Ένας χρόνος μετά το θάνατο του Ευάγγελου Κατσιμάνη
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Ή ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;
_____________________
Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από το θάνατο του λατρεμένου μας γιου Ευάγγελου Κατσιμάνη στο «Αττικόν», στις 5 Δεκεμβρίου 2009, και οι αρχικές μας αμφιβολίες τείνουν να μετατραπούν πλέον σε βεβαιότητα. Ο θάνατός του δεν οφείλεται σε αυτοκτονία, όπως είχε τεχνηέντως εμφανιστεί (δεν υπάρχει άλλωστε σημείωμα του υποτιθέμενου αυτόχειρα), αλλά κατά πάσα πιθανότητα σε εγκληματική ενέργεια, για την οποία, μετά από δική μας μήνυση κατ’ αγνώστων, βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα της εισαγγελικής αρχής.
Το ότι η Αστυνομία κατάπιε κυριολεκτικώς αμάσητη την πληροφόρηση που της διοχετεύτηκε από το Νοσοκομείο και δεν μπόρεσε ή δε θέλησε να κάνει την παραμικρή ουσιαστική έρευνα σχετικά με τις αληθινές συνθήκες του τραγικού συμβάντος (δεν πήρε δακτυλικά αποτυπώματα και γενετικό υλικό, δεν εξέτασε το χώρο του απαγχονισμού, που τον βρήκε άλλωστε κατειλημμένο από τρίτους, δεν επεξεργάστηκε το υλικό από κάμερες του Νοσοκομείου, δεν ήλεγξε και δε διασταύρωσε τις μαρτυρικές καταθέσεις κτλ.), δε συνηγορεί ασφαλώς υπέρ της εκδοχής της αυτοκτονίας.
Πολύ περισσότερο δε συνηγορεί υπέρ της εκδοχής αυτής το ότι ο ιατροδικαστής διενήργησε αυτοψία δύο ημέρες μετά το θάνατο του Ευάγγελου Κατσιμάνη, συνέταξε την έκθεσή του με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών (!) και δε σχημάτισε εικόνα ούτε ως προς την ώρα θανάτου ούτε, ουσιαστικά, ως προς την αιτία θανάτου (αναφέρει, αντί για αιτία, τη λέξη «απαγχονισμός» χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση). Γενικά, ο ιατροδικαστής αρκέστηκε να αναπαραγάγει ανεπεξέργαστη την εκδοχή της Αστυνομίας περί αυτοκτονίας, όπως φαίνεται από όσα αναγράφει στα «Πληροφοριακά στοιχεία» της έκθεσής του.
Και ενώ η διεθνής πρακτική δέχεται την αυτοκτονία μόνο αφού ερευνηθεί και αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας, στην περίπτωσή μας η ανικανότητα της Αστυνομίας και η ανυπαρξία της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας εκλαμβάνονται ως επιχειρήματα υπέρ της εκδοχής της αυτοκτονίας. Η αντιστροφή της λογικής τάξης των πραγμάτων και η βάναυση προσβολή της στοιχειώδους νοημοσύνης σε όλο το μεγαλείο τους!...
Ο Ευάγγελος Κατσιμάνης δεν είχε τον παραμικρό αντικειμενικό λόγο να αυτοκτονήσει και γι’ αυτό η ενέργεια που του αποδίδεται κατέπληξε και συγκλόνισε τους πάντας. Κάποιες φήμες περί του αντιθέτου που έχουν διοχετευτεί τεχνηέντως υπηρετούν έκδηλες σκοπιμότητες και είναι ανάξιες διαψεύσεως Αντίθετα, έκανε σχέδια με την οικογένειά του, με τους γονείς του, καθώς και με τους συγγενείς και τους φίλους του για τις αμέσως επόμενες ημέρες. Ετοιμαζόταν να περάσει τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς με τα αγαπημένα του πρόσωπο, να χαρεί τα παιδιά του και να υποδεχτεί την αδελφή του και τον γαμπρό του από το Λονδίνο. Και, το κυριότερο, είχε αρχίσει να αξιοποιεί στο Νοσοκομείο τις επιστημονικές γνώσεις και την κλινική εμπειρία του από τις μελέτες και τις σπουδές του στο εξωτερικό. Δυο ημέρες μάλιστα προ του θανάτου του (3/12/2009) είχε κάνει εγχείρηση πλέγματος, σε συνεργασία με το Χειρουργό Ουρολόγο κ. Καραναστάση, με βάση καινούργια τεχνική την οποία είχε διδαχτεί σε πρόσφατο συνέδριο στο Μόναχο. Είχε σκοπό, στο άμεσο μέλλον, να ειδικευτεί περαιτέρω στην ουρογυναικολογία. Και από τη Δευτέρα, 7/12/2009, επρόκειτο να ξεκινήσει απογευματινό ιατρείο, για το οποίο είχε πάρει τη σχετική έγκριση λίγες μόλις ημέρες πριν βρεθεί νεκρός, μολονότι υπηρετούσε ήδη στο Νοσοκομείο επί ενάμιση χρόνο ως επιμελητής ΕΣΥ ……
Αυτό είναι άραγε το «προφίλ» ενός πιθανού αυτόχειρα; Και μπορεί να γίνει πιστευτό το σενάριο ότι θα αυτοκτονούσε κανείς για προσωπικούς λόγους στον εργασιακό του χώρο, ανάμεσα σε μια εφημερία και σε ένα χειρουργείο; ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ το τραγικό εκείνο πρωινό της 5ης Δεκεμβρίου 2009;
Τα βαθύτερα αίτια του θανάτου του Ευάγγελου Κατσιμάνη σχετίζονται με τις στρεβλώσεις που επικρατούσαν στην Μ/Γ Κλινική του «Αττικόν». Υπήρχαν σοβαροί λόγοι, για τους οποίους ο Ευάγγελος Κατσιμάνης ήταν ανεπιθύμητος σε αυτή την Κλινική. Μπήκε εκεί, αφού πρώτα δικαιώθηκε πανηγυρικά μετά από σκληρό αγώνα τον οποίο διεξήγαγε ενάντια στην τακτική να επιλέγονται αντί γι’ αυτόν συνυποψήφιοι με λιγότερα προσόντα και πιθανότατα οι επικρατούσες συνθήκες τού έδειχναν ολοένα και περισσότερο την πόρτα της εξόδου. Αυτό το τελευταίο είχε ισχύσει και για άλλους γιατρούς της κλινικής που τελικώς εγκατέλειψαν το «Αττικόν». Συγκεκριμένα, ο Ευάγγελος Κατσιμάνης, όπως μας έλεγε ο ίδιος, παραγκωνιζόταν από το κατεστημένο της Μ/Γ Κλινικής, το οποίο διευκόλυνε τους επίκουρους μαιευτήρες από την αγορά να πραγματοποιούν εγχειρήσεις και τοκετούς στο δημόσιο Νοσοκομείο, ενώ ο ίδιος, Επιμελητής Α΄ του ΕΣΥ με οργανική θέση, συναντούσε μεγάλες δυσκολίες στο να προγραμματίσει ένα σοβαρό χειρουργείο για τους ασθενείς του. Επιπλέον, πρέπει να ήταν συνηθισμένη πρακτική να του χρεώνονται χειρουργεία τα οποία γίνονταν από τρίτους, που όμως δεν είχαν το δικαίωμα να εκτελούν ιατρικές πράξεις στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο. Από έρευνα στο πρόγραμμα χειρουργείων τριών μόλις ημερών, για παράδειγμα, διαπιστώθηκε πως μια καισαρική, την οποία φέρεται ότι έκανε ο Ευάγγελος το πρωί της ημέρας του θανάτου του στη Μ/Γ Κλινική, στην πραγματικότητα είχε γίνει από ιδιώτη γιατρό της επιτόκου, σύμφωνα με κατάθεση του συζύγου της.
Φαίνεται ότι ο Ευάγγελος, ένας ιπποκρατικός γιατρός με ακέραιο ήθος, άριστη επιστημονική συγκρότηση, διαρκώς αυξανόμενη επαγγελματική φήμη, αταλάντευτη προσήλωση στο λειτούργημα του ιατρού ΕΣΥ και αποδεδειγμένη αγωνιστικότητα σε θέματα αρχής και δεοντολογίας, ήταν εμπόδιο αν όχι και κίνδυνος για το σύστημα. Πολύ περισσότερο, αν είχαν τυχόν περιέλθει σε γνώση του δραστηριότητες που θα έπρεπε να κρατηθούν μυστικές.
Δεν είναι η ευκαιρία κατάλληλη να παραθέσουμε λεπτομέρειες επί του θέματος, οι οποίες έχουν ήδη τεθεί υπόψη της εισαγγελικής αρχής και δεν έχουμε την πρόθεση να προκαταλάβουμε τα πορίσματα της σχετικής έρευνας που, όπως είπαμε, βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα σταθούμε, όμως, σε δύο σημεία, που δείχνουν καθαρά σε ποιο βαθμό το Νοσοκομείο ευαισθητοποιήθηκε από τις καταγγελίες μας και αντέδρασε θετικά σε αυτές:
1. Με το έγγραφό του 3096/10-2-2010 προς τους Διευθυντές Κλινικών και Εργαστηρίων του «Αττικόν», ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας κ. Ιωάννης Βέργαδος τονίζει ότι «κανένας ιατρός δεν μπορεί να εκτελεί ιατρικές πράξεις παρά μόνο οι κατέχοντες οργανική θέση».
2. Την Πέμπτη, 30ή Σεπτεμβρίου 2010, η «ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ» (το blog των υγειονομικών του «Αττικόν») κάνει λόγο για «αποφασιστική στάση του κ. Ηλία Λαμπίρη (του νέου Διοικητή του Νοσοκομείου) να μη δίνει άδειες για ιδιωτικά ιατρεία εκτός Αττικού στους Πανεπιστημιακούς», καθώς και για «προσπάθειά του να κλείσει σειρά από ‘παραμάγαζα’ που έχουν στηθεί στο Αττικό όπου εργάζονται και ‘συλλέγουν’ πελάτες άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το Αττικό Νοσοκομείο».
Φαίνεται ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση…Και μπορεί βέβαια ο δρόμος της δικαστικής διαλεύκανσης της υπόθεσης με σκοπό τη δικαίωση του αδικοχαμένου γιου μας Ευάγγελου Κατσιμάνη και την τιμωρία των ενόχων να είναι ακόμη μακρύς και δύσβατος, η αντίδραση όμως στις εκφυλιστικές τάσεις και την παρακμή έχει ήδη ξεκινήσει. Και αυτό είναι αρκετά παρήγορο, κατά το μέτρο που η θυσία του Ευάγγελου για τις αρχές και τις αξίες του φαίνεται ότι δεν πήγε τελείως χαμένη.
Είμαστε βέβαιοι ότι το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου «Αττικόν», που αποτελείται στη μεγάλη πλειονότητά του από ακέραιους ανθρώπους, θα είναι ο φυσικός μας σύμμαχος στον αγώνα μας για ΤΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Η δικαίωση του Ευάγγελου θα είναι ταυτόχρονα και δική τους δικαίωση.
Οι γονείς του
Σημείωση Ναυαρχίδας : Η ναυαρχίδα σεβόμενη το πόνο της οικογένειας του Ευάγγελου Κατσιμάνη και αφού διασταύρωσε με όλους τους τρόπους την πηγή της επιστολής την δημοσιεύει και αναμένει όπως είναι φυσικό το αποτέλεσμα της δικαστικής έρευνας καθ' ότι δεν έχει γνώση των πραγματικών περιστατικών που αφορουν το θάνατο του συναδέλφου.
