Ένα σχόλιο για μιά επαναλαμβανόμενη ιστορία (ες) καθημερινής τρέλλας σε διαδρόμους χειρουργείων , που εάν δεν ήταν τόσο τραγική θα ήταν εξαιρετικά αστεία.
Εξακολουθούν λοιπόν να υπάρχουν παν-επιστήμονες εντελώς και τραγικά (ή πεισματικά) εκτός κλίματος, που οργανώνουν εκδηλώσεις και αίθουσες χειρουργείων, οι οποίες σημειωτέον ΥΠΟλειτουργούν με το ελάχιστο δυνατόν και κακοπληρωμένο προσωπικό, ως νέοι Νέρωνες , ενώ η Ρώμη φλέγεται!!
Πείθουν εαυτούς οτι κάνουν επιστημονικό έργο, ενώ οι τραυματίες μιας χώρας που ουσιαστικά βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, στοιβάζονται σε ράντσα (πανεπιστημιακά) και δεν μπορούν να κοιμηθούν για μερόνυχτα όχι μόνο λόγω του πόνου αλλά και γιατί τα ράντσα τους ή χειρότερα τα φορεία στα οποία παραμένουν για μέρες βρίσκονται κάτω από τα λευκά φώτα των διαδρόμων των Κλινικών που δεν σβήνουν ποτέ...
Αυτοί λοιπόν οι παν-επιστήμονες Ελέγχουν προγράμματα χειρουργείων και καθορίζουν με μεγάλη επιμέλεια τις προτεραιότητες, όχι μεταξύ ασθενών αλλά μεταξύ ....συναδέλφων. Γιατί ο τάδε «συνάδελφος» πρέπει να συνεχίσει το ,κατά την προσωπική του άποψη, εξαίρετο έργο του ανενόχλητος εν τω μέσω του κυκλώνα, ο δείνα έχει κάποιες υποχρεώσεις προς «πανύψηλα ισταμένες προσωπικότητες», άλλος θεωρεί πως ο ίδιος είναι μία τέτοια προσωπικότητα, ενώ αστείρευτη είναι η ποικιλία καιροσκόπων.
Λοιπόν , είναι καιρός να αποφασίσουμε ... «με ποιούς θα πάμε και ποιούς θα αφήσουμε» . Καλημέρα σας!
Και κάτι τελευταίο
"…Σε συνθήκες οξύτατου ανοικτού κοινωνικού πολέμου, δεν υπάρχουν ουδέτεροι, δεν υπάρχει αταραξία της βολής, δεν υπάρχουν χρυσελεφάντινοι πύργοι διανοουμενίστικης εστέτ νιρβάνα, δεν υπάρχουν μεσοβέζικες θέσεις και υπεκφυγές: το κάθε επιμέρους, τοπικό και ελάσσον συνάπτεται αναγκαστικά με το γενικό, το κοινωνικό και το μείζων. Ότι αφορά έστω και μικρά διακυβεύματα μετατοπίσεων συσχετισμών δυνάμεων, η κάθε θέση υπέρ ή κατά θεσμών, επιλογών και προσώπων, εξακοντίζεται στο επίκεντρο του αδυσώπητου κοινωνικού και πολιτικού αγώνα.
Όποιοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το αντιληφθούν, ας πρόσεχαν.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι, τελικά θα λογοδοτήσουν απέναντι στο λαό μας, απέναντι στην ιστορία.
Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος έχει ως εκ της θέσης, του ρόλου και του λειτουργήματός του ιδιαίτερες ευθύνες σε αυτό τον πόλεμο.
Εσύ διάλεξες στρατόπεδο ή καμώνεσαι ακόμα ότι δεν σε αφορά και είσαι υπεράνω;
Επίκουρος καθηγητής Τμήματος Κοινωνικών Επιστημών Πολυτεχνείου Κρήτης"
ένας ΕΣΥτης του "ΑΤΤΙΚΟΝ"
