Λαοθάλασσα

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Έφυγα από το σπίτι μου για να βρεθώ κοντά τον κόσμο που βγήκε στους δρόμους. Έτοιμη να νοιώσω τον παλμό της διαδήλωσης.Να ενώσω την φωνή μου με αυτή των διαδηλωτών. Σίγουρη ότι την ημέρα των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων δεν έπρεπε να μείνω σπίτι μου άσχετα αν δεν μπορώ να περπατήσω. Βέβαιη ότι δεν θα είμαι μόνη.

Δέκα και μισή έφτασα στην Βικτώρια. Μπροστά στην ΓΣΕΕ περνούσαν ασταμάτητα τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ. Απόρεσα .Μήπως είχα κάνει λάθος. Άλλοτε από της δέκα η ώρα σταματούσε η κυκλοφορία και ο κόσμος ήταν ήδη μαζεμένος. Θυμήθηκα ότι οι τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ προκάλεσαν πολλά σχόλια για την ορθότητα των συμβάσεων και γενικά για τον πραγματικό ρόλο που παίζει στη χάραξη της εργατικής νομοθεσίας. Δεν πτοήθηκα και πήγα προς το Μουσείο. Εκεί ξαναμπήκε η καρδιά στην θέση της. Πολλά πανό των πολλών εξωκοινοβουλευτικών αριστερών ομάδων και κινημάτων είχανε στήσει τα πηγαδάκια τους. Προχώρησα προς την Ακαδημίας. Οι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ ήταν ήδη συγκεντρωμένοι και προχωρούσανε προς την Ομόνοια. Στα Χαυτεία οι διαδηλωτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν συγκεντρωμένοι περιμένοντας τον κύριο κορμό της διαδήλωσης. Από το σταθμό του ηλεκτρικού έβγαινε μία συνεχή ροή ανθρώπων με πανό και σημαίες. Χαμογελαστοί προπορεύονταν στους τόπους συνάντησης των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων. Σταδιακά οι δρόμοι γύρω από το κέντρο γέμισαν και περίμεναν να έρθουν οι διαδηλωτές από την ΓΣΕΕ.

Με καθυστέρηση ξεκίνησε η διαδήλωση.40.000 και παραπάνω πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν την αγανάκτηση τους. Την αντίδραση τους στο πολυνομοσχέδιο ,που ήδη, ψηφίστηκε και ας είχαν δηλώσει μερικοί ότι θα αντισταθούν και θα υψώσουν ανάστημα. Λόγια ήταν του αέρα. Ένας μόνο κράτησε τις υποσχέσεις του. Ο κύριος Παπαχρήστου διαγράφηκε ,τηλεφωνικός, σε χρόνο ρεκόρ .Λαμπρό παράδειγμα δημοκρατικών διαδικασιών μέσα σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα. Στην συγκέντρωση σε λίγο άρχισαν να πέσουν παντού δακρυγόνα και χημικά. Οι αστυνομικοί βαρούσαν όποιον περνούσε από δίπλα τους.

Επέστρεψα ,με τα πόδια και το μπαστούνι μου ,στην Τρίτης Σεπτεμβρίου. Οι πόρνες είχαν εξαφανιστεί. Δεν ήταν η μέρα τους .Ήταν όπως η μέρα των ειδικών δυνάμεων. Ντυμένοι αστακοί ,παρατεταγμένοι σε κάθε 4 μέτρα περίμεναν να μπουν σε δράση. Φορούσαν προστατευτικά πλαστικά για το σώμα και τα χέρια τους και οι αντιασφυξιογόνες μάσκες ήταν κρεμασμένες στην ζώνη τους. Έτοιμες για χρήση ενώ η διαδήλωση δεν είχε ξεκινήσει

Προσχεδιασμένο το έγκλημα. Συνεννοημένοι οι αρχηγοί του δικομματισμού με τους ξένους δήθεν φίλους μας. Τα θέλουν όλα δικά τους. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο! Σύνεση δεν ήθελε ο κύριος Παπανδρέου για τα αντιλαϊκά του μέτρα; Η λαοθάλασσα του έδωσε μία ηχηρή απάντηση για το πόσο υπάκουος είναι ο ελληνικός λαός. Άνοιξαν κεφάλια και μύτες στους δρόμους της Αθήνας άσχετα αν το νομοσχέδιο πέρασε.Ο κύριος Παπανδρέου και ο κύριος Σαμαράς ψήφησαν εκ αποστάσεως. Δεν ήταν στην Βουλή .Τυχαίο; Δεν νομίζω!