Η απόφαση του τελευταίου Γενικού Συμβούλιου της ΠΟΕΔΗΝ, που ψήφισε η ΠΑΣΚΕ, αποτελεί μια πρόκληση για τους εργαζόμενους στην Υγεία και την Πρόνοια. Σπανίζει το γεγονός, Ομοσπονδία εργαζομένων, αντί να θέτει τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην Υγεία και την Πρόνοια, να επιχειρεί να παρουσιάσει το Κυβερνητικό έργο, να το ωραιοποιεί, απαριθμώντας μάλιστα αναλυτικά τις αποφάσεις της Κυβέρνησης που κατά την γνώμη της «δίνουν λύσεις» σε προβλήματα.
Πέρα από τη συμφωνία ή τη διαφωνία με αυτές τις αποφάσεις της Κυβέρνησης πρέπει η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ επίσης να μας πει. Οι όποιες αποφάσεις της Κυβέρνησης προέκυψαν εξαιτίας των δικών της αγώνων; Μήπως αντιλήφθητε κανένας εργαζόμενος κάτι τέτοιο;
Αλλά επειδή το Κυβερνητικό έργο στην υγεία είναι φτωχό και εξαντλείται σε θεσμικές παρεμβάσεις και μερεμέτια για να αντιμετωπιστούν επιμέρους προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα κινείται στους ίδιους άξονες με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ, η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ κάνει μια ακόμα «χαριστική πράξη» στην Κυβέρνηση. Εγκαταλείπει ακόμα και αυτό το κουτσουρεμένο πλαίσιο διεκδικήσεων που είχε η ίδια πριν από τις εκλογές.
Εγκαταλείπει το αίτημα για ουσιαστικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς και νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο με κατώτερο μισθό 1350 €. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να αναρωτιέται αν η Κυβέρνηση θα παγώσει τους μισθούς και θα μειώσει τα επιδόματα. Καλά δεν ακούει τον κ. Παπακωνσταντίνου, δεν διαβάζει το πρόγραμμα σταθερότητας που κατέθεσε η Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες; Δεν διαβάζει ακόμα και τις ανακοινώσεις της ΑΔΕΔΥ; Που ζει η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ, σε άλλη χώρα;
Κάνει γαργάρα, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τη διαχρονική θέση του Υγειονομικού κινήματος για διπλασιασμό των δαπανών για την Υγεία. Αφήνει στο απυρόβλητο το γεγονός ότι από την υγεία, με βάση το πρόγραμμα σταθερότητας, θα περικοπούν τεράστια κονδύλια όταν το προηγούμενο χρονικό διάστημα εξαιτίας της υποχρηματοδότησης τα Νοσοκομεία και μονάδες πρόνοιας έφτασαν στο χείλος του γκρεμού. Ακόμα και οι δαπάνες στον κρατικό Προϋπολογισμό κινούνται στα περσινά απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Ούτε αυτό το αντιλήφθηκε η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ;
Τυχαία μάλιστα απουσιάζει από την απόφαση αίτημα για την κάλυψη των τεράστιων κενών σε προσωπικό; Τι να υποθέσει κανείς; Ίσχυε άραγε η διαπίστωση που έκανε πριν από ένα χρόνο η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ, ότι από το 2004 έφυγαν 10000 εργαζόμενοι από τα Νοσοκομεία και ήρθαν μόνο 5000 χωρίς να υπολογίζονται οι αποχωρήσεις το 2009; Ισχύει η διαπίστωση που έκανε η ίδια το 2008 ότι τα κενά στα Νοσοκομεία, με τους απαρχαιωμένους οργανισμούς, έφταναν 25-30.000 και προφανώς τα δυο τελευταία χρόνια διευρύνθηκαν; Αν αυτά ισχύουν πως επαναπαύεται στις 3000 προσλήψεις που εξαγγέλλει η Κυβέρνηση για το 2010; Άραγε ακόμα και αυτές πως θα τις πραγματοποιήσει η Κυβέρνηση; Με τα 27 εκατ. € που έχει γράψει στον Προϋπολογισμό και φτάνουν μόνο για 1500 προσλήψεις; Γιατί εγκαταλείφθηκε ακόμα και το δικό της αίτημα για 5000 προσλήψεις το χρόνο συν τις συνταξιοδοτήσεις; Μην μας πουν τέλος για τις 2950 θέσεις που τώρα προκήρυξε η Κυβέρνηση, αφού τις πάγωσε για τρεις μήνες, γιατί αυτές αποτελούν ένα μικρό μέρος των αποχωρήσεις των τελευταίων ετών.
Αλήθεια γιατί εξαφάνισαν τα αιτήματα για στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος, την χρηματοδότηση του Ταμείου Πρόνοιας και του ΟΠΑΔ;
Για όλα αυτά δεν επιχειρώ να μιλήσω με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα που πρόβαλε κάποια άλλη παράταξη, αλλά με αυτά που η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ (ΠΑΣΚΕ) όλα τα προηγούμενα χρόνια ψήφιζε και επέβαλε ως διεκδικητικό πλαίσιο στην Ομοσπονδία.
Τέλος αγκομαχώντας μιλούν για συμμετοχή στην Απεργία της ΑΔΕΔΥ χωρίς μάλλον να την πιστεύουν επαρκώς. Χαριτολογώντας μάλιστα θα έλεγα, ότι ο δαίμονας του υπολογιστή, αντιλαμβανόμενος τις πραγματικές τους προθέσεις, «χτύπησε» την απόφαση για απεργία και την έγραψε με πολύ ψιλά γράμματα.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ προκειμένου να στηρίξει την Κυβέρνηση χαμηλώνει τον πήχη για να μπορέσει η Κυβέρνηση να τον περάσει. Μπορεί και αυτό να συμβεί. Όμως η τακτική αυτή μπορεί να οδηγήσει το ήδη ταλαιπωρημένο και με σοβαρά οργανωτικά προβλήματα Συνδικαλιστικό κίνημα στην υγεία σε μεγάλες περιπέτειες. Όσοι το αντιλαμβάνονται μπορούν έστω και τώρα να κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν και να το βγάλουν από την αφάνεια.
Ένα είναι σίγουρο, τα κενά στη ζωή, όπως και στη φύση, καλύπτονται. Επειδή τα προβλήματα εξαιτίας των Κυβερνητικών πολιτικών θα οξύνονται, οι εργαζόμενοι θα βλέπουν την οικονομική και εργασιακή τους θέση να υποβαθμίζεται και το σύστημα υγείας θα βουλιάζει, θα βρουν το δρόμο για να αντισταθούν και να χαράξουν μια άλλη πορεία. Σε αυτή την πορεία κάποιοι θα συμπορευθούν και κάποιοι θα μείνουν πίσω.
Κόνιαρης Χρήστος
Μέλος του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου