Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

ΟΠΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ...ΜΙΧΑΛΟΣ

ΟΠΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ , ΟΠΟΥ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΟΣ ! ΤΟΝ ΞΕΡΕΤΕ; ΔΕΣΤΕ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ(ΤΟΥ 2008) ΤΟΥ "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ" ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ.
ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΣΕ ΡΟΛΟ ...ΒΟΗΘΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΠΡΟΕΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ...ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ


Ο Κ. Μίχαλος, γ. γ. του Αλογοσκούφη, γιος χουντικού υφυπουργού



Ημερομηνία καταχώρησης 08-12-2008-21:33:53
Θεματική Ενότητα: Πολιτικά


Τέως γ. γ. του Αλογοσκούφη γιος χουντικού, με νόμο του ΠΑΣΟΚ ψάχνει σκλάβους!
Ο εκπρόσωπος των επιχειρηματιών, Κ. Μίχαλος δεν είναι καινούργιος στα δημόσια πράγματα. Μόλις πρόσφατα ήταν γ. γ. του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, στο πλάι του Γ. Αλογοσκούφη, ενώ είναι στέλεχος στο κυβερνών κόμμα. Αυτά μόνο σ’ ότι αφορά στο πρόσφατο παρελθόν του, γιατί το απώτερο είναι πολύ πιο διαφωτιστικό για τις σχέσεις ενοχής της ΝΔ όχι μόνο με την αστική τάξη αλλά και με τη χούντα, μιας και ο πατέρας του Κ. Μίχαλου, βιομήχανος Χρίστος Μίχαλος, ήταν υφυπουργός παρά το πρωθυπουργώ της δικτατορίας, καθόλη μάλιστα τη διάρκεια της επταετίας!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ


Θέμα χρόνου ήταν να σκάσει η ωρολογιακή βόμβα για τις εργασιακές σχέσεις. Η δημόσια δήλωση του προέδρου του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας Κ. Μίχαλου την περασμένη Τετάρτη, «οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 3-4 μέρες την εβδομάδα και το ΙΚΑ να σταματήσει τους ελέγχους στις επιχειρήσεις μας τουλάχιστον για όσο διάστημα θα διαρκεί η κρίση», δεν ήταν όμως ούτε αυθόρμητη, ούτε τυχαία. Ο Ο εκπρόσωπος των επιχειρηματιών, Κ. Μίχαλος δεν είναι καινούργιος στα δημόσια πράγματα. Μόλις πρόσφατα ήταν γ. γ. του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, στο πλάι του Γ. Αλογοσκούφη, ενώ είναι στέλεχος στο κυβερνών κόμμα. Αυτά μόνο σ’ ότι αφορά στο πρόσφατο παρελθόν του, γιατί το απώτερο είναι πολύ πιο διαφωτιστικό για τις σχέσεις ενοχής της ΝΔ όχι μόνο με την αστική τάξη αλλά και με τη χούντα, μιας και ο πατέρας του Κ. Μίχαλου, βιομήχανος Χρίστος Μίχαλος, ήταν υφυπουργός παρά το πρωθυπουργώ της δικτατορίας, καθόλη μάλιστα τη διάρκεια της επταετίας! Με ένα τόσο λοιπόν πλούσιο βιογραφικό ποιος θα πιστέψει ότι οι δηλώσεις του προέδρου του ΕΒΕΑ απηχούσαν προσωπικές του απν πραγματικότητα η πρόταση του Κ. Μίχαλου εκφράζει το σκληρό πυρήνα και την πιο μακροπρόθεσμη, στρατηγικού χαρακτήρα πρόταση της αστικής τάξης για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης που είναι σε εξέλιξη. Και πρόκειται εν ολίγοις για μοίρασμα της φτώχειας εν όψει της επερχόμενης λαίλαπας απολύσεων (3 στις 10 επιχειρήσεις σκέφτονται να προχωρήσουν σε μείωση προσωπικού τους επόμενους μήνες, καταλήγει έκθεση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα), για διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, όπως με βεβαιότητα θα συμβεί αν πάψει να γίνεται ασφαλιστικός έλεγχος στους απατεώνες επιχειρηματίες και, τέλος, κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ο πολιορκητικός κριός με τον οποίο θα γίνει η άλωση θα είναι ο ίδιος ο φόβος της ανεργίας, ο εκβιασμός τον οποίο θα κάνει το κεφάλαιο στους χώρους εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο τι πιο φυσιολογικό και ανέξοδο από τη διαφοροποίηση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτή την πρόταση; Πολύ περισσότερο όταν ξέρει ότι το κρίσιμο στοιχείο είναι η ύπαρξη του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου που επιτρέπει στην εργοδοσία να θέτει τα διλήμματα. Και τέτοιο πλαίσιο υπάρχει!

Υπάρχει εδώ και χρόνια, δια χειρός μάλιστα του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, του υπουργού Εργασίας του ΠΑΣΟΚ που είχε μεριμνήσει από το 1998 με το νόμο 2639 να προσφέρει χείρα βοηθείας στο κεφάλαιο! Το ΠΑΣΟΚ άλλωστε δεν το αρνήθηκε! Με δήλωσή της η υπεύθυνη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, το δέχθηκε συμπληρώνοντας όμως: «Η μερική απασχόληση θεσμοθετήθηκε επί ΝΔ με το ν. 1892/1990 (αρ. 38-39) του Γ. Σουφλιά. Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, φρόντισε να βελτιώσει το καθεστώς Σουφλιά, τόσο με το ν.2639/1998 (αρ. 2), όσο και με τον κανονισμό του ΙΚΑ, προστατεύοντας τους μερικώς απασχολούμενους και αναγνωρίζοντάς τους». Χάρη εν ολίγοις τους έκανε και μας μένει η απορία γιατί εναντιώθηκαν στις προτάσεις του Κ. Μίχαλου…

Η δικομματική υποστήριξη της πρότασης για ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και η εκτόνωση στην εργατική τάξη των πιέσεων που ασκεί η κρίση στο σύνολο της μικρομεσαίας αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της αστικής τάξης (όσους για την ακρίβεια δεν εντάσσονται στους ραντιέρησες-τοκιστές) έρχεται, πέραν των παραπάνω, να κλείσει τις ρωγμές που έχουν ήδη δημιουργηθεί στο εσωτερικό τους. Στρέφοντας τα πυρά στους εργαζόμενους επιχειρείται να πέσουν στα μαλακά τα μέτρα της κυβέρνησης και η ηγεμονία του μεγάλου κεφαλαίου να μείνει στο απυρόβλητο. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη συζήτηση για την κρίση. Πλέον έμποροι, βιομήχανοι και αργυρώνητα στελέχη επιχειρήσεων συντεταγμένα θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, οξύνοντας στο έπακρο την εκμετάλλευση κι ωθώντας στο έσχατο όριο το επίπεδο διαβίωσης της πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Το τεράστιο ειδικό βάρος που έχουν τα μέτρα σύνθλιψης των εργατικών δικαιωμάτων στη φαρέτρα της αστικής τάξης αποκαλύπτεται καλύτερα αν δούμε ότι οι ανακοινώσεις του Κ. Μίχαλου έγινανμια μέρα πριν την μείωση-ρεκόρ κατά 0,75% της μονάδας που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα επιτόκια της, οδηγώντας τα στο 2,5%. Έχοντας πλήρη δηλαδή επίγνωση ότι πρόκειται για μέτρα που ισοδυναμούν με σταγόνα στον ωκεανό κι είναι ανήμπορα να ανακόψουν την κρίση, η αστική τάξη προετοιμάζεται από τώρα για κοινωνικό πόλεμο. Ενώ περιμένει ομοβροντία «κανονιών» μετά τις γιορτές και δραματική, πρωτοφανή για τις τελευταίες μεταπολεμικές δεκαετίες επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών…


ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΔΩ

Η «ακτινογραφία» του Δημοσίου

31/07/2010 (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Σύμφωνα με την απογραφή των υπαλλήλων, εργάζονται 768.009 άτομα

Ο δημόσιος υπάλληλος του σήμερα στην Ελλάδα διαθέτει σε σημαντικό ποσοστό πανεπιστημιακό πτυχίο και είναι μεταξύ 40 - 50 ετών. Είναι ένας από τους 768.009 που απογράφηκαν ηλεκτρονικώς με τη διαδικασία που όρισαν τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, η οποία διήρκεσε από 9 έως 29/7.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν χθες στη δημοσιότητα οι υπουργοί Εσωτερικών. Γ. Ραγκούσης και Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, το 54% των υπαλλήλων του Δημοσίου είναι άνδρες και το 46% γυναίκες, οι περισσότεροι (258.280) είναι ηλικίας 40 - 50 ετών, 205.277 είναι από 30 έως 40 χρόνων, ενώ στο ελληνικό Δημόσιο υπηρετούν και 4.174 πολύ νεαρά άτομα (κάτω των 20).

Το 39% των απογραφέντων υπαλλήλων διαθέτει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, το 28% λυκειακή, ενώ με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο είναι το 10%. Οσον αφορά τη σχέση εργασίας, η συντριπτική πλειονότητα (82%) είναι μόνιμοι υπάλληλοι, ένα 6% ανήκει με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου και ένα 6% Ορισμένου Χρόνου.

Μετά τη διαδικασία της απογραφής, οι υπάλληλοι μπαίνουν στον δρόμο της πληρωμής από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών, κάτι που -όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών- θα συμβεί από το τέλος του χρόνου, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και η προώθηση του ενιαίου μισθολογίου.

Οσοι δεν απογράφηκαν θα έχουν τη δυνατότητα να τεκμηριώσουν τους λόγους για τους οποίους δεν το έπραξαν και αν αυτοί οι λόγοι κριθούν επαρκείς, τότε θα μπορέσουν και εκείνοι να απογραφούν. Αυτή τη διαβεβαίωση έδωσε χθες ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης, ξεκαθαρίζοντας για άλλη μία φορά ότι δεν έχει τεθεί θέμα κατάργησης οργανικών θέσεων, ενώ τυχόν καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων θα επιφέρουν μετακινήσεις υπαλλήλων.

Στα τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτεμβρίου θα είναι διαθέσιμα επιπλέον δεδομένα για τον αριθμό των εργαζομένων ανά φορέα και οργανισμό. «Είναι σημαντική η διαδικασία της απογραφής, διότι θα μας βοηθήσει να ελέγξουμε το κόστος της μισθοδοσίας, να διαπιστώσουμε τυχόν ασυμβατότητες με την κείμενη νομοθεσία και να δημιουργηθεί μια καθαρή εικόνα στον Ελληνα πολίτη για το πού πηγαίνουν τα χρήματά του», τόνισε ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Την εικόνα των δημοσίων υπαλλήλων υπερασπίστηκε η ΑΔΕΔΥ τονίζοντας ότι «οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση της πραγματικότητας με τα περί 2, ακόμα και 2,5 εκατ. δημοσίων υπαλλήλων. Αποδεικνύεται ότι είμαστε κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε.».

Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει περίπτωση να έχουν απογραφεί, από παρανόηση ή σκοπίμως, άτομα που δεν είχαν υποχρέωση (π.χ. συνταξιούχοι του Δημοσίου, συμβασιούχοι των οποίων η σύμβαση είχε λήξει κ.ά.). Επίσης, μπορεί να μην έχουν απογραφεί αμειβόμενοι που είχαν την υποχρέωση να απογραφούν, όπως για παράδειγμα άτομα που πληρώνονταν από ειδικούς λογαριασμούς, υπάλληλοι που απουσίαζαν σε άδεια, ενώ υπήρξε και περίπτωση υπαλλήλου που δεν ήθελε να απογραφεί λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.