Ο Κάπτεν- Σαλάμης και το πλήρωμά του!

Ο Κάπτεν- Σαλάμης άφησε ιστορία στην πορεία πλεύσης της Ναυαρχίδας.
Ως Υπο-γύναρχος γαρ με πλήρωμά του από τις Αρετ-ούσες τον κ. Κάσσα, Συκότη, Λογά , Χολέρα κλπ και τους Ικα-σσάριούς του κ. Πατσαβούρα, Μπαταλιασμένο, Γραψίδι, Οικονομίδη κλπ και με πολλούς συνεργατο-μούτσους, κουμπαρο-λοστρόμους κλπ , άρχισε τις πειρατείες στις Δυτικές Ακτές και τα παράλια. Τα λάφυρα που μάζεψε , να ζήσουν οι καραβο-συνεργάτες του, γενεές δεκατέσσαρες.
Τέσσερεις μπαρκαρισμένοι από ξένα λιμάνια , τρείς Εσυ-τίαρχοι ο Βαρεμένος, Κεφάλας και αργότερα ο Κατσίμ στασίασαν για την πειρατική πορεία του πλοίου και αργότερα ο Λεκτ-άριους Γιάνν.
Τότε ο Σαλάμης που ήδη αναβαθμίστηκε σε Γύν-αρχο από το Πανεπιστημιάν- Σαράϊ, διέταξε οι Εσυ-τίαρχοι να εκδιωχθούν από το πλοίο εν ώρα νυχτερινής πλεύσης καταμεσής του πελάγου.
Ο Βαρεμένος πρόλαβε και επιβιβάστηκε σε μικρή βάρκα και έφτασε σε ασφαλές Νοσοκομ-λιμάνι.
Ο δε Κεφάλας ρίχτηκε ως βορρά στα ψάρια, μπόρεσε όμως ως δεινός κολυμβητής να κολυμπήσει στο πλησιέστερο λιμάνι και να καταγγείλει στους καραμπινιέρους τον Κάπτεν- Σαλάμη και την παρέα του.
Ο δε Κατσίμ είχε το χειρότερο τέλος,.Δεν πρόλαβε να πεί κιχ και κρεμάστηκε στο κατάρτι για παραδειγματισμό.
Η Ναυαρχίδα πήρε νερά από τα ρήγματα που προξένησε ο Κάπτεν -Σαλάμης .
Το Πανεπιστημιάν-Σαράϊ συνεδρίασε εκτάκτως και στέλνει στις 31 Ιουλίου του 2010 το Σαλάμη στο ράφι του μπακάλικου και στα αζήτητα λόγω γήρατος βάζοντας τον κ. Κάσσα Υπο-γύναρχο για να βουλιάξει μια και καλή την Ναυαρχίδα.

Οδυσσέας

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ : ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ...ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΔΕΙΑΣ

ΓΥΡΟΣ ΙΤΑΛΙΑΣ :790 Euro


ΓΥΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ : 1150 Euro

ΓΥΡΟΣ ΧΟΙΡΙΝΟΣ: 6 Euro

Καλή όρεξη τότε… με το επίδομα αδείας!!!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : Το «πάρτι» της διαφθοράς και της σπατάλης στο ΕΣΥ συνεχίζεται και μάλιστα με την... έγκριση του υπουργείου Υγείας.

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ

Παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις, το «πάρτι» της διαφθοράς και της σπατάλης στο ΕΣΥ συνεχίζεται και μάλιστα με την... έγκριση του υπουργείου Υγείας.

Με τα 4 εκατ. ευρώ το χρόνο που θα δαπανήσει το Θριάσιο για υπηρεσίες καθαριότητας θα μπορούσε να προσλάβει 266 μόνιμες καθαρίστριες. Τα χρέη των νοσοκομείων εξακολουθούν να αυξάνονται και έχουν φθάσει τους τελευταίους 9 μήνες ήδη στα 1,8 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι κάθε μήνα προστίθενται περίπου 200 εκατ. ευρώ στη λίστα με τις ανεξόφλητες υποχρεώσεις των νοσοκομείων.

Προφανώς αυτό δεν είναι καθόλου άγνωστο στην ηγεσία της οδού Αριστοτέλους. Εγκύκλιος που εστάλη προς όλες τις υγειονομικές περιφέρειες από το υπουργείο Υγείας δίνει ουσιαστικά το «πράσινο φως» για απ'' ευθείας αναθέσεις. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εγκύκλιο, «μέχρι την ολοκλήρωση των διαγωνιστικών διαδικασιών οι φορείς θα προβαίνουν σε ανοιχτές διαδικασίες διαπραγμάτευσης με σχετική πρόσκληση, εξασφαλίζοντας τη διαφάνεια και τη μεγαλύτερη συμμετοχή ικανού αριθμού προμηθευτών (...) Οι τιμές δεν θα υπερβαίνουν αυτές του παρατηρητηρίου τιμών».

Με την εγκύκλιο αυτή δόθηκε η έγκριση σε περιφερειάρχες υγείας να πραγματοποιούν διαπραγματεύσεις χωρίς όμως να μπορεί κανείς να εξασφαλίσει τη διαφάνεια, καθώς κανένας μηχανισμός δεν πιστοποιεί τη συμμετοχή όλων των εταιρειών, αλλά ούτε και τις χαμηλές τιμές, καθώς το περιβόητο «παρατηρητήριο τιμών» διαθέτει μόλις 200 προϊόντα από τα περίπου 20.000 που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά.

Κανένας έλεγχος

Αποτέλεσμα είναι να συνεχίζονται κανονικά οι υπερτιμολογήσεις και οι παρατάσεις συμβάσεων με εταιρείες που παρέχουν διάφορες υπηρεσίες και προϊόντα, χωρίς κανένας να ασκεί ούτε το βασικό έλεγχο, αφού υπάρχει πάντα το επιχείρημα της κάλυψης των αναγκών.

Και το ζήτημα είναι πως οι ηλεκτρονικοί διαγωνισμοί που πολυδιαφημίστηκαν ότι θα μείωναν τις τιμές, θα αργήσουν πολύ ακόμη, καθώς η πρώτη απόπειρα απέτυχε παταγωδώς. Ενώ επρόκειτο να ξεκινήσουν αρχές Ιουλίου, μέχρι σήμερα έχει γίνει μέσω του Διαδικτύου μόνο μία προκήρυξη για την αγορά στεντ, η οποία μάλιστα αναβλήθηκε για το Σεπτέμβριο!

«Είναι η τέταρτη φορά που μετά από μια ρύθμιση χρεών τα νέα χρέη αρχίζουν να συσσωρεύονται. Ο λόγος είναι πάντα ο ίδιος, η ανεπάρκεια των διαδικασιών και η ανεπάρκεια των διοικήσεων. Τίποτα από τα δύο δεν έχει αλλάξει σήμερα. Αρα τα χρέη θα συνεχίζουν να διογκώνονται», επισημαίνει ο Λυκούργος Λιαρόπουλος, καθηγητής Οργάνωσης και Οικονομικών της Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Κραυγαλέες περιπτώσεις

Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση μόλις πριν από λίγες ημέρες ύστερα από αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές ρύθμισε χρέη των νοσοκομείων ύψους 6,2 δισ. ευρώ.

Ενδεικτικές είναι οι παρακάτω περιπτώσεις προκηρύξεων μεγάλων νοσοκομείων της χώρας, που δείχνουν ξεκάθαρα πως τα νοσοκομεία εξακολουθούν να αγοράζουν προϊόντα χωρίς η όλη διαδικασία να γίνεται κεντρικά μέσω της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας ή με τον καθορισμό ενιαίων τιμών για όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας:

*Το «Θριάσιο», θα διαθέσει για υπηρεσίες καθαριότητας για ένα χρόνο 4.000.000 ευρώ, όσο δηλαδή θα απαιτούνταν για να προσληφθούν 266 καθαρίστριες ως μόνιμες εντός του νοσοκομείου!

«Εμείς έχουμε θέσει πάρα πολλές φορές το θέμα της παραοικονομίας και έχουμε επισημάνει ότι το πρόβλημα των συνεργείων καθαρισμού είναι από τα μεγαλύτερα, εκεί όπου γίνεται διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Εχουμε προτείνει θέσεις κοινωνικής εργασίας αλλά και να επανέλθει η δικλίδα του κόστους των κενών οργανικών θέσεων που αποτελούσε ένα κριτήριο. Γιατί σήμερα το θέμα είναι αυθαίρετο και δαπανώνται εξωπραγματικά ποσά», λέει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) Στ. Κουτσιουμπέλης.

*Το «Αγία Σοφία» από την άλλη θα αγοράσει διάφορα είδη καθαριότητας για ένα έτος αντί 350.000 ευρώ.

*Μάλιστα, σε καιρό κρίσης κάποια νοσοκομεία είναι... ενημερωμένα. Το νοσοκομείο παίδων «Αγία Σοφία» σκόπευε να ανανεώσει τη συνδρομή του σε ξένα περιοδικά για την επόμενη χρονιά, με κόστος 210.000 ευρώ!Ωστόσο την τελευταία στιγμή έκαναν πίσω.

*Το «Αλεξάνδρα» θα διαθέσει 80.000 ευρώ για επιστημονικά βιβλία, σύμφωνα με την προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στις 3 Ιουλίου.

*Εντονη δραστηριότητα στον τομέα των προμηθειών παρουσιάζει τις τελευταίες ημέρες και το νοσοκομείο «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης. Ζητά μέσω προκήρυξης νευροχειρουργικό υλικό έναντι 3.150.000 ευρώ. Επίσης, επιδεσμικό υλικό για 1.170.000 ευρώ.

*Αντίστοιχα το νοσοκομείο Καλαμάτας θα προμηθευτεί αναλώσιμα χειρουργείων έναντι 651.540,94 ευρώ και επιδεσμικό υλικό έναντι 440.045,10 ευρώ.

*Οσο για τον «Αγιο Σάββα», θα διαθέσει 37.000 ευρώ για υποδήματα νοσηλευτριών και νοσηλευτών.

*Το «Βενιζέλειο Πανάνειο» νοσοκομείο του Ηρακλείου προκηρύσσει την αγορά αναλώσιμου οφθαλμολογικού υλικού έναντι 1.167.000 ευρώ, αλλά και επιδεσμικό υλικό (βαμβάκι, γάζες, επιδέσμους κ.λπ.) έναντι 469.950 ευρώ.

Και το άναρχο σύστημα προμηθειών δεν έχει τέλος...

ΕΛΕΥΘΡΟΤΥΠΙΑ :Παπαγαλάκια συμφερόντων

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ pantelak@ enet.gr
Θύελλα αντιδράσεων από την απεργία βυτιοφόρων και φορτηγών έγραφε ο τηλεοπτικός τίτλος με τον οποίο προανήγγειλε το επικείμενο δελτίο ειδήσεων χθες βράδυ.
Δεν σταματούσε εκεί. Με τον ίδιο δραματοποιημένο τρόπο, πληροφορούσε τους τηλεθεατές και για τις επιπτώσεις στον τουρισμό από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην πολιτική αεροπορία. Ο πολίτης-τηλεθεατής δεν θα πληροφορηθεί ποτέ αναλυτικά -όπως συνέβη και χθες- για τα αίτια των κινητοποιήσεων, τα αιτήματα των απεργών. Ετσι γίνεται σχεδόν πάντα. Γνωστοποιούνται με έμφαση κάθε λογής απεργίες, παραλείπονται οι λόγοι των απεργιών, μεγεθύνονται με τρόπο υπερβολικό οι επιπτώσεις κάθε απεργίας. Τις προάλλες οι ναυτεργάτες έκαναν πόλεμο στον τουρισμό, το ίδιο έκαναν και οι απλήρωτοι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, το ίδιο καταστρεπτικά -σύμφωνα με πολλά κανάλια- λειτουργεί κάθε είδους απεργία. Διάφορα «παπαγαλάκια» ποικιλώνυμων συμφερόντων επιτίθενται σε απεργίες με τρόπο χειρότερο από εκείνον της ίδιας της κυβέρνησης. Χρησιμοποιούν τον περίφημο «κοινωνικό αυτοματισμό», στρέφουν δηλαδή ουσιαστικά την μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Με την εξουσία των μικροφώνων παίζουν ρόλο συμπληρωματικό της κυβέρνησης.

Ανεξαρτήτως χρώματος, γαλάζιου ή πράσινου. Το ίδιο συμβαίνει σχεδόν πάντα και σε κάθε κινητοποίηση, οποιασδήποτε ομάδας. Είτε λέγονται αγρότες είτε λιμενεργάτες είτε καθηγητές. Αν κάποιος ακολουθούσε την -κατευθυνόμενη- λογική των καναλιών αυτών, δεν θα έπρεπε να γίνεται καμία απεργία, αφού έχει επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο. Αν ήταν στο χέρι τους, θα καταργούσαν τις απεργίες· ευτυχώς δεν είναι. Το θέμα δεν αφορά μόνο τη χρησιμοποίηση της εξουσίας από ανθρώπους που δεν νομιμοποιήθηκαν ποτέ για να την έχουν, αφορά την ίδια τη δημοσιογραφική δεοντολογία...
ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚι :Πολιτικό χρήμα κάτω από... φοινικόδεντρα

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ :Η Ευρωπαϊκή Ένωση «καταναλώνει» τους πολίτες της

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΟΥ ΣΟΥΚΑΚΟΥ

ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΙΑΠΩΝΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ : ΤΙ ΞΕΡΕΙ Ο ΓΙΑΠΩΝΕΖΟΣ ;

Ο Ιάπων Σου Κα Κο γόνος πλούσιας οικογένειας της Ιαπωνικής …Μάνης φοιτά στο ίδιο σχολείο με τον γνωστό γιό του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Σου Κο Κο. Στη διάρκεια των σπουδών τους αν και ο γιός στου αυτοκράτορα είναι …στόκος στα μαθήματα , ο Σου Κα Κο είναι καλός μαθητής και γίνεται διάσημος χειρουργός αλλά η φιλία του με το γιό του Αυτοκράτορα Κο Κο παραμένει μέχρι που ο Κο Κο γίνεται αυτοκράτορας.
Ο Κο Κο μετά από απίστευτες βλακείες χάνει το θρόνο του ενώ ο Σου Κα Κο γίνεται διάσημος χειρουργός και καθηγητής στην Ιαπωνία. Η φιλία του όμως με το …στόκο τέως αυτοκράτορα παραμένει.
Ο Σου Κα Κο είναι άριστος χειρουργός αλλά έχει ένα ελάττωμα τα …παίρνει από εταιρείες υλικών. Βέβαια το σύστημα υγείας της Ιαπωνίας δεν το επιτρέπει αλλά όταν είσαι φίλος του τέως αυτοκράτορα και καθηγητής δεν φοβάσαι.
Έλα όμως που η προμηθεύτρια εταιρεία με έδρα την Τανζανία εξαγοράζεται από μία Αφρικανική Δημοκρατία και ανακαλύπτει τους περίεργους λογαριασμούς και με συμβιβασμό με το …Τανζανό διευθυντή στέλνει όλους του λογαριασμούς με τις μίζες στην Ιαπωνία ! Ο Σου Κα ΚΟ βρίσκεται από ευυπόληπτος καθηγητής να φιγουράρει στις Ιαπωνικές εφημερίδες ως …μιζαδόρος.
Η ιαπωνική δικαιοσύνη σέρνει και καθυστερεί το θέμα όσο μπορεί αλλά κάτι αλήτες , ως συνήθως ανακινούν το θέμα και παίρνει δημοσιότητα.
Ο Σου Κα Κο προσπαθώντας να διασώσει το γόητρο του και τη στενή δηλώνει ότι τα τεράστια ποσά που βρέθηκαν στο λογαριασμό του δεν είναι από μίζες αλλά από …repos.
Τελικά σύσσωμη η ιατρική και μη ιαπωνική κοινή γνώμη αναρωτιέται τα ….repos είναι από …οφειλόμενα ρεπό ή από ….repos γνωστό τρόπο ξεπλύματος μαύρου χρήματος δια μέσου του χρηματοπιστωτικού συστήματος ;
Η φανταστική ιστορία συνεχίζεται …

ΜΙΑ ΧΑΖΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

ΤΑ ΡΕΠΟ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΕ ΤΑ ...ΡΕΠΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΕΡΔΗ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ;

ΑΝ ΝΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΜΠΛΟΥΤΟΙ !

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΡΕΠΟΣ ΜΕ ΤΟ "MON REPO";

ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ - ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ...ΝΑΥΤΙΛΟΜΕΝΟΥΣ

Η πρακτική της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες είναι και
μακρόχρονη και διεθνής. Ως δίαυλοι για τη νομιμοποίηση αυτών των εσόδων
χρησιμοποιούνται κατά κανόνα τα πιστωτικά ιδρύματα, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι
κεφαλαιαγορές, οι κτηματαγορές, οι εμπορικές επιχειρήσεις, οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις
και τα καζίνο. Επιπλέον, σημαντικές διαστάσεις έχει προσλάβει και ένα συναφές ζήτημα,
αυτό της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, πού πραγματοποιείται (συχνά μεν αλλά όχι
υποχρεωτικά συνδεδεμένο με τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες)
μέσω παρεμφερών διαύλων. Εκτιμώντας ότι όταν οι διαμεσολαβούντες χρηματοπιστωτικοί
φορείς, και ειδικότερα τα πιστωτικά ιδρύματα, χρησιμοποιούνται ως δίαυλοι για τη
νομιμοποίηση του προϊόντος εγκληματικών δραστηριοτήτων, η φερεγγυότητα και η
σταθερότητα του ενεχόμενου φορέα, αλλά και η αξιοπιστία του χρηματοπιστωτικού
συστήματος στο σύνολό του, μπορούν να κλονιστούν σοβαρά, με αποτέλεσμα την απώλεια
της εμπιστοσύνης του κοινού σε αυτό, οι αρμόδιες εποπτικές αρχές των πιστωτικών
ιδρυμάτων άρχισαν, σε συνεργασία με τις εθνικές κυβερνήσεις, να αναλαμβάνουν
πρωτοβουλίες ρυθμιστικής παρέμβασης. Παράλληλα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990
ιδιαίτερη σημασία δόθηκε, για τους ίδιους λόγους, και στη διαμόρφωση του κατάλληλου
ρυθμιστικού πλαισίου για την καταστολή της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.
(ΑΠΌ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΕΠΕΜΕΛΗΤΡΙΟΥ ΚΛΙΚ ΕΔΩ)

ΛΕΥΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΟΥΚΑΚΟ , ΜΠΑΜΠΗ , ΚΡΟΒΕΣΗ ΚΛΠ

'''

ΣΕ ΣΕΧΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ ΚΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Έξι Ερωτήματα και μια Απορία(Υgeianet)

19/07/2010
Έξι Ερωτήματα και μια Απορία(Υgeianet)


Αξιότιμοι εκπρόσωποι του Έθνους μπορείτε να μας δώσετε απαντήσεις σε μερικά ερωτήματα και απορίες μας.

Έξι Ερωτήματα και μια Απορία.

1. Με βάση την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου με το ʽολοήμερο νοσοκομείοʼ επιδιώκεται η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, η αναζωογόνηση του Ε.Σ.Υ. με την αξιοποίηση του πολυδάπανου εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και η αύξηση των εσόδων τους. Σε μια χώρα που η υπερκατανάλωση υπηρεσιών υγείας σαν λερναία Ύδρα ρουφάει πόρους αντίστοιχους όχι για 10 που είμαστε αλλά για 35.000.000 κατοίκους, πώς θα επιτευχθεί παρόμοια επιδίωξη; Δε θα γονατίσουν τα Ταμεία; Εκτός κι αν οι ασθενείς πληρώνουν από την τσέπη τους, όμως τότε πώς ενισχύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας; Από την άλλη πώς προσδοκά έσοδα ο νόμος, όταν οι υπηρεσίες είναι πολλαπλά υποκοστολογημένες; Μήπως έχουν κερδοφορία τα νοσοκομεία που λειτουργούν και με ιδιωτικά κριτήρια (π.χ. Παπαγεωργίου), αν γίνει πραγματικός υπολογισμός του κόστους των ελαστικών και των ανελαστικών δαπανών; Η αύξηση της ʽζήτησηςʼ των υπηρεσιών υγείας με την υποκοστολόγηση της αξίας τους μήπως διογκώσει το έλλειμμα των νοσοκομείων; Το πείραμα του 2001 και η εκτόξευση των ελλειμμάτων δεν έχει γίνει μάθημα;

2. Σʼ όλο τον Δυτικό κόσμο στο νοσοκομείο πας με το ΕΚΑΒ ή με ραντεβού κλεισμένο από τον ιατρό της πρωτοβάθμιας υπηρεσίας υγείας (οικογενειακός). Χωρίς ακόμα την ύπαρξη πρωτοβάθμιας υπηρεσίας υγείας, παρά τα 25 χρόνια λειτουργίας του Ε.Σ.Υ. με τον ασθενή να αξιολογεί προσωπικά την πάθηση ή αυτό που αισθάνεται πώς νομίζετε ότι θα ανταποκριθούν τα νοσοκομεία μας σʼ αυτή τη ζήτηση; Έχει ποτέ κανείς διερωτηθεί ή αποκαλύψει πόσοι ασθενείς ανά ιατρό και νοσηλεύτρια προσεγγίζουν τα νοσοκομεία στην ΕΕ και ποια είναι η αναλογία αυτή στη χώρα μας; Πόσο νομίζετε ότι μπορούν να αντέξουν τα νοσοκομεία με την υπάρχουσα ανθρώπινη και υλικοτεχνική υποδομή το κύμα μιας τέτοιας προσέλευσης; Πώς φαντάζεστε ότι θα αντιδράσει ο κόσμος που προσέρχεται στα νοσοκομεία, όταν χωρίς την καθοδήγηση του οικογενειακού γιατρού, φοβισμένος από την ανέχειά του κι από αυτό που αισθάνεται, τρομοκρατημένος και μπερδεμένος από τα ΜΜΕ, αδύναμος να προσεγγίσει τον ιδιωτικό τομέα ή την ιδιωτική υπηρεσία του δημόσιου νοσοκομείου, βρεθεί μπροστά σʼ έναν δημόσιο φορέα που αντικειμενικά δεν μπορεί να τον εξυπηρετήσει;

3. Με την ρύθμιση του χρόνου εργασίας, τακτικού και εφημεριακού, γύρω στις 250 ώρες τον μήνα, αντίθετου πλήρως με τα προβλεπόμενα από την ΕΕ, ο ιατρός του ΕΣΥ καλείται να επιβαρυνθεί με άλλες 50 ώρες με τα απογευματινά ιατρεία. Πώς νομίζετε ότι μπορεί να αντέξει ο ιατρός αυτό το απάνθρωπο βάρος των 300 ωρών το μήνα, από πού θα ʽκλέψειʼ χρόνο για να επιβιώσει; Από το τακτικό ωράριο; Από τον εφημεριακό χρόνο ή από το ιδιωτικό ιατρείο που θα του προσφέρει και επιπλέον αμοιβή;

4. Το νομοσχέδιο μετατρέπει τις εφημερίες σε μηνιαίο επίδομα με σταθερό αριθμό εφημεριών ανά βαθμίδα. Πέραν των ζητημάτων της συνταγματικότητας μιας τέτοιας διάταξης και της νομιμότητάς της ως προς το κοινοτικό δίκαιο, εφόσον μετατρέπει πραγματικό εργασιακό χρόνο σε επίδομα, επανέρχεται η πλασματικότητα στις εφημερίες με την επαναφορά των εφημεριών ετοιμότητας. Το νομοσχέδιο ειδικά στην Α Ζώνη στέλνει τους ειδικούς και πεπειραμένους ιατρούς στο σπίτι τους κι αφήνει τα νοσοκομεία στους νέους ειδικευόμενους ιατρούς. Με αυτές τις ρυθμίσεις οι ανάγκες για τμήματα των 5 ιατρών δεν θα καλύπτονται ούτε αριθμητικά. Πώς θα ανταποκριθεί ο κόσμος και οι εργαζόμενοι σε ελλιπώς στελεχωμένα και ανασφαλώς εφημερεύοντα νοσοκομεία; Ποιος και πώς θα ʽπληρώσειʼ αυτές τις ελλείψεις;

5.Το νομοσχέδιο ανατρέπει το σύστημα αξιολόγησης και επιλογής διευθυντών (πολυδιευθυντικό) της κλαδικής συμφωνίας του ν.3754/2009 πριν ακόμα λειτουργήσει και επαναφέρει το παλιό σύστημα του ενός και μόνιμου διά βίου Διευθυντή (Συντονιστή). Καταργεί την εκλογή των συντονιστών διευθυντών επί θητεία από σώμα ιατρών και επαναφέρει την επιλογή τους άπαξ από πενταμελή επιτροπή κατά κανόνα ελεγχόμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ειλικρινά θα μπορούσε κανείς να μας πει αν όλη η παραοικονομία στο χώρο της υγείας, οι σπατάλες, οι ατασθαλίες σε αναλώσιμα υλικά, φάρμακα, ιατρικές πράξεις κ.ά. που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και γονατίζουν οικονομικά τα νοσοκομεία εδώ και 25 χρόνια, ήταν και είναι σε γνώση των διευθυντών; Αν όχι τότε ήταν και είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ να διοικούν τμήματα και μονάδες. Αν ναι τότε είναι ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ. Συνένοχη όμως δεν νομίζετε ότι είναι και η βιασύνη της ηγεσίας του ΥΥΚΚΑ να αλλάξει (ούτε καν να τροποποιήσει) χωρίς δοκιμή έναν νέο θεσμό με ένα παλιό κι αποτυχημένο μοντέλο; Υστερεί μήπως η ακαδημαϊκή μας κοινότητα η οποία εφαρμόζει, αξιολογείται κι εξελίσσεται μʼ ένα παρόμοιο του νέου θεσμού σύστημα;

6.Με την εφαρμογή του μνημονίου, τις περικοπές και τα συμπαρομαρτούντα, το σώμα των ιατρών ΕΣΥ απώλεσε ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματός του. Με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των υποχρεωτικών εφημεριών η μείωση αυτή πήρε δραματικές διαστάσεις για το επίπεδο διαβίωσης των γιατρών, που είτε έτσι είτε αλλιώς ήταν μικρότερο του 50% του μέσου ευρωπαϊκού όρου και έφερε τα εισοδήματα σε επίπεδα προ του 2000. Αν το εφημεριακό επίδομα υποστεί την περικοπή του 20% (μιας και δεν εξαιρείται) , ο μισός χρόνος εργασίας των γιατρών θα είναι χωρίς αμοιβή. Πώς νομίζετε ότι θα αντιδράσει ένα υποτιμημένο, υποβαθμισμένο, οικονομικά και ηθικά σώμα ιατρών που θα κληθεί να εφαρμόσει τις προσδοκώμενες από τον νομοθέτη αναβαθμίσεις και εκσυγχρονισμούς του συστήματος υγείας; Γιατί δεν ζητάτε να σας πουν πόσοι υγειονομικοί πάσχουν στην Ελλάδα από το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burn out syndrome). Γιατί δεν ζητάτε πριν αποφασίσετε να σας πουν πόσοι πάσχουν στην Ενωμένη Ευρώπη κι αν συγκρίνονται τα ποσοστά;

Τώρα θα σας υποβάλουμε την απορία μας.

Όπως φαίνεται κι από τα παραπάνω οι ιατροί του ΕΣΥ καλούνται να εργαστούν υπερωριακά (εφημερίες) καλύπτοντας τις ελλείψεις προσωπικού, παραπλήσιο χρόνο αν όχι και παραπάνω από τον τακτικό χρόνο εργασίας. Ένας ιατρός δηλαδή αναγκάζεται να δουλέψει διπλάσιο χρόνο από οποιονδήποτε άλλον δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό κι όμως έχει τον ΙΔΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΜΟ ΧΡΟΝΟ!!! Έγιναν μεταρρυθμίσεις, αλλαγές, μετατροπές του ασφαλιστικού, έγιναν εξαιρέσεις και προσαρμογές της τελευταίας στιγμής, αλλά κανείς δεν μας σκέφτηκε. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι θα πρέπει να δουλεύουμε υποχρεωτικά (δεν είναι επιλεκτική η εφημερία) σχεδόν διπλάσιο χρόνο (80 χρόνια) για σύνταξη. Κάνεις δεν σκέφτηκε να μας προσμετρήσει κάποιο ποσοστό, κάποιο μέρος στην σύνταξη κι ας μας γίνονται κρατήσεις που ποτέ δεν μας αποδόθηκαν ούτε σε χρόνο, ούτε σε χρήμα. ΓΙΑΤΙ; Επειδή κάποιοι ʽιδιωτεύουνʼ και λύνουν ατομικά τα όποια τους προβλήματα δεν χρίζουμε της προσοχής σας; Δεν ξέρετε ότι υπάρχουν πολλοί από μας που μένουμε πιστοί στον όρκο μας, την συνείδηση και την αξιοπρέπειά μας και χρειαζόμαστε κάποιους από σας να μας νοιαστούν, να μας υπολογίσουν έμπρακτα και να μας επιλύσουν κάποια προβλήματα; Το ξέρουμε ότι επιτελούμε ένα λειτούργημα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να μας εξαθλιώνετε εργασιακά και οικονομικά.

Υ.Γ: Για όσους ενδιαφέρονται ας ρίξουν μια ματιά πριν ψηφίσουν στην επισήμανση του προέδρου της ΟΕΝΓΕ για το πώς, πού και πότε μπήκαν τα πιράνχας στο χώρο της υγείας.

ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ : ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΥ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΟΛΗ ΕΔΩ

ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

ygeianet : ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΥ&ΚΑ: Επέκταση της υποχρέωσης υποβολής δήλωσης περουσιακής κατάστασης και στους Διευθυντές που υπηρετούν στα Νοσοκομεία

19/07/2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΥ&ΚΑ: Επέκταση της υποχρέωσης υποβολής δήλωσης περουσιακής κατάστασης και στους Διευθυντές που υπηρετούν στα Νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας του ΕΣΥ. (ΥΥ&ΚΑ)


Αθήνα 19 Ιουλίου 2010



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης και της εποπτείας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, επεκτείνεται η υποχρέωση υποβολής δήλωσης περιουσιακής κατάστασης του ν .3213/2003 (309 Α) και στους Διευθυντές και Συντονιστές Διευθυντές που υπηρετούν στα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας του Ε.Σ.Υ με τροπολογία που κατέθεσε στο Σχέδιο Νόμου «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης» η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, από κοινού με τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Γιάννη Ραγκούση, Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρη Καστανίδη.

Η συζήτηση για το Σχέδιο Νόμου «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης» ξεκινά αύριο (Τρίτη) το απόγευμα στο 1ο Θερινό Τμήμα της Βουλής και ολοκληρώνεται την Τετάρτη.
κλικ για το προτότυπο εδώ

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙ ΑΤΟ ΦΑΚΕΛΑΚΙ

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ...

ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ Η ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ;
(ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΞΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΝΑΛΟΓΑ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΛΑΚΕΙ)

ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ας υποθέσουμε ότι ο γιατρός ονόματι πχ Πατσαβούρας Κωνσταντίνος υπηρετεί ως γιατρός του ΙΚΑ και με υπουργική απόφαση αποσπάται στο Αττικό όπου χειρουργεί , εφημερεύει και διατηρεί και ΝΟΜΙΜΟ ιατρείο (ως γιατρός του ΙΚΑ γαρ) . Τελευταίως …ποζάρει στη πιάτσα και ως ειδικός σε πολύ πρσοδοφόρα εξειδίκευση (τρομάρα του) και έχει γίνει στόχος των ιδιωτών της ειδικότητας του.
Ερωτάται ο κος Ηλίας Λαμπίρης γνωστός για την εντιμότητα του (σοβαρά μιλάμε) αν ξέρει για τέτοια περίπτωση κατά πόσον είναι νόμιμη η νομότυπη και πριν φέρει τους πανεπιστημιακούς στο Αττικό γιατί δεν στέλνει τον κάθε Πατσαβούρα στο …ΙΚΑ του;
Θα επανέλθουμε στο θέμα με πλούσια στοιχεία !

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ :Απέραντο νεκροταφείο οικονομιών η ευρωζώνη

Του Δημήτρη Καζάκη

Οικονομολόγου-αναλυτή

Πριν δύο ημέρες η Pacific Investment Management Co., η οποία διαχειρίζεται το μεγαλύτερο παγκόσμια χαρτοφυλάκιο ομολόγων, προειδοποίησε τους επενδυτές της ότι θα πρέπει να αποφεύγουν με κάθε τρόπο τις χώρες της περιφέρειας του ευρώ όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία καθώς βουλιάζουν κάτω από το βάρος των χρεών τους. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να βρεθούν εκτεθειμένοι στα δημόσια χρέη των χωρών αυτών, διότι το επόμενο διάστημα αναμένεται σοβαρή επιδείνωση της κατάστασής τους.

Υπάρχει μια οσμή βαθιάς σήψης στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ευρωζώνης και τα μεγάλα αρπακτικά σιγά-σιγά αποχωρούν για να παραχωρήσουν τη θέση τους στις ύαινες και τα άλλα νεκροφάγα των αγορών. Η ζώνη του ευρώ μοιάζει όλο και πιο πολύ με ένα απέραντο νεκροταφείο. Νεκροταφείο οικονομιών, εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ακόμη και κρατών.

Η κατάσταση αυτή έχει ωθήσει ακόμη και τους πιο πιστούς ιερείς του δόγματος, όπως είναι ο Ρόμπερτ Μαντέλ, που πήρε Νόμπελ οικονομίας το 1999 για την εργασία του πάνω στο ευρώ, να αποδεχτεί μετά πόνου ψυχής ότι υπάρχει 40% πιθανότητα να αναδιαρθρωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, 20% πιθανότητα για αναδιάρθρωση του χρέους της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και 10% πιθανότητα για αναδιάρθρωση του χρέους της Ιταλίας. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή μεταστροφή του κυρίου αυτού, ο οποίος μόλις πριν μερικούς μήνες δεν ήθελε να ακούσει λέξη για την κρίση του ευρώ και την πιθανότητα πτώχευσης των χωρών της ευρωζώνης. Πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν πήρε Νόμπελ υποστηρίζοντας ότι το ευρώ είναι άτρωτο και ότι η κρίση είναι έννοια άγνωστη για την ανερχόμενη τότε ευρωζώνη.

Εκτός ελέγχου

Η κατάσταση όμως στη ζώνη του ευρώ φαίνεται να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Αυτό που πριν λίγο καιρό φαινόταν αδιανόητο, σήμερα αντιμετωπίζεται ως η μόνη λύση. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του «Der Spiegel» (12/7) η γερμανική κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδιο ελεγχόμενης χρεοκοπίας: «Φοβούμενη μια μόνιμη επιβάρυνση στους φορολογούμενους, η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζει ένα σύνολο από κανόνες πτώχευσης για χώρες εντός της ευρωζώνης. Προϋποθέτει ότι ένα μέρος του οικονομικού κόστους θα το σηκώσουν οι ιδιώτες επενδυτές, ενώ οι χώρες υπό πτώχευση θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν μέρος της κυριαρχίας τους. Το σχέδιο είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσει αντιστάσεις». Πιθανόν. Όχι όμως από το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, το οποίο έχει παραδώσει ήδη τα κλειδιά της χώρας, αλλά και την ίδια τη χώρα, στην τρόικα.

Ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φέρεται, συμφώνα πάντα με το «Der Spiegel», να δήλωσε: «Θα πρέπει να σκεφτούμε πώς, σε μια ακραία περίπτωση, τα κράτη μέλη μπορούν να πτωχεύσουν με συντεταγμένο τρόπο χωρίς να απειλήσουν την ευρωζώνη ως σύνολο». Το ανήκουστο πριν από λίγο καιρό, δηλαδή το να πτωχεύσει εντός ευρώ ένα κράτος, σήμερα έχει γίνει σχεδόν αναπόφευκτο.

Σύμφωνα με το σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης που στηρίζεται σε σχετικές επεξεργασίες των υπουργείων Οικονομικών και Δικαιοσύνης η σχετική διαδικασία, θα προβλέπει ότι οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων μιας χώρας που κινδυνεύει, θα πρέπει, μέσω ενός λεγόμενου «κουρέματος», να παραιτούνται από ένα μέρος των απαιτήσεών τους, προκειμένου να βοηθήσουν τη χώρα να βγει από την κρίση. Αυτή η διευκόλυνση θα έχει τη μορφή της παράτασης της προθεσμίας εξόφλησης ή τη μορφή μειωμένων τόκων ή θα προβλέπει εξόφληση του ομολόγου σε τιμή μικρότερη από το 100% της αξίας του.

Εκχώρηση κυριαρχίας

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Der Spiegel», «αν τα σχέδια αυτά εφαρμοστούν, οι τράπεζες και οι επενδυτές δεν θα είναι οι μόνοι που θα σηκώσουν το βάρος όταν χώρες της ευρωζώνης θα αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Οι ίδιες οι υπερχρεωμένες χώρες θα πρέπει επίσης να προχωρήσουν σε ουσιαστικές θυσίες και οι κυβερνήσεις τους να εκχωρήσει μέρος των εξουσιών της. Οι ειδικοί προτείνουν μια διαδικασία δύο βημάτων. Περιγράφοντας τους στόχους αυτής της προσέγγισης, ο Σόιμπλε είπε: «Όποτε μια επιχείρηση κηρύσσει πτώχευση, οι πιστωτές θα πρέπει να παραιτηθούν από ένα μέρος των απαιτήσεών τους. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και στις περιπτώσεις μιας κρατικής χρεοκοπίας».

Όμως, οι πιστωτές δεν θα μείνουν παραπονεμένοι, μιας και προβλέπεται ότι ο κάτοχος ομολόγων θα πρέπει παίρνει μπόνους ρίσκου και γι’ αυτό θα πρέπει να αναλαμβάνει και αυτό το ρίσκο. Τη λοιπή αξία των ομολόγων αναμένεται να εγγυάται μια νέα αυτόνομη Αρχή, το λεγόμενο Berliner Club (σε αναλογία με το κλαμπ των Παρισίων του 1956). Στο Berliner Club θα συμμετέχουν κράτη-μέλη του G20 ή μόνο της ευρωζώνης. Ρόλο κλειδί θα έχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το σχέδιο αυτό δεν πρόκειται για εναλλακτική του ευρωπαϊκού πακέτου διάσωσης ύψους 750 δισ. ευρώ, αλλά μετεξέλιξή του.

Αν η παραίτηση απαιτήσεων των πιστωτών –πάντα με το αζημίωτο– δεν οδηγήσει σε βελτίωση της κατάστασης, η διαδικασία θα εισέρχεται στη δεύτερη φάση, κατά την οποία θα λαμβάνει χώρα μια πλήρης αναδιάρθρωση χρέους τής υπό πτώχευση χώρας. Το Berliner Club διορίζει μια «εξοικειωμένη με τις ιδιαιτερότητες του υπερχρεωμένου κράτους προσωπικότητα ή σε ομάδα προσωπικοτήτων» για να αναλάβουν την εποπτεία των περιουσιακών συμφερόντων της χρεοκοπημένης χώρας. Με άλλα λόγια θα εγκαθίστανται γκαουλάιτερ με σκοπό τη συμμόρφωση της χώρας με τα συμφέροντα και τις επιταγές των αγορών και του ευρώ. Τα μέτρα φυσικά θα παρακολουθούνται εξαρχής από το ΔΝΤ.

Πειραματόζωο η Ελλάδα

Αυτό που δεν αναφέρει το εν λόγω δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού είναι ότι το σχέδιο αυτό είναι η γερμανική παραλλαγή της ελεγχόμενης πτώχευσης μέσα από την αναδιάρθρωση χρέους που συζητιέται αναλυτικά ήδη στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες ανάμεσα σε αξιωματούχους του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Φυσικά η πρώτη χώρα που προορίζεται να δοκιμάσει τα σχέδια αυτά είναι η Ελλάδα. Όλες οι εκδοχές έχουν κοινά σημεία.

Αφενός η αναδιαπραγμάτευση του χρέους μέσα από ένα περιορισμένο «κούρεμα» των ομολόγων της τάξης του 20%, ώστε να φανεί ότι περιορίζεται –τουλάχιστον στην αρχή– η επιβάρυνση από την εξυπηρέτηση των χρεών. Άλλωστε ακόμη και στην κωμωδία των «τεστ κοπώσεως» στα οποία υπόκεινται 90 ευρωπαϊκές τράπεζες, και τα οποία σκαρφίστηκαν οι ευρωκρατούντες για να «αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών προς το ευρώ», περιλαμβάνεται σενάριο με αντίστοιχο περίπου «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων.

Αφετέρου, η επιβολή στυγνού καθεστώτος γκαουλάιτερ για να διασφαλιστούν οι εμπράγματες και άλλες εγγυήσεις προς τους δανειστές της χώρας, αλλά και για την προώθηση μιας ακόμη πιο περιοριστικής πολιτικής σε βάρος των αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας. Άλλωστε οι κατευθύνσεις υπάρχουν ήδη και εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης και της Ε.Ε. Η διάσωση του ευρώ, ή ορθότερα η έξοδος του ευρώ από την κρίση του, σχεδιάζεται μέσα από μια πρωτοφανή υποβάθμιση της κοινωνίας.

Διαρκής λιτότητα

Πρόσφατα το Economist (10/7) καλούσε τους ηγέτες της ευρωζώνης να πάρουν όλες τις αναγκαίες αποφάσεις για να ξεμπερδέψουν μια και καλή με το «ευρωπαϊκό μοντέλο» των συνταξιοδοτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, των ξεχωριστών δημοσιονομικών και κρατικών πολιτικών προκειμένου να μετατραπούν σε μια αληθινή ενιαία αγορά. Κάθε έννοια προστασίας πρέπει να εξαλειφθεί και μια νέα περίοδος διαρκούς λιτότητας σε κοινωνικές δαπάνες, εργατικές αμοιβές, συντάξεις και αποζημιώσεις πρέπει να υπάρξει ώστε να αποκατασταθεί το «ισχυρό ευρώ».

Πρόκειται για ένα νέο «1992», όπως το χαρακτηρίζει το περιοδικό, που δεν θα αφήσει ίχνος κοινωνικού κράτους, αλλά και γενικά δημοσιονομικής κυριαρχίας στις επιμέρους κυβερνήσεις. Μάλιστα με αφορμή την κατάσταση στη Βρετανία, το Economist (3/7) περιγράφει το νέο τρόπο ζωής που τείνει να γίνει μόδα στη νέα Ε.Ε. της διαρκούς λιτότητας: «Να ψωνίζεις με εκπτωτικά κουπόνια και βάζα με ψιλά. Να νερώνεις το γάλα ώστε να κρατά περισσότερο. Να χρησιμοποιείς υγρό για πλύσιμο αντί για σαμπουάν. Να εφευρίσκεις δικαιολογίες ώστε να παραλείπεις το μεσημεριανό γεύμα. Να χρειάζεται να περπατάς όπου και να πας. Να μοιράζεσαι κρεβάτι και μπάνιο. Να μαντάρεις τα ρούχα σου που έτσι κι αλλιώς είναι δεύτερο χέρι. Να μετατρέπεις τις παλιές εφημερίδες σε πρόχειρα αμπαζούρ. Να είσαι διαρκώς κουρασμένος».

Αυτός ο τρόπος ζωής που μέχρι πριν λίγο καιρό χαρακτήριζε εκείνους που είχαν καταδικαστεί στην απόλυτη ανέχεια, σήμερα αγκαλιάζει όλο και μεγαλύτερες μάζες εργαζομένων, ιδίως νέων. Και μάλιστα στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ε.Ε. Είναι η νέα μεγαλειώδης κοινωνική κατάκτηση του «ευρωπαϊκού μοντέλου» στην πορεία του από την πάλαι ποτέ «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», όπως χαρακτηριζόταν παλιά, στον ανοιχτό ευρωπαϊκό ολοκληρωτισμό των μεγάλων τραπεζών και του πολιτικού τους προσωπικού σήμερα. Τι έχει να ελπίζει ο Ευρωπαίος εργαζόμενος από την εποχή που έρχεται; Το «Economist» είναι αρκετά κυνικό ώστε να πει: «Η προηγούμενη δεκαετία έκανε εντυπωσιακά λίγα για τον περιορισμό της φτώχειας, αλλά ίσως να αποτελεί την καλύτερη εποχή που οι φτωχοί θα έχουν γνωρίσει για πολλά χρόνια».

Μπορούν οι λαοί της Ευρώπης να αντέξουν μια τέτοια μετεξέλιξη της ευρωζώνης και γενικότερα της Ε.Ε.; Σίγουρα όχι. Όμως κανείς δεν γνωρίζει πού και πότε θα ξεσπάσει η κοινωνική οργή. Οι ιθύνοντες ελπίζουν ότι καθώς θα βουλιάζουν χώρες και λαοί στην απόλυτη εξαθλίωση και εξαχρείωση, καθώς θα τους αφαιρούν ακόμη και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας και κυριαρχίας, θα είναι σε θέση να ελέγξουν τις όποιες κοινωνικές εκρήξεις. Κι αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας λαός που του αφαιρείται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, το δικαίωμα της ανεξαρτησίας και της πολιτικής κυριαρχίας, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια άμορφη μάζα νομάδων σε αναζήτηση εργασίας και βιοπορισμού. Η νέα Ευρώπη των ενιαίων αγορών και δημοσιονομικών πολιτικών προϋποθέτει τη διάλυση της κοινωνικής και πολιτικής συγκρότησης των λαών έτσι ώστε οι αγορές εργασίας να τροφοδοτούνται από μάζες εσωτερικής μετανάστευσης.

Μηχανισμός ελέγχου

Ποια προοπτική υπάρχει για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες της χώρας μας όταν το πλαίσιο της Ε.Ε. είναι απαγορευτικό ακόμη και για στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων;

Η Ε.Ε. δεν οικοδομήθηκε, όπως συχνά λέγεται, ως έκφραση της διεθνοποίησης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Αυτό είναι ένα προκλητικό ψέμα. Η Ε.Ε. δεν έπαιξε ποτέ έναν «αντικειμενικά προοδευτικό» ρόλο, αλλά ευθύς εξαρχής έπαιξε έναν αντικειμενικά αντιδραστικό ρόλο. Αποτέλεσε έκφραση οπισθοδρόμησης σε σχέση με το δικαίωμα του λαού κάθε χώρας να αποφασίζει ελεύθερα για την τύχη του και να απολαμβάνει τα αγαθά της διεθνούς ζωής δίχως άνωθεν και έξωθεν περιορισμούς, δίχως να πληρώνει λύτρα στα μονοπώλια και τους ισχυρούς. Πρόκειται για τη μετεξέλιξη της αποικιοκρατίας στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Η Ε.Ε. συγκροτήθηκε ως μηχανισμός ελέγχου και ποδηγέτησης της διεθνοποίησης, ως μέσο πολιτικής επιβολής των συμφερόντων των πολυεθνικών, των τραπεζών και των κερδοσκόπων, ως αναγκαίος πυλώνας της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» την οποία ονειρεύονται να επιβάλουν οι ισχυροί σ’ όλες τις χώρες και τους λαούς του πλανήτη. Η απελευθέρωση των δυνατοτήτων της διεθνούς συνεργασίας απαιτεί την κατάργηση όλων των προνομιακών και μονοπωλιακών καταστάσεων, απαιτεί την ανατροπή όλων των μηχανισμών αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των δικαιωμάτων και της κυριαρχίας κάθε χώρας, απαιτεί την ανάδειξη κάθε λαού σε αφέντη του τόπου του.

Τι σχέση έχει η Ε.Ε. με αυτή τη διεθνοποίηση της συνεργασίας και της συνεύρεσης των λαών; Η Ε.Ε. έχει ήδη αποδειχτεί ασυμβίβαστη με οποιαδήποτε έννοια λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, δημοκρατίας, εργατικών δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων, ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Η ανατροπή του αντιδραστικού υπερεθνικού οικοδομήματος αποτελεί προϋπόθεση για την ίδια την απελευθέρωση της διεθνοποίησης και της διεθνούς ζωής γενικά από τα δεσμά των πολυεθνικών, των κερδοσκόπων και του ιμπεριαλισμού.

Από την πλευρά μας θεωρούμε πως απ’ όλα τα παραπάνω απορρέει το αίτημα της αποδέσμευσης από την Ε.Ε. ως όρος για την ίδια την επιβίωση του εργαζόμενου λαού. Το αίτημα αυτό συνδέεται οργανικά με την πιο ένδοξη παράδοση των δημοκρατικών αγώνων του λαού μας, γεννήθηκε μέσα από την πάλη για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία, για ένα καλύτερο μέλλον προς όφελος των εργαζομένων. Σήμερα αποτελεί άμεση και επιτακτική ανάγκη και αφετηρία για να μπορέσει να σφυρηλατήσει ο λαός μια άλλη πορεία.

Η αποδέσμευση από την Ε.Ε. δεν αποτελεί πανάκεια για την αυτόματη λύση όλων των προβλημάτων που ταλανίζουν το λαό και τη χώρα. Μπορεί να μην είναι ικανή συνθήκη για την απελευθέρωση των εργαζομένων από τα δεινά τους, είναι όμως αναγκαία προϋπόθεση, η αφετηρία για να ανοίξει ο δρόμος της πάλης για μια άλλη πορεία του λαού και της χώρας. Ειδικά σήμερα που μετεξελίσσεται σε έναν ανοιχτό υπερκρατικό ολοκληρωτισμό. Αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για να υπερισχύσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και κυρίως των τραπεζών.

Η ανατροπή αυτού του τερατώδους οικοδομήματος της Ε.Ε. αποτελεί απαράβατο όρο για να τεθεί το ζήτημα της ένωσης κυρίαρχων λαών και δημοκρατιών. Στη μόνη βάση που αυτή είναι δυνατή: στη βάση της ελεύθερης επιλογής των ίδιων των λαών και προς αμοιβαίο όφελός τους.

Για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες στην Ελλάδα αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια την πάλη για την αποδέσμευση της χώρας από τον ασφυκτικό κλοιό της Ε.Ε. Μόνο έτσι μπορεί ν’ ανοίξει ο δρόμος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων και του λαού από τη σκοπιά των συμφερόντων τους στη βάση της συνεύρεσης, της αλληλεγγύης και των κοινών αγώνων με τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης, των Βαλκανίων, του κόσμου όλου.
κλικ για το πλήρες δημοσίευμα εδώ