Παρουσιάστηκε επιτέλους το “το έκτρωμα” που ονομάζεται Νόμος για Ανα-
βάθμιση του ΕΣΥ. Νοσηρό υποπροϊόν ανθρώπων που μάλλον έχουν σκοπό να
μεταβάλλουν τα Νοσοκομεία σε κάτεργα ιατρικού και νοσηλευτικού προσω-
πικού και συναλλαγής νόμιμης πλέον μεταξύ ασθενούς και συστήματος υγεί-
ας.
Με την κάλυψη νομοθετήματος εισάγουν την ολοήμερη λειτουργία των νο-
σοκομείων. Πως ερμηνεύουν την ολοήμερη λειτουργία των Νοσοκομείων;
1. Με τη χρησιμοποίηση του ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού και
παραϊατρικού προσωπικού με αποκλειστικά εισπρακτικά κριτήρια. Θα
λειτουργεί το νοσοκομείο και θα πληρώνει ο ασθενής, το Ταμείο του
και η ασφάλειά του (ιδιωτική ή δημόσια). Το πόσο θα πληρώσει, πότε
θα πληρώσει, ποιο ταμείο θα πληρώσει και πότε δεν αναφέρεται που-
θενά. Σε ένα νοσοκομείο, όπως το δικό μας στη Ρόδο, όπου μετά βίας
καταφέρνει να λειτουργήσει στο πρωϊνό ωράριο, οι φωστήρες των Α-
θηνών και των Υπουργείων προσδοκούν να εξοντώσουν όλους τους
εργαζόμενους για να εισπράξουν. Την ίδια ώρα που ο ιδιωτικός τομέας
υγείας χρωστάει υπέρογκα ποσά στο ίδιο το κράτος, αλλά όμως απο-
λαμβάνει ιδιαίτερων προνομίων και διαφορετικού τιμολογίου κοστο-
λόγησης των ιατρικών πράξεων.
2. Τα ποσά που θα εισπράττονται θα κατατίθενται σε λογαριασμό της
αρμόδιας ΥΠΕ (Υγειονομικής Περιφέρειας) η οποία και θα τα διαχειρί-
ζεται. Δεν μας λένε με ποιο τρόπο, με ποια κριτήρια και με ποιες προ-
τεραιότητες. Με νέα υπόθεση Σπατόσημου στην Υγεία. Θα μαζεύει
λεφτά, αν ποτέ μαζέψει, το Νοσοκομείο Ρόδου, και ο κάθε Διοικητής
της Υγειονομικής Περιφέρειας να αποφασίζει (άραγε με ποια κριτήρι-
α;) που θα διατεθούν τα ποσά. Απίστευτη λογική, απίστευτο θράσος,
απίστευτος ερασιτεχνισμός, απίστευτη προχειρότητα.
3. Στο εφημεριακό κομμάτι: Καταργούνται παντελώς τα προγράμματα
εφημέρευσης τα οποία υπάρχουν μέχρι τώρα και με τα οποία εξασφα-
λιζόταν το ελάχιστα ανεκτό και ασφαλές πρόγραμμα εφημέρευσης.
Ενώ στην ουσία η Α’ Ζώνη που περιλαμβάνει τα Νοσοκομεία Αθηνών-
Θεσσαλονίκης και τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία (στα οποία οι για-
τροί δεν βρίσκουν καρέκλα να καθίσουν) παραμένουν στο απυρόβλη-
το, τα Νοσοκομεία Β’ Ζώνης, σχεδόν δηλαδή όλα τα επαρχιακά, δέχο-
νται αντί της φροντίδας και της προστασίας από την πολιτεία, έναν ά-
νευ προηγουμένου και αιτίας καταποντισμό και υποβάθμιση. Αντί
στελέχωσης και χρηματοδότησης ώστε να εξασφαλιστεί η υγεία σε πε-
ριοχές προβληματικές και γεωγραφικά μειονεκτούσες, περικόπτονται
με άγριο και απροσχημάτιστο τρόπο οι εφημερίες και αφήνονται ολό-
κληρες κλινικές και τμήματα χωρίς εφημερεύοντες για περίπου το μισό
μήνα. Και αν κάποιος αναφέρει ότι με τα έσοδα από την ολοήμερη λει-
τουργία θα καλυφθούν οι αναγκαίες εφημερίες, θα πρέπει να βγεί και
δικαιολογήσει με στοιχεία, πόσα υπολογίζονται ότι θα είναι τα υποτι-
θέμενα έσοδα, πόσα χρωστά κάθε Ταμείο σε κάθε Νοσοκομείο και πό-
τε θα εξοφληθούν αυτά τα χρέη. Όταν στο Νοσοκομείο Ρόδου, τα Τα-
μεία χρωστάνε 20.000.000 ευρώ και τα χρέη του Νοσοκομείου είναι
περίπου 85-90.000.000 ευρώ, για ποια ολοήμερη λειτουργία και για
ποια έσοδα μιλάνε οι εμπνευστές αυτού του Νόμου. Αλλά φαίνεται
απλά ότι το ενδιαφέρον από την Υγεία είναι μόνο εισπρακτικό και οι-
κονομικό. Στερείται ανθρωπιάς και σκοπού όπως ανθρωπιάς και σκο-
πού η όλη δράση κυβέρνησης και πολιτικών.
4. Και αν κάποιος επιχειρηματολογήσει ότι φταίνε και οι γιατροί για το
χάλι της Υγείας, η απάντηση είναι απλή. Διαλύστε κύριοι αυτούς που
έφαγαν. Πιάστε αυτούς που πήραν μαύρα και λερωμένα. Δεν είμαστε
όλοι ίδιοι. Εφαρμόστε αυστηρά το πόθεν και από πού έσχες στην Υγεί-
α. Και σε γιατρούς και σε πολιτικούς. Γιατί , μπορεί κάποιος να μας πει
ποιοι έφτιαξαν τις Υπουργικές Αποφάσεις που ρύθμιζαν τις τιμές σε
φάρμακα και εξωσυμβατικά υλικά; Ήταν γιατροί ή μήπως ήταν Υ-
πουργοί, Γενικοί Γραμματείς Υπουργείων και τρωκτικά των Υπουργεί-
ων; Εκεί δεν υπάρχει έρευνα και τιμωρία. Δεν γνώριζε ο Υπουργός, Γε-
νικός Γραμματέας και οι παρατρεχάμενοι ότι το Α υλικό στην Αγγλία,
στην Γαλλία κλπ κόστιζε 100 ευρώ και στη Ελλάδα με αποφάσεις τους
το κοστολογούσαν 1000 και πάνω;
5. Μετά από πολλές προσπάθειες και αγώνες κατακτήσαμε την Συλλογι-
κή Σύμβαση Εργασίας που εξασφάλιζε ένα μίνιμουμ αξιοπρεπούς απο-
τίμησης της ιατρικής εργασίας και προσφοράς. Σήμερα, με τον υπό κα-
τάθεση νόμο φτάσαμε στο εξευτελιστικό σημείο η προσφορά εργασίας
και εφημερίας να αποτιμάται σε 14 ευρώ μικτά την ώρα. Αν κάποιος
δεν το πιστεύει είναι πολύ απλό. Ας πάρει και να διαιρέσει τα 1397
ευρώ για τον Διευθυντή, τα 1280 ευρώ του Επιμελητή Α’, τα 1093 ευ-
ρώ του Επιμελητή Β και τα 878 ευρώ του ειδικευόμενου δια του 7 (ε-
φημερίες) και μετά δια του 16 (ώρες καθημερινής εφημερίας) και 24
(ώρες Σαββάτου-Κυριακής και αργιών) για να καταλάβει πόσο ακριβό-
τερα πληρώνει τον παράνομο και χωρίς αποδείξεις υδραυλικό, χτίστη,
ηλεκτρολόγο, οικιακή βοηθό που έχει πολλαπλάσιο ωρομίσθιο από
ένα γιατρό. Δεν υπάρχει η παραμικρή ασέβεια για κανένα επάγγελμα,
το αντίθετο μάλιστα, αλλά δυστυχώς μια βρύση και ένας λαμπτήρας
μπορούν εύκολα και αγοραστούν και να αντικατασταθούν. Μια ζωή
όμως στα Επείγοντα, στις Μονάδες, στο ΕΚΑΒ, στα Χειρουργεία στις
Κλινικές δεν μπορεί ούτε να αντικατασταθεί ούτε να αγοραστεί από
ένα εξουθενωμένο από όλες τις απόψεις γιατρό.
Θα πει πάλι κάποιος ότι υπάρχουν και τα φακελάκια. Υπάρχουν εκεί
που υπάρχει η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και της αγωνίας
από κακούς συναδέλφους. Πόσα παρόμοια περιστατικά έχουν καταγ-
γελθεί για το νοσοκομείο μας; Και αν έχουν υπάρξει είναι μετρημένα
στα δάκτυλά μας. Και αν υπάρχουν τέτοιοι «συνάδελφοι» υπάρχει πά-
ντα ο τρόπος της εμπεριστατωμένης καταγγελίας. Στη ιδιωτική εκμε-
τάλλευση των Ασθενών, ποιος βγήκε να πει κάτι, να καταγγείλει κάτι;
Και αν υπήρξαν καταγγελίες , τι απόγινε τελικά; Παραδείγματα πά-
μπολλα, όπου η οικονομική ευρωστία του ιδιωτικού τομέα έκαμψε και
συνειδήσεις και δράματα και απώλειες. Ας μην αποτελεί όμως άλλοθι,
για εκείνους που με πρόσχημα το χρηματισμό ολίγων και εκλεκτών,
καταδικάζουν σε ηθική, οικονομική και επιστημονική εξαθλίωση όλους
εκείνους που δίνουν το δικό τους τίμιο και ηθικό αγώνα μέσα στα ελ-
ληνικά νοσοκομεία. Και οι οποίοι δυστυχώς για αυτούς αλλά ευτυχώς
για τον ταλαίπωρο έλληνα πολίτη αποτελούν την πραγματική εικόνα
του γιατρού.
Στο επόμενο διάστημα θα πρέπει κάποιος αρμόδιος να μας απαντήσει
με ποιο τρόπο και με ποιες εγγυήσεις θα καλυφθούν τα κενά των εφη-
μεριών στο Νοσοκομείο μας. Πως θα καλυφθούν 12 μέρες κενές εφη-
μεριών στο ΤΕΠ, στις Παθολογικές και Χειρουργικές Κλινικές, στις Μο-
νάδες , τα Χειρουργεία και τα Εργαστήρια. Πρέπει κάποιος να βγει και
να εξηγήσει και να αναλάβει την ευθύνη να λειτουργούν κλινικές που
νοσηλεύουν ασθενείς, με υπεύθυνο κλινικής τον ειδικευόμενο και τον
ειδικευμένο γιατρό στο σπίτι του γιατί έτσι αποφάσισε το Υπουργείο.
Πρέπει ο Διοικητής και το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου να
βγουν και να πουν πως σκέφτονται να αναπληρώσουν τα κενά των ε-
φημεριών. Πρέπει να βγουν και δηλώσουν ευθαρσώς και με επιχειρή-
ματα αν μπορούν να βρουν τους πόρους για λειτουργήσει το Νοσοκο-
μείο. Αν μπορούν να εγγυηθούν ότι τα έσοδα από την ολοήμερη λει-
τουργία του Νοσοκομείου Ρόδου θα διατεθούν για τις ανάγκες του
Νοσοκομείου Ρόδου.
Πρέπει οι εκλεγμένοι και διορισμένοι συμπολίτες μας σε καίρια πόστα,
να δώσουν την δική τους απάντηση στα νέα προβλήματα που προκα-
λεί αυτό το νομοθέτημα που μάλλον με επικήδειο λόγο μοιάζει.
Δεν αποτιμάται η Υγεία κύριοι με λογιστικές πράξεις. Εσείς την κατα-
ντήσατε εκεί, εσείς είστε υποχρεωμένοι να την διασφαλίσετε. Αν υ-
πάρχουν επίορκοι γιατροί μπορείτε να κάνετε άνετα εκείνο που προ-
βλέπεται. Τι θα κάνετε όμως αν υπάρχουν επίορκοι, άσχετοι και επι-
κίνδυνοι που έχουν φιλοδοξία να καταστρέψουν ότι με κόπο προσπα-
θούν γιατροί και νοσηλευτές να διατηρήσουν στη ζωή;
Γιώργος Τριάντος,
Χειρουργός, Διευθυντής ΕΣΥ ΓΝ Ρόδου
Εκπρόσωπος Νοσοκομειακών Γιατρών στην ΟΕΝΓΕ
(απο το www.ygeianet.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου