Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει δυστυχώς εδώ και πάρα πολύ καιρό για τα ελληνικά νοσοκομεία, όμως οι Ελληνικές Πολιτικές Ηγεσίες παρουσιάζονται μάλλον ανίκανες να αντιληφθούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος.
Το πρόβλημα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων εκτός από πολυπαραγοντικό, δεν αποτελεί φαινόμενο μόνο των Ελληνικών νοσοκομείων. Ωστόσο στην Ελλάδα λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις κυρίως λόγω της τρομερής υποστελέχωσης.
Τη στιγμή που οι διεθνώς αποδεκτές αναλογίες Νοσηλευτών ανά Κλίνη στις ΜΕΘ ανέρχονται σε 5 προς μία/24ωρο, στην Ελλάδα ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή έως και ένας Νοσηλευτής / 5 Κλίνες με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τη διασπορά πολυανθεκτικών στελεχών. Αντίστοιχα, ενώ διεθνώς προβλέπονται αναλογίες ενός Νοσηλευτή/ 5 ασθενείς στα λεγόμενα ανοικτά τμήματα, δηλαδή στις λοιπές Κλινικές των Νοσοκομείων, στην Ελλάδα ένας Νοσηλευτής καλείται να ανταπεξέλθει στις ανάγκες 30, 40 ή και περισσοτέρων ασθενών, διασπείροντας λοιμώξεις ανεξέλεγκτα.
Την ίδια στιγμή, με αφορμή την οικονομική κρίση και στο όνομα της περιστολής δαπανών, παρατηρούνται στα νοσηλευτικά τμήματα – ακόμα και στις ΜΕΘ- ελλείψεις στοιχειώδους υγειονομικού υλικού όπως οινόπνευμα, γάντια, γάζες, σύριγγες, ή σαπούνι…
Μελέτες στις ΗΠΑ κατέδειξαν, ότι η υποστελέχωση σε νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να παρατείνει το χρόνο αποθεραπείας έως και κατά 30%, κυρίως λόγω των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αύξηση του κόστους νοσηλείας προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τις χαμένες εργατοώρες, τις επιπλοκές , την αύξηση της θνησιμότητας.
Η έλλειψη θεραπευτικών πρωτοκόλλων στη χώρα μας, και η τακτική της χορήγησης προηγμένων αντιβιοτικών 3ης και 4ης γενιάς προκειμένου να προληφθούν επιπλοκές από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, οδηγούν στο φαύλο κύκλο δημιουργίας νέων ανθεκτικών στελεχών και κατά συνέπεια στην ανεξέλεγκτη αύξηση των δαπανών.
Η Ελληνική Πολιτεία όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και σήμερα, παρά τις επίμονες εκκλήσεις μας για σύγχρονες και ασφαλείς αναλογίες Νοσηλευτών/ νοσηλευομένων, αντιμετωπίζει το αίτημά μας για προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού ως στενό, συντεχνιακό αίτημα μιας ομάδας Δημοσίων Υπαλλήλων, αδυνατώντας να αντιληφθεί, πως επενδύοντας σε νοσηλευτικό προσωπικό, θα έχει πολλαπλάσια οφέλη. Εξαντλεί τη δράση της σε επιχειρησιακά σχέδια και «ασκήσεις επί χάρτου» με βαρύγδουπα ονόματα από την Αρχαία Ελληνική ιστορία ή τη μυθολογία, προκειμένου να «ξορκίσει το κακό», λες και θα τρομάξει η ψευδομονάδα…
Εσχάτως, αρχηγός Πολιτικού Κόμματος εξέφρασε δημοσίως την άποψη (Γ. Καρατζαφέρης, MEGA Channel, 16/11/2010) πως οι υπεράριθμοι εργαζόμενοι του ΟΣΕ θα μπορούσαν να μεταταγούν σε θέσεις Νοσηλευτών προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις. Και οι απολυμένοι πιλότοι της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ», θα προσέθετε κανείς, προκειμένου να ανταγωνιστεί σε καινοτομία προτάσεων τον κ. Πρόεδρο. Οι προτάσεις αυτές, αλλά και η αβασάνιστη ευκολία με την οποία προτείνονται, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της άποψης, ή καλύτερα της άγνοιας που έχουν Πολιτικοί παράγοντες για τη σημασία και το ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα αντιστοιχούν μόλις 3,2 Νοσηλευτές/ 1000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος της αντίστοιχης αναλογίας στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 9,6 και όταν στις Σκανδιναβικές χώρες αγγίζει τους 30 νοσηλευτές/1000 κατοίκους…
Τέλος, σε ότι αφορά το διασυρμό, από τον οποίο κινδυνεύουμε ως χώρα στην επικείμενη συνεδρίαση του ECDC, στις 24/11/2010, μάλλον τείνει να μας γίνει συνήθεια τον τελευταίο καιρό, αλλά και αφορμή για την Πολιτική Ηγεσία του ΥΥΚΑ να δηλώσει για μια ακόμη φορά τη «ντροπή» της…
Ι. Γ. Καναβός
Πρόεδρος Ε.Ε. ΠΑ.Σ.Ο.ΝΟ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου