Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Κάποιο λάκκο έχει η φάβα


Εντυπωσιακό. Αμέτρητοι είναι τελικά όσοι συμπαραστέκονται στο κίνημα των «αγανακτισμένων». Θ' απορούν και οι ίδιοι με τον αριθμό των... φίλων τους. Δεν είναι πια μόνοι τους. Εχουν κάθε λογής θεσμικές και εξωθεσμικές εξουσίες να δηλώνουν κατανόηση και συμπαράσταση.

Με μια υποσημείωση: αρκεί να είναι ειρηνικές οι εκδηλώσεις τους!
 Πρώην και νυν πολιτικοί, κόμματα, πανεπιστημιακοί, μουσικοσυνθέτες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και γενικά το σύστημα έχει σχεδόν αγκαλιάσει το κίνημα. Αν σε παινεύουν οι εχθροί σου, έχεις κάθε λόγο ν' ανησυχείς. Και αυτό πρέπει να το δουν οι πολίτες που αναζητούν διέξοδο.

Μια πρώτη ερμηνεία αυτής της στάσης του συστήματος -που είναι συνδημιουργός της κρίσης- είναι πως επιχειρεί να ενσωματώσει τους κομματικά άστεγους πολίτες, ώστε να τους αποδυναμώσει, να τους ευνουχίσει. Η αβέβαιη συνέχεια και το απρόβλεπτο αυτών των συγκεντρώσεων τους φοβίζει.Δεν κατευθύνονται από ένα κόμμα, σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα υπήρχε πρόβλημα.

Παρότι έχουν διαφορετικές αφετηρίες και ίσως και διαφορετικές στοχεύσεις, τους ενώνει ένας κοινός παρονομαστής. Είναι απελπισμένοι όχι μόνο από τη δραματική μείωση του βιοτικού τους επιπέδου αλλά ιδιαίτερα από την έλλειψη προοπτικής. Και αυτή μπορεί να προκαλέσει έκρηξη. 

Το σίγουρο είναι πως μπορούν μόνοι τους να προφυλαχτούν από τις κακοτοπιές εκείνων που σήμερα τους αγκαλιάζουν. Ας σκεφτούν ποιοι συνδιαμόρφωσαν τη σημερινή κατάσταση. Δεν είναι μόνο τα κόμματα εξουσίας ή της αντιπολίτευσης. Είναι και οι πανεπιστημιακοί που χρεοκόπησαν την παιδεία κάνοντας αλισβερίσια με κομματικές νεολαίες και παίρνοντας παχυλές επιδοτήσεις, είναι οι «Σπίθες» που περιφέρονταν σε διάφορα κόμματα και διετέλεσαν υπουργοί του Μητσοτάκη, είναι τα πανίσχυρα μίντια που καθοδηγούσαν συμπεριφορές και διαμόρφωναν συνειδήσεις...

Του Γιάννη Παντελάκη - "Ελευθεροτυπία"

Δεν υπάρχουν σχόλια: