Όχι μιζέριες
¦ Ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης να καταθέσει την πρόσφατη πρόταση για το μισθολογικό, το εφημεριακό και την εξέλιξη ήταν ένα σοβαρό, πολύ σοβαρό βήμα. Ήταν νίκη ενός κινήματος που δημιουργήθηκε σ΄ όλα τα Νοσοκομεία της χώρας και κινήθηκε συντεταγμένα, παρακάμπτοντας εμπόδια και δείχνοντας αποφασιστικότητα που έφερε σε πανικό το Υπουργείο Υγείας. Το Υπουργείο κατάλαβε ότι έπρεπε να δώσει εν όλω ή εν μέρει αυτά που ζητούσαμε, ώστε ν΄ αποφευχθεί το εφημεριακό κραχ και να μην προστεθεί στην εικόνα της κυβέρνησης ένα ακόμη μέτωπο, το οποίο ήταν υπερβολικά δύσκολο να διαχειριστεί.
¦ Έδωσαν υπολογίσμο μέρος αυτών που ζητούσαμε και μένουν πολλά ακόμη. Πετύχαμε ν΄ αποσπάσουμε τις πρώτες αυξήσεις και προσλήψεις που γίνονται την τελευταία δεκαετία. Το ότι πρόκειται για αυξήσεις στο Βασικό Μισθό και οι προσλήψεις ανέρχονται σε 2000 συνεπάγεται μιά επαρκή βάση εκκίνησης για μιά διαπραγματευτική διαδικασία που πρέπει ν΄ ακολουθηθεί με συνέπεια και σε βάθος χρόνου. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι στις 21 μέρες που απομένουν μέχρι την 1η Δεκεμβρίου μπορούμε να δώσουμε λύση στις εκατοντάδες προβλήματα που σωρεύτηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και στα οποία δυστυχώς ήμασταν απλοί παρατηρητές.
¦ Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν τόσο για τα ωφέλη που αποκομίζουμε, όσο και για την ακολουθητέα τακτική. Όμως είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε ότι πρόκειται για δική μας νίκη και ν΄ αποφύγουμε τις μιζέριες. Είναι τελείως διαφορετικό να λέμε ότι κατακτήσαμε ορισμένα πράγματα και πάμε για τα επόμενα, από το να γκρινιάζουμε πως είναι ψίχουλα αυτά που έπεσαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Ας μην γελιόμαστε. Δεν είναι ψίχουλα, διότι μέχρι την άνοιξη το Υπουργείο μας έδινε ένα ξερό "επίδομα εφημέρευσης", ενώ πριν λίγες μέρες, μετά τις πρώτες πιέσεις που ασκήσαμε, μας έδινε αυξήσεις αποκλειστικά στο νοσοκομειακό επίδομα. Δεν είναι αμελητέα υπόθεση όταν ένας κλάδος σπάζει την εισοδηματική πολιτική, αλλάζει το προσχέδιο προϋπολογισμού και παίρνει αυξήσεις που με επιμονή μπορούν να φτάσουν στο στόχο των 1600 ευρώ.
Συνεπώς έχουμε υποχρέωση να μην μειώνουμε το τεράστιο ηθικό πλεονέκτημα που αποκτά ο κλάδος μας όταν αντιλαμβάνεται τη δύναμή του, όταν παρακάμπτει ηγεσίες δεινοσαύρων, όταν βγαίνει από λήθαργο και ανασυγκροτείται εκ των κάτω