε όλους τους ασθενείς κρεβάτι σε δωμάτιο των νοσοκομείων. Τα ράντζα πράγματι καταργήθηκαν. Δυστυχώς δεν αντικαταστάθηκαν από κρεβάτια και οι «επιπλέον» ασθενείς μεταφέρθηκαν σε καρέκλες και καναπέδες των νοσοκομείων.

Ηταν μια ακόμη επικοινωνιακή φούσκα που ξεχάστηκε τόσο γρήγορα όσο θέλει να ξεχάσει η Αθήνα έναν από τους χειρότερους δημάρχους της ιστορίας της.
ολόκληρο το δημοσίευμα και άλλα σχετικά εδώ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Όλοι εμείς, που ενεργά συμμετείχαμε στις ως τώρα κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Νοσοκομείου μας, που ξεκίνησαν από το Σεπτέμβρη του 2008 και αποτέλεσαν ελπίδα και πηγή έμπνευσης για πολλά νοσοκομεία, νιώθουμε έντονα την ανάγκη να απαντήσουμε στη συκοφαντική και αποπροσανατολιστική ανακοίνωση κάποιων μελών του Δ.Σ. του σωματείου μας.

Πριν από ενάμιση χρόνο, όλοι μας ψηφίσαμε τα μέλη του Δ.Σ. του σωματείου με σκοπό να μας εκπροσωπήσουν, να μας προστατεύσουν ως εργαζόμενους και να διεκδικήσουν για μας, όχι μόνο τα αυτονόητα δικαιώματά μας, που καταπατούνται καθημερινά, αλλά και αποτελεσματικές λύσεις στα συνεχώς διογκούμενα προβλήματα του Νοσοκομείου και τις ελλείψεις του.

Από τότε όμως συνέβησαν πολλά, τα γεγονότα μας πρόλαβαν και οι εκπρόσωποί μας, κατά κοινή ομολογία, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Και στην πιο μεγαλειώδη συγκυρία, όχι μόνο για το Νοσοκομείο μας αλλά και γενικά για το χώρο της υγείας, όπου νοσηλευτές, γιατροί και διοικητικοί βρέθηκαν ενωμένοι, με ισχυρή φωνή να διεκδικούν κοινούς στόχους, με τελικό σκοπό, τόσο τη βελτίωση της λειτουργίας του Νοσοκομείου, όσο και της ζωής των εργαζομένων σ' αυτό, τότε, λοιπόν τα περισσότερα από τα μέλη του Δ.Σ. του σωματείου αποφάσισαν, για τους δικούς τους λόγους, στην αρχή να σταθούν πίσω από τις εξελίξεις, στη συνέχεια να απέχουν εντελώς από τις κινητοποιήσεις και τέλος να αποτελέσουν τροχοπέδη σ' αυτές.

Τότε ήταν που εμείς η «ολιγάριθμη ομάδα εργαζομένων» αποφάσισε μέσα από τη Γενική Συνέλευση, που ήταν ανοικτή και κάθε φορά καλούσε όλους τους εργαζομένους να πάρουν αποφάσεις με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, ότι το Δ.Σ. του σωματείου δεν ήταν άξιο να μας εκπροσωπεί πλέον και μέχρι την ανάδειξη νέων εκπροσώπων έπρεπε να αναλάβουμε μόνοι μας, οι εργαζόμενοι, τις διεκδικήσεις μας.

Δυστυχώς, όμως, αυτό που ξεκίνησε με τόσο πάθος στην αρχή, πολεμήθηκε και χτυπήθηκε τόσο πολύ και με τόσους πολλούς τρόπους, που στο τέλος κι εμείς, οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι κάθε φορά, παρ' όλη την πίστη και την αγωνία μας, νιώθαμε μεγάλη μοναξιά στο αμφιθέατρο.

Όλο αυτόν καιρό, αυτά τα μέλη του Δ.Σ. του σωματείου, έδειχναν «ανοχή» και έκαναν «υπομονή», όπως αναφέρουν και θεωρούσαν «αναταραχή και αναρχία» τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις μας και θεωρούσαν ότι είμαστε «απέναντι» στις δικές τους διεκδικήσεις.

Φαίνεται να μας κατηγορούν ότι έχουμε «πολιτικές σκοπιμότητες».

Φυσικά και έχουμε πολιτική σκοπιμότητα γιατί έχουμε πολιτική σκέψη και πολιτικό λόγο, αλλά χωρίς, όμως καμιά κομματική εξάρτηση. Και σκοπός μας είναι να βελτιώσουμε την επαγγελματική μας ζωή και να παρέχουμε αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας σε όλους τους συμπολίτες μας.

Και επιλέγουμε τον πολιτικό δρόμο γι' αυτό, με τις δημοκρατικές διαδικασίες και κανενός είδους «πραξικόπημα».

Στο πιο κρίσιμο, όμως, σημείο αυτού του δρόμου, που ήταν ο έλεγχος και η δίκαιη κατανομή των υπερωριακών αμοιβών, αλλά και το τέλος της αναμονής για την υλοποίηση ή όχι των δεσμεύσεων της Διοίκησης για προσέλευση προσωπικού και ενίσχυση των κλινικών που ήδη λειτουργούν, το Δ.Σ. του σωματείου φάνηκε να παίρνει το μέρος της Διοίκησης (επιστρέφοντας τις καταστάσεις των υπερωριών, μην καλύπτοντας τους συναδέλφους μας απέναντι στις τρομοκρατικές διώξεις της Διοίκησης και κηρύσσοντας άκυρες τις τελευταίες συνελεύσεις που το ίδιο επικύρωνε).

Την ευθύνη για την αντιδημοκρατική ματαίωση της Γενικής Συνέλευσης της Πέμπτης 5 Φεβρουαρίου την φέρει εξ ολοκλήρου το ΔΣ του σωματείου.

Σύμφωνα με το καταστατικό του σωματείου «η Γενική Συνέλευση αποτελεί το ανώτατο και κυρίαρχο όργανο του σωματείου και αποφασίζει για όλα τα θέματα που αφορούν το σωματείο».

Στις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις αλλά και στις μελλοντικές, κινούμαστε με πίστη στις αμεσο-δημοκρατικές διαδικασίες. Πιστεύουμε, δηλαδή, ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αποφασίζουν για το μέλλον τους και για το μέλλον του νοσοκομείου μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις. Τέτοιες αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται από μία ολιγάριθμη ομάδα, όπως το ΔΣ του σωματείου με αδιαφανείς σκοπιμότητες, και πίσω από κλειστές πόρτες.

Επειδή πιστεύουμε ότι οι αγώνες δίνονται από τους ίδιους του εργαζόμενους συλλογικά μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και όχι από τα ΔΣ, δεσμευόμαστε ότι στο άμεσο μέλλον θα αγωνιστούμε και πάλι μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και καλούμε όλους τους εργαζόμενους του νοσοκομείου να συμμετάσχουν μαζικά και ενεργητικά σε αυτές.

Τέλος, δηλώνουμε ότι αυτή είναι η πρώτη και τελευταία απάντησή μας στις συκοφαντίες αυτών των μελών του Δ.Σ. του σωματείου και δεν πρόκειται να μπούμε σ' αυτό το «παιχνίδι» των αλληλοκατηγοριών.

Παπακώστα Αθανασία (Προϊσταμένη κλινικής 08)

Μανίκης Δημήτρης (Αναισθησιολόγος)

Πλαγιαννάκος Γιάννης (Τραυματιοφορέας)

Μαστρογιάννη Ελευθερία (Προϊσταμένη Βραχείας Νοσηλείας)

Δημουλά Κατερίνα (ειδικευόμενη Παθολόγος)

Καθεκλάκη Γιωργία (πρώην Τομεάρχης Ν.Υ.)

Λάγαρη Μίνα (Προϊσταμένη κλινικής 07)

Λαϊου Αμαλία (Προϊσταμένη Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου)

Λιβέρης Ιάσονας (ειδικευόμενος Ορθοπεδικός)

Βελονάκης Γιώργος (ειδικευόμενος Ακτινολόγος)

Τσομπανάκης Χρήστος (Β. Νοσηλευτής)

Μπούμπουρη Μαρία (Διοικητικός)

Αγγελόπουλος Κυριάκος (Τεχνολόγος Ακτινολογικού)

Η ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΤΕΛΙΚΑ ΧΘΕΣ, 5/2/2009 ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΚΥΡΩΣΗ.

Με ...μικρές διαφορές από το συμφωνημένο και υπογεγραμμένο από τον (εκπρόσωπο της κυβέρνησης υποθέτουμε) κ. Αβραμόπουλο...

Οι διαφορές αυτές είναι, αφ’ενός μεν στην κουτοπόνηρη κατεύθυνση «3 το λάδι, 3 το ξύδι, 3 και το λαδόξυδο», όταν με τελείως προσβλητικό τρόπο και με μέθοδο «παπατζή» μειώνονται τα συγκεκριμένα ποσά των αυξήσεων και των φορολογικών απαλλαγών που έχουν συμφωνηθεί, αφ’ετέρου δε καθαρά επικίνδυνες, όταν πρόκειται για την χρονική διάρκεια της συμφωνίας και τις προσλήψεις...

Τί περιελάμβανε η συμφωνία που υπογράφηκε: «Οι πρώτες 4 για τους ειδικευµένους νοσοκοµειακούς γιατρούς και οι πρώτες 6 για τους ειδικευόµενους γιατρούς, εφηµερίες κάθε είδους και κατ' επιλογήν του γιατρού, φορολογούνται µε ειδικό συντελεστή 20 % ή µε το εισόδηµα. Οι πέραν των 4 πρώτων ή 6 εφηµεριών, για τους ειδικευµένους και τους ειδικευόµενους γιατρούς αντίστοιχα, δεν υπόκεινται σε φορολόγηση.»

Τί περιλαμβάνει το κείμενο που κατατέθηκε: «οι αποζημιώσεις για τις εφημερίες των ειδικευμένων και ειδικευομένων ιατρών φορολογούνται αυτοτελώς, με ειδικό φορολογικό συντελεστή 20 %»

Τί περιελάμβανε η συμφωνία που υπογράφηκε: «Το 50% του επιδόµατος εφηµερίας των Διευθυντών γιατρών της Α' Ζώνης δεν υπόκειται σε φορολόγηση. Το µέτρο αυτό θα ισχύει µετά την 1/1/09 για τους Συντονιστές Διευθυντές Α' Ζώνης.»

Τί περιλαμβάνει το κείμενο που κατατέθηκε: «Το 50% του επιδόµατος εφηµερίας των Διευθυντών γιατρών της Α' Ζώνης φορολογείται με ειδικό φορολογικό συντελεστή 20%»

Τί περιελάμβανε η συμφωνία που υπογράφηκε: Από 1/1/2009 στο ισχύον μισθολόγιο των Νοσοκομειακών γιατρών παρέχονται οι εξής αυξήσεις κατά βαθμό:

α) Ειδικευόμενος: Αυξάνεται ο Β.Μ κατά 210 € και το Νοσοκομειακό

επίδομα κατά 90 €.

β) Επιμελητής Β' : Αυξάνεται ο Β.Μ κατά 300 €.

γ) Επιμελητής Α' : Αυξάνεται ο Β.Μ κατά 360 €.

δ) Διευθυντής: Αυξάνεται ο Β.Μ κατά 420 €.

Τί περιλαμβάνει το κείμενο που κατατέθηκε:

α) Ειδικευόμενος: ↑ βασικού μισθού από 842 €. σε 1003 €. + ↑ 90 €. στο νοσοκομειακό επίδομα: αύξηση βασικού κατά 161 €.

β) Επιμελητής Β': ↑ βασικού μισθού από 1203 €. σε 1433 €.: αύξηση βασικού κατά 230 €.

γ) Επιμελητής Α': ↑ βασικού μισθού από 1444 € σε 1720 € : αύξηση βασικού κατά 276 €.

δ) Διευθυντής: ↑ βασικού μισθού από 1684 € σε 2006 €: αύξηση βασικού κατά 322 €.

Τί περιελάμβανε η συμφωνία που υπογράφηκε: «Μετά από συζήτηση εντός αυστηρά των χρονικών ορίων της Σύμβασης, εφαρμόζεται Νέο Ειδικό Ιατρικό Μισθολόγιο που η πρώτη φάση ξεκινάει με την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης και τις ανωτέρω αυξήσεις και στο καταληκτικό επίπεδο θα προσαρμόζεται προοδευτικά στις προτάσεις των θεσμικών εκπροσώπων των νοσοκομειακών γιατρών.

Ο τρόπος υπολογισμού του ωρομισθίου των ιατρικών εφημεριών θα προσεγγίσει την επόμενη 3ετία, τον τρόπο υπολογισμού των υπερωριών των Δημοσίων Υπαλλήλων.»

Τί περιελάμβανε η συμφωνία που υπογράφηκε: Η διάρκεια της συλλογικής Σύμβασης και κατά άρθρα 1, 6 και 7 είναι ετήσια από 1/1/09 έως 31/ 12/09.

Έναρξη διαλόγου για την Κατάρτιση της επόμενης Συλλογικής Σύμβασης ορίζεται η 15η Οκτωβρίου του 2009.

Μαντέψτε... Όχι, οι δύο τελευταίες παράγραφοι ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται στην συμφωνία όπως κατατέθηκε στη Βουλή. Επιπλέον, δεν γίνεται καμία μνεία για τις συνολικά 4500 προσλήψεις σε ορίζοντα διετίας.

Τα συμπεράσματα δικά σας

Εν αναμονή σχολίων
Όλγα Κοσμοπούλου

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ

ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΕΦΥΓΕ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ...AVRAGIOZ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΥΠΕΔΕΙΞΕ
(http://avragioz.blogspot.com/)
ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΒΑΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ : Υποθεσεις Το δάχτυλο, το φεγγάρι κι ένας υπουργός

Tου Παντελη Μπουκαλα

Αν κάποιος συμπολίτης μας, πατέρας, μάνα ή αδερφός, απελπισμένος που δεν βρίσκει κρεβάτι σε Εντατική για τον βαριά τραυματισμένο άνθρωπό του, βγει σε ένα από τα πρωινάδικα της τηλεόρασης που λειτουργούν σαν «κυτία παραπόνων» και θυμωμένος ιστορήσει το πρόβλημά του, τι θα συμβεί: Μα ό,τι έχει ήδη συμβεί, κι όχι μονάχα μία φορά: Βαθύτατα συγκινημένος όχι τόσο από το καθαυτό πρόβλημα όσο από τη μελοδραματική μεσολάβηση του οποιουδήποτε Αυτιά ή Αρναούτογλου ή Παπαδάκη ή…, ο υπουργός Υγείας βγαίνει τηλεφωνικώς στο γυαλί και, με φωνή περίπου ραγισμένη από τη συμπόνια, λέει ότι «μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός, έδωσε εντολές για να λυθεί άμεσα το πρόβλημα»· για να βρεθεί δηλαδή ένα κρεβάτι σε κάποια Εντατική, και να υπάρξει έτσι ελπίδα ότι θα σωθεί ο άνθρωπος, ο πολίτης, ο φορολογούμενος, ο ψηφοφόρος εντέλει. Γιατί, όπως το γνωρίζουν άλλωστε ακόμα κι όσοι τυχαίνει σε κάποια φάση της καριέρας τους να περνούν από το υπουργείο Υγείας και βιάζονται να φύγουν για κάπου ψηλότερα και κυρίως ασφαλέστερα, αυτό κάνουν οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας: σώζουν ζωές, και μάλιστα ζωές που το νήμα τους φαίνεται να μην αντέχει πια. Κι όσο περισσότερες είναι, τόσο περισσότεροι συνάνθρωποί μας σώζονται.

Και στ’ αλήθεια συγκινημένος να είναι οποιοσδήποτε υπουργός Υγείας όταν, ακούγοντας τον τρανό τηλεμεσολαβητή, βγαίνει στην τηλεόραση για να λύσει το πρόβλημα σε απευθείας σύνδεση (με τους ψηφοφόρους), συχωροχάρτι δεν δικαιούται, ούτε έπαινο βέβαια και ψήφο. Γιατί η δουλειά του είναι να μη χρειάζεται η μεσολάβηση κανενός τηλεάρχοντα (αλλά και κανενός κομματάρχη, βουλευτή, δημάρχου ή νομάρχη) για να βρουν κρεβάτι σε Εντατική όσοι το έχουν απόλυτη ανάγκη. Δουλειά του είναι να προβλέπει και να οργανώνει. Κι αν ο συνάδελφός του υπουργός των Οικονομικών δεν του δίνει κονδύλια, να απαιτεί, να επιμένει, ενδεχομένως και να παραιτείται καταγγέλλοντας όσους βρίσκουν, ας πούμε, 28 δισεκατομμύρια για τους φιλάνθρωπους τραπεζίτες αλλά δυσκολεύονται να «σπαταλήσουν» πολύ λιγότερα για να εφοδιαστούν με τα χρειώδη τα δημόσια νοσοκομεία. Είναι μάλιστα τόσο μεθοδική η απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων, που στο μυαλό των ευλόγως φιλύποπτων περνάει η σκέψη ότι υποβαθμίζονται σχεδιασμένα, ίσως για να πουληθούν κοψοχρονιάς όπως τόσες άλλες φέτες του Δημοσίου, ίσως πάλι για να προκόβουν οι δουλειές των επιχειρηματιών της Υγείας.

Τι κάνει ένας υπουργός Υγείας όταν το πρόβλημα της έλλειψης κλινών στις Εντατικές αποκτά δημοσιότητα όχι επειδή μεσολάβησε κάποιος τηλεδιάσημος αλλά επειδή έδωσε συνέντευξη Τύπου το διοικητικό συμβούλιο της κατεξοχήν αρμόδιας επιστημονικής εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας; Τι κάνει ο υπουργός όταν ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας παρουσιάζουν με σαφήνεια και υπευθυνότητα, με έγνοια για το λειτούργημά τους και για τους συμπολίτες τους, όλες τις σοβαρότατες πτυχές του ζητήματος, στηριζόμενοι στην πανελλαδική χαρτογράφηση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, που διενεργείται ανά διετία με τη συμμετοχή επιστημόνων από διάφορους κλάδους; Τι κάνει ο υπουργός όταν, για πολλοστή φορά, ακούει (αν ακούει, αν θέλει ν’ ακούσει) ότι 150 κλίνες εντατικής θεραπείας (η μία στις τέσσερις) παραμένουν κλειστές λόγω έλλειψης προσωπικού, πράγμα που σημαίνει ότι 4.500 συνάνθρωποί μας ετησίως (αφού σε μία κλίνη αντιστοιχούν τριάντα ασθενείς) στερούνται τη δυνατότητα να παλέψουν, μαζί με τους γιατρούς και τους νοσοκόμους, για τη ζωή τους, με αποτέλεσμα (απολύτως αναμενόμενο, πάντως όχι «μοιραίο», δεν είναι η Μοίρα υπουργός) να πεθαίνουν οι περισσότεροί τους; Α, τότε ο υπουργός, συνηθισμένος στον ψευδαισθησιακό τηλεοπτικό κόσμο, αντί να κοιτάξει το φεγγάρι που του δείχνουν, κοιτάζει το δάχτυλο, ειρωνεύεται τους γιατρούς (θα ειρωνευόταν όμως οποιονδήποτε Αυτιά ή Αρναούτογλου ή Παπαδάκη, από τους οποίους εξαρτάται εν πολλοίς η καριέρα του;) και «στέλνει τα στοιχεία στον εισαγγελέα για να ελεγχθεί η βασιμότητά τους», στο στυλ «θα φωνάξω την αστυνομία, να δεις». Μπορεί ο υπουργός μας να είναι ενοχλημένος που ο πρωθυπουργός δεν τον αναβάθμισε στον ανασχηματισμό, παρότι ο ίδιος το είχε ζητήσει, εξηγώντας ότι «είχε κλείσει ο κύκλος του στο υπουργείο Υγείας» (περίπου με τον ίδιο τρόπο που «είχε κλείσει και ο βιοϊστορικός κύκλος των παραδοσιακών κομμάτων», όπως με κάποια αυταρέσκεια κήρυσσε όταν ίδρυε το σχεδόν μονοπρόσωπο και περίπου μονοετές ΚΕΠ του). Μπορεί πάλι αντί της δημοκρατίας να προτιμά τη μεντιοκρατία, προτιμά δηλαδή ν’ ακούει και να βλέπει μόνον όσα παίζουν στο γυαλί, στην επικράτεια του οποίου έχει αποδείξει ότι νιώθει άνετα, κι όχι όσα γνωστοποιεί και καταγγέλλει ο αυθεντικός, μη γυάλινος δήμος, με τη μορφή επιστημονικών συλλόγων, συνδικαλιστικών σωματείων, επαγγελματικών ενώσεων, ή με τη μορφή ενός απλού «ανώνυμου» ανθρώπου που σέρνει την αγωνία του στους διαδρόμους των νοσοκομείων ελπίζοντας ότι θα βρεθεί ένα κρεβάτι πριν το παλικάρι του ξεψυχήσει χωρίς καν να δοθεί η μάχη να σωθεί.

