ΗΛΙΑΣ ΣΙΩΡΑΣ, καρδιολόγος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό», αντιπρόεδρος στην ΕΙΝΑΠ
«Γυμνοί στ' αγκάθια οι γιατροί»
«Θα σκοτωθείς, θα τρέξεις, θα ουρλιάξεις, θα καβαλήσεις φορεία, θα κάνεις ό,τι μπορείς για να το σώσεις: είτε να το πας χειρουργείο, είτε να το διασωληνώσεις, ό,τι χρειάζεται...»
Σκηνές σαν κι αυτή που μας περιγράφει ο Ηλίας Σιώρας, καρδιολόγος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» και αντιπρόεδρος στην ΕΙΝΑΠ, εκτυλίσσονται όχι σπάνια στα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας, σε ημέρες γενικής εφημερίας, όταν ο γιατρός έρχεται αντιμέτωπος με το επείγον περιστατικό.
Τι γίνεται όμως όταν «σκάσουν» ταυτόχρονα τέσσερα και πέντε τέτοια περιστατικά;
«Τότε θα έχουμε πρόβλημα. Ο περιορισμένος χρόνος και τα πολλά, ταυτόχρονα μαζεμένα περιστατικά, θα σε οδηγήσουν πιθανότατα σε λάθος. Στη γενική εφημερία είναι στιγμές που είναι οριακά τα πράγματα».
Μια μικρή κόλαση δηλαδή, την ώρα που οι γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στην ουσία γυμνοί στ' αγκάθια, καλούνται να δώσουν τη δική τους μάχη.
Μόνο στον «Ευαγγελισμό», οι κενές οργανικές θέσεις φτάνουν τις 1.350. Οι 120 αφορούν ιατρικό προσωπικό, οι 550 νοσηλευτικό και οι υπόλοιπες παραϊατρικό, διοικητικό, τεχνικό.
Το κυριότερο πρόβλημα εδώ, λέει ο κ. Σιώρας, είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού.
Στις κλινικές, δύο όλες κι όλες νοσηλεύτριες στην απογευματινή και τη βραδινή βάρδια πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες 40 και πλέον ασθενών. Ανάλογη η κατάσταση στα επείγοντα και στα χειρουργεία, με αποτέλεσμα από τα 14 χειρουργικά τραπέζια να λειτουργούν τα 9, ενώ από τα 20 κρεβάτια στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, που δημιουργήθηκε την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι κλειστά τα 8. Κι αυτό, την ώρα που διασωληνωμένοι ασθενείς νοσηλεύονται στους ορόφους σε απλά δωμάτια.
Σε κάποιες ειδικότητες, όπως η ορθοπεδική, οι λίστες αναμονής για χειρουργείο ξεπερνούν ακόμη και το ένα έτος, με αποτέλεσμα οι πολίτες να στρέφονται στον ιδιωτικό τομέα, πληρώνοντας μεγάλα ποσά από την τσέπη τους.
Στις εφημερίες, να φανταστείτε, δεν έχουμε τραυματιοφορείς να «ταξιδέψουν» γρήγορα τον άρρωστο στα διάφορα τμήματα (π.χ. για να βγάλει μια ακτινογραφία), αναφέρει.
Δυσλειτουργίες παρατηρούνται και στις προμήθειες υλικών, λόγω των χρεών των νοσοκομείων στις εταιρείες.
«Μόνο στον "Ευαγγελισμό", για να λειτουργήσουν πλήρως και ανθρώπινα οι Μονάδες (100 ειδικές κλίνες υπάρχουν), τα επείγοντα και το τμήμα αιμοδοσίας, που ήταν "νούμερο 1" και τώρα έχει χάσει τη λειτουργικότητά του, χρειάζεται μια "καραβιά" νοσηλεύτριες. Θυμάστε την ταινία "Νύφες", ε αυτό χρειάζεται, να τις φέρουν κατευθείαν εδώ, με έναν καλό μισθό, να δουλέψουν για να σωθεί το σύστημα. Κάτι δηλαδή που από το '95 οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας μάς τάζουν, αλλά που δεν έχει γίνει», επισημαίνει ο κ. Σιώρας.
Περίπου τρεις με τρεισήμισι χιλιάδες είναι οι απροκήρυκτες ή κενές οργανικές θέσεις γιατρών σε όλη τη χώρα. Υπάρχει επίσης η εκτίμηση, λέει ο αντιπρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, ότι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, λόγω και των αντιασφαλιστικών νόμων, θα βγουν στη σύνταξη περίπου 3.000 γιατροί. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι αρκετοί γιατροί μετά τα 55 τους εγκαταλείπουν το Δημόσιο για τον ιδιωτικό τομέα «γιατί για πόσο και με τι αντοχές να κάνεις 12ωρες εφημερίες;» εύκολα μπορεί να αντιληφθεί το τι θα συμβεί σε μια τριετία.
Πώς θα μπορούσε το ΕΣΥ να λειτουργήσει τελικά προς όφελος του πολίτη;
«Δεν υπάρχει ΕΣΥ», θα πει ο κ. Σιώρας. «Ολο το σύστημα είναι εμπορευματοποιημένο. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας στην υγεία. Ενα δείγμα της εμπορευματοποίησης, του ότι δηλαδή και το λεγόμενο δημόσιο νοσοκομείο έχει γίνει επιχείρηση, έχει να κάνει και με το ότι δίνουν εργολαβία σε ιδιώτες τομείς όπως η φύλαξη, η καθαριότητα, η σίτιση, οι τεχνικές υπηρεσίες. Σιγά σιγά πάνε να ιδιωτικοποιήσουν και τα εργαστήρια και τις μονάδες...»
Τι γίνεται όμως όταν «σκάσουν» ταυτόχρονα τέσσερα και πέντε τέτοια περιστατικά;
«Τότε θα έχουμε πρόβλημα. Ο περιορισμένος χρόνος και τα πολλά, ταυτόχρονα μαζεμένα περιστατικά, θα σε οδηγήσουν πιθανότατα σε λάθος. Στη γενική εφημερία είναι στιγμές που είναι οριακά τα πράγματα».
Μια μικρή κόλαση δηλαδή, την ώρα που οι γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στην ουσία γυμνοί στ' αγκάθια, καλούνται να δώσουν τη δική τους μάχη.
Μόνο στον «Ευαγγελισμό», οι κενές οργανικές θέσεις φτάνουν τις 1.350. Οι 120 αφορούν ιατρικό προσωπικό, οι 550 νοσηλευτικό και οι υπόλοιπες παραϊατρικό, διοικητικό, τεχνικό.
Το κυριότερο πρόβλημα εδώ, λέει ο κ. Σιώρας, είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού.
Στις κλινικές, δύο όλες κι όλες νοσηλεύτριες στην απογευματινή και τη βραδινή βάρδια πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες 40 και πλέον ασθενών. Ανάλογη η κατάσταση στα επείγοντα και στα χειρουργεία, με αποτέλεσμα από τα 14 χειρουργικά τραπέζια να λειτουργούν τα 9, ενώ από τα 20 κρεβάτια στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, που δημιουργήθηκε την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι κλειστά τα 8. Κι αυτό, την ώρα που διασωληνωμένοι ασθενείς νοσηλεύονται στους ορόφους σε απλά δωμάτια.
Σε κάποιες ειδικότητες, όπως η ορθοπεδική, οι λίστες αναμονής για χειρουργείο ξεπερνούν ακόμη και το ένα έτος, με αποτέλεσμα οι πολίτες να στρέφονται στον ιδιωτικό τομέα, πληρώνοντας μεγάλα ποσά από την τσέπη τους.
Στις εφημερίες, να φανταστείτε, δεν έχουμε τραυματιοφορείς να «ταξιδέψουν» γρήγορα τον άρρωστο στα διάφορα τμήματα (π.χ. για να βγάλει μια ακτινογραφία), αναφέρει.
Δυσλειτουργίες παρατηρούνται και στις προμήθειες υλικών, λόγω των χρεών των νοσοκομείων στις εταιρείες.
«Μόνο στον "Ευαγγελισμό", για να λειτουργήσουν πλήρως και ανθρώπινα οι Μονάδες (100 ειδικές κλίνες υπάρχουν), τα επείγοντα και το τμήμα αιμοδοσίας, που ήταν "νούμερο 1" και τώρα έχει χάσει τη λειτουργικότητά του, χρειάζεται μια "καραβιά" νοσηλεύτριες. Θυμάστε την ταινία "Νύφες", ε αυτό χρειάζεται, να τις φέρουν κατευθείαν εδώ, με έναν καλό μισθό, να δουλέψουν για να σωθεί το σύστημα. Κάτι δηλαδή που από το '95 οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας μάς τάζουν, αλλά που δεν έχει γίνει», επισημαίνει ο κ. Σιώρας.
Περίπου τρεις με τρεισήμισι χιλιάδες είναι οι απροκήρυκτες ή κενές οργανικές θέσεις γιατρών σε όλη τη χώρα. Υπάρχει επίσης η εκτίμηση, λέει ο αντιπρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, ότι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, λόγω και των αντιασφαλιστικών νόμων, θα βγουν στη σύνταξη περίπου 3.000 γιατροί. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι αρκετοί γιατροί μετά τα 55 τους εγκαταλείπουν το Δημόσιο για τον ιδιωτικό τομέα «γιατί για πόσο και με τι αντοχές να κάνεις 12ωρες εφημερίες;» εύκολα μπορεί να αντιληφθεί το τι θα συμβεί σε μια τριετία.
Πώς θα μπορούσε το ΕΣΥ να λειτουργήσει τελικά προς όφελος του πολίτη;
«Δεν υπάρχει ΕΣΥ», θα πει ο κ. Σιώρας. «Ολο το σύστημα είναι εμπορευματοποιημένο. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας στην υγεία. Ενα δείγμα της εμπορευματοποίησης, του ότι δηλαδή και το λεγόμενο δημόσιο νοσοκομείο έχει γίνει επιχείρηση, έχει να κάνει και με το ότι δίνουν εργολαβία σε ιδιώτες τομείς όπως η φύλαξη, η καθαριότητα, η σίτιση, οι τεχνικές υπηρεσίες. Σιγά σιγά πάνε να ιδιωτικοποιήσουν και τα εργαστήρια και τις μονάδες...»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/10/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου