Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Τοπικές εφημερίδες

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ είδηση: Το τριώδιο ξανάνοιξε!

Για όποιον δεν κατάλαβε, η αναβολή εφαρμογής του νέου συστήματος εφημέρευσης οφείλεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην δημοσίευση της υπουργικής απόφασης!!!
Για τις εγκληματικές ελλείψεις προσωπικού ούτε κουβέντα και φυσικά δεν προβλέπεται η κοινοποίηση του μεγαλοφυούς εγγράφου στα σωματεία εργαζομένων που θα τραβήξουν και το κουπί.
Οι εργαζόμενοι με την απόφαση της τελευταίας Γενικής Συνέλευσης,  την έχουν καταστήσει  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ υπεύθυνη για οτι συμβεί σε βάρος ασθενών και προσωπικού.
Μετά την Καθαρά Δευτέρα ξανάνοιξε το τριώδιο ! ! !


Ένδεια. . . ήθους

Κυρά Λουκία να δείς εμείς πόσο λυπούμαστε για το κατάντημά σου.
Καλά, δεν ντράπηκες και μόνο που σκέφτηκες  να στέλνεις τους εργαζόμενους που είχαν εργατικό ατύχημα ΜΕΣΑ στο χώρο του νοσοκομείου, μετά το τέλος της βάρδιας και πριν επόμενη που μπορεί να είναι σε 8 ώρες, να βρουν ιδιωτικό εργαστήριο, να πληρώσουν τις εξετάσεις που επιβάλλεται να γίνουν, να χάσουν το ρεπό τους (ίσως το μοναδικό της εβδομάδας) προσκομίζοντας δικαιολογητικά της δαπάνης για να πάρουν πιθανόν ψίχουλα;
Δεν είναι νοητική διαστροφή ενώ το εργαστήριο κάνει όλα τα κέφια των συνκαθηγηταράδων, ικανοποιώντας τις "ανάγκες" τους για μη απαραίτητες για τον ασθενή εξετάσεις (πρωτόκολλα και της κουτσής Μαρίας) να τιμωρείς το προσωπικό "λόγω έλλειψης προσωπικού";
Κυρά Λουκία σε διακρίνει ένδεια ήθους και περίσσεια θράσους.Για την κατάσταση που επικρατεί στο εργαστήριο που διευθύνεις μήπως ευθύνεσαι και εσύ; Μήπως είσαι μέρος του προβλήματος παριστάνοντας ότι μπορείς;
 Μόνο στα χρήματα που δαπανώνται για αντιδραστήρια υπάρχει περίσσεια σε όλα τα υπόλοιπα, λυπούμαστε, υπάρχει ένδεια.


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 8Η  ΜΑΡΤΗ  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

            Η Αυτόνομη Παρέμβαση με ευκαιρία την Ημέρα της Γυναίκας απευθύνει θερμό, αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις εργαζόμενες, στις γυναίκες όλου του κόσμου. Η 8η Μάρτη αποτελεί μέρα τιμής για τις γυναίκες και εκφράζει τους αγώνες του γυναικείου κινήματος για ίσα δικαιώματα με τους άνδρες καθώς και για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Σήμερα, λοιπόν, που οι εργαζόμενοι δεχόμαστε την πιο άγρια επίθεση, όλα αυτά που συμβολίζει η 8η του Μάρτη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Βιώνουμε τις συνέπειες της μεγαλύτερης καπιταλιστικής κρίσης. Για να αντιμετωπιστεί η κρίση αυτή εξελίσσεται μια πραγματική επέλαση στα δικαιώματα των εργαζομένων, που έχουν κατακτηθεί με αίμα εδώ και έναν αιώνα. Μισθοί μειώνονται, συντάξεις εκμηδενίζονται, συλλογικές συμβάσεις και κοινωνικές παροχές (μεγάλες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος) ουσιαστικά καταργούνται.
Η υπογραφή του μνημονίου, το οποίο επικαιροποιημένο συνεχώς επιβάλλει νέα μέτρα, τάχα για τη σωτηρία της πατρίδας, αποδεικνύεται καταστροφικό όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και για την ίδια την οικονομία, το δημόσιο πλούτο και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας.
Τα πρώτα θύματα του μνημονίου αλλά και των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης είναι τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού και ιδίως οι γυναίκες και οι νέοι εργαζόμενοι.
Η ανεργία, η οποία αυξάνεται αλματωδώς και προβλέπεται να ξεπεράσει το 20%, είναι πολύ υψηλότερη στις γυναίκες, αφού με στοιχεία της ΕΣΥΕ (Οκτώβριος 2010) οι γυναίκες αποτελούν το 17,6% των ανέργων και οι άνδρες το 10,4 %.
Εκτός από την ανεργία και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, που αυξάνονται αλματωδώς έναντι της μόνιμης εργασίας, αφορούν περισσότερο τις γυναίκες, οι οποίες (λόγω και των παραδοσιακών προτύπων που εξακολουθούν να κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία) αναγκάζονται να αποδεχθούν περιορισμένα δικαιώματα για να αντιμετωπίσουν και τις ανάγκες της οικογένειας.
Η επίθεση ενάντια στο εισόδημα και τα κοινωνικά δικαιώματα συνδυάστηκε με άνευ προηγουμένου χτύπημα στο κράτος πρόνοιας και στις κοινωνικές παροχές.
Παιδικοί σταθμοί, κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων  περιορίζονται ή ουσιαστικά καταργούνται για λόγους δημοσιονομικούς, με συνέπεια οι οικογένειες και ιδιαίτερα η γυναίκα να επιβαρύνονται περισσότερο οικονομικά και πρακτικά για να αναπληρώσουν την έλλειψή τους.
Κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες λοιπόν αποτελεί αναλγησία αλλά και εμπαιγμό προς τις γυναίκες το γεγονός ότι η κυβέρνηση, στα πλαίσια αλλαγής του ασφαλιστικού συστήματος, όχι μόνο μείωσε δραστικά τις συντάξεις αλλά και αύξησε ραγδαία τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών τάχα για λόγους ισότητας!!!
Οι γενικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για ισότητα των δύο φύλων και ίσες ευκαιρίες για τις γυναίκες, για άλλη μια φορά αποδεικνύονται ως προσπάθεια εξαπάτησης, αφού στη δικτατορία του μνημονίου αμφισβητούνται όλες οι θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές και φυσικά αυτή της ισότητας.
 Πραγματική ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει σε κοινωνικό περιβάλλον όπου ενισχύονται οι αδικίες και οι ανισότητες, όπου επικρατεί κοινωνική βαρβαρότητα.
Διεκδικούμε
 Ανατροπή του μνημονίου και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που απορρέουν απ΄ αυτό, έτσι ώστε, με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, να αντιμετωπιστεί η εκρηκτική πλέον κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας.
Αγωνιζόμαστε για:
1.    Αντιμετώπιση της ανεργίας και ιδιαίτερα της αυξανόμενης ανεργίας των γυναικών.
2.    Σταθερή μόνιμη εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Όχι στις ελαστικές μορφές απασχόλησης
3.    Εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για εργασία και επαγγελματική εξέλιξη και για τα δύο φύλα, που θα οδηγήσει σε ίση αμοιβή και πραγματική ισότητα στην εργασία,
4.    Κατοχύρωση και αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους. Ίδρυση και λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών με δωρεάν παροχές και πλήρη ωράρια καθώς και κέντρων φροντίδας ηλικιωμένων,
5.    Επέκταση του μέτρου «Βοήθεια στο Σπίτι» για όλο τον πληθυσμό και ανάλογα με τις σημερινές ανάγκες,
6.    Εξασφάλιση με συγκεκριμένα μέτρα της ισόρροπης συμμετοχής γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων,
7.    Λήψη ουσιαστικών μέτρων (Εκπαίδευση- ΜΜΕ) από την Πολιτεία για τη δημιουργία άλλων πολιτιστικών προτύπων, που να προωθούν την ουσιαστική ισότητα των γυναικών.
Συναδέλφισσες,
Υφιστάμεθα μια τρομακτική επίθεση με στόχο να ανατραπούν κατακτήσεις του εργατικού και του γυναικείου κινήματος που έχουμε επιτύχει εδώ και πολλά χρόνια.
Δεν θα τους το επιτρέψουμε. 
Η αντίσταση και ο αγώνας θα είναι η απάντησή μας.

8/3/2011
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Ψηφισμα για τους μετανάστες απεργούς πείνας

Η Γενική Συνέλευση του Σωματείου εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Αττικόν» ενέκρινε το παρακάτω ψήφισμα

-           Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των μεταναστών για
νομιμοποίησή τους και των προσφύγων για παροχή ασύλου. Ο αγώνας τους
είναι αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στη μαύρη και
ανασφάλιστη εργασία, ενάντια στην προσπάθεια να καταπατηθεί κάθε
δικαίωμα των εργαζόμενων, ντόπιων ή μεταναστών.

-          Το αίτημα των προσφύγων για παροχή ασύλου συνεχίζει να
στριμώχνεται και να λιμνάζει απαράδεκτα στο Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη
με αποτέλεσμα χιλιάδες πρόσφυγες να εγκλωβίζονται χωρίς απάντηση στην
Ελλάδα (και να καταδικάζεται η χώρα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Ανθρώπινων Δικαιωμάτων για απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων).
Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των απεργών πείνας προσφύγων από το
ΙΡΑΝ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη για παροχή πολιτικού ασύλου και
καταδικάζουμε τις επαναπροωθήσεις τους, που έχουν ήδη κοστίσει ζωές.

-          Η απεργία πείνας των μεταναστών καταδεικνύει με δραματικό
τρόπο το γεγονός ότι χιλιάδες άντρες και γυναίκες που ζουν και
εργάζονται στην Ελλάδα εγκλωβίζονται, εξαιτίας των προσανατολισμών της
ελληνικής και της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, σε ένα
καθεστώς παρανομίας ή αμφίβολης νομιμότητας, χωρίς δικαιώματα και
κοινωνική προστασία, εκτεθειμένοι/-ες στην εργασιακή εκμετάλλευση και
σε κάθε είδους αυθαιρεσία εις βάρος τους.

-          Θεωρούμε πως η κράτηση σε καθεστώς ομηρίας των μεταναστών,
αποτελεί επιλογή του κράτους με στόχο την ανασφάλιστη και χωρίς
δικαιώματα εργασία, που θα αποτελέσει πολιορκητικό κριό για τη
συμπίεση προς τα κάτω των εργασιακών δικαιωμάτων ελλήνων και ξένων
εργαζομένων.

-          Το αίτημα των μεταναστών για νομική αποκατάσταση συνιστά
αυτονόητη κίνηση προς την ισότιμη συμμετοχή τους στις κοινωνικές
σχέσεις του τόπου που τους υποδέχθηκε, αλλά ταυτόχρονα και βήμα προς
μια πιο δίκαιη και συνεκτική ελληνική κοινωνία. Σημειώνουμε επίσης πως
η χώρα μας έχει αποτελέσει στο παρελθόν κέντρο φυγής μεταναστών και
δηλώνουμε την κατανόηση της θέσης στην οποία βρίσκονται.

-          Αντίθετα οι ποικίλες ξενοφοβικές αντιλήψεις, η
ποινικοποίηση των μεταναστών, η μη αναγνώριση της μόνιμης εγκατάστασής
τους, η άρνηση παροχής ισότιμων δικαιωμάτων, η παραγνώριση της
συμβολής τους στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλούτο
υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή.

-          Η μετανάστευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα
εγκληματικότητας, ασφάλειας, υποβάθμισης της ποιότητας ζωής ή απειλής
για τη δημόσια υγεία, αλλά ως κοινωνική πραγματικότητα που καλεί στην
εφαρμογή δίκαιων πολιτικών ένταξης. Καθίσταται πρόβλημα όταν ακριβώς
κατανοείται ως τέτοιο, προς όφελος όσων προάγουν και κεφαλαιοποιούν
φοβικά αντανακλαστικά, το ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία.

-          Σε μια εποχή όπου οι πόλεμοι (με συμμετοχή και του
ελληνικού στρατού), η στυγνή εκμετάλλευση, η φτώχεια, οι ανθρωπιστικές
κρίσεις, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η καταπίεση εξακολουθούν
να σπρώχνουν στη φυγή, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα
το ζήτημα της χορήγησης ασύλου και να επιδιώξει αντίστοιχη
αντιμετώπιση και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι αδιανόητο να ρυθμίζονται
ακόμα οι τύχες χιλιάδων προσφύγων από τις διατάξεις της καταρρέουσας
Συνθήκης του Δουβλίνου.

-          Δηλώνουμε τη συμμετοχή μας σε πρωτοβουλίες και
κινητοποιήσεις στήριξης του αγώνα τους.