Αντί να εξετάσει ο ίδιος τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν, ήδη γνωστά άλλωστε, αφού έχουν δημοσιοποιηθεί κατ’ επανάληψη και στη δική του θητεία και στων προκατόχων του χωρίς να βρουν ανταπόκριση, αντί να αναθέσει στους υφισταμένους τους, στους μηχανισμούς του υπουργείου του, να ψάξουν, να ρωτήσουν, να αναρωτηθούν, να λάβουν τα μέτρα τους, αφού αυτή είναι η δουλειά και το χρέος τους, ο υπουργός, με ύφος (στην επίσημη ανακοίνωσή του) που ακόμα κι αν το δικαιούται ως άτομο, απάδει στο αξίωμά του, ποινικοποιεί την κριτική, τη στατιστική, την έρευνα, την επιστήμη. Και, λάτρης της αυθεντίας του, εκφοβίζει και ουσιαστικά λογοκρίνει, θαρρείς και πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά την εικόνα του κι όχι χιλιάδες συνανθρώπους μας που αγωνιούν, απελπίζονται και μέσα στην απόγνωσή τους φτάνουν να κάνουν και κινήσεις που ενδεχομένως δεν θα τις έκαναν αν δεν ήταν ταραγμένη η ψυχή τους, να τηλεφωνούν δηλαδή στα πρωινάδικα εκλιπαρώντας τα να μεσιτεύσουν, μήπως και μισοξυπνήσει η κοιμωμένη Πολιτεία και πράξει, έστω για λόγους δημοσιότητας και εντυπωσιασμού, αυτό που η ίδια η ύπαρξή της της επιβάλλει να πράττει: να νοιάζεται για τους πολίτες της όποιο κι αν είναι το βαλάντιό τους, κι ας μην έχουν την παραμικρή πρόσβαση σε «ισχυρούς» και «επώνυμους». Ξέρουμε από τον καιρό της «Ιλιάδας» πως ο μετά θάνατον κόσμος είναι δημοκρατικότατος μες στην ανυπαρξία του, ο θάνατος ωστόσο διατηρεί την ταξικότητά του: Υπάρχουν και ιδιωτικές κλίνες Εντατικής, για όποιον αντέχει· οι άλλοι όμως, οι μη έχοντες, σε ποιον μεταθανάτιο εισαγγελέα να προσφύγουν;

Λοιπόν, μπορεί ο κύριος υπουργός να μην είναι ιδιαίτερα καλός στα μαθηματικά ή μπορεί, έτσι απασχολημένος όπως είναι με τα υψηλά και τα οραματικά, να αδιαφορεί για τους ταπεινούς αριθμούς. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν όμως, ενώ υπήρχε έστω μια τόση δα πιθανότητα να επιβιώσουν, δεν είναι αριθμοί σε κάποιες στατιστικές, δεν είναι κουκκιδίτσες σε κάποια διαγράμματα. Αν πάντως επιμένει να θεραπεύσει το πρόβλημα της δημόσιας υγείας διά του εισαγγελέα, ιδού, ας στείλει στη Δικαιοσύνη και τους εργαζόμενους του Αρεταίειου. Στο πανό που έχουν αναρτήσει τούτες τις μέρες γράφουν: «Το νοσοκομείο κλείνει λόγω έλλειψης προσωπικού και χρηματοδότησης με ευθύνη των υπουργών Παιδείας και Υγείας». Ε, τι, παραπληροφόρηση δεν είναι και αυτό και πρόκληση ανησυχίας από ανεύθυνους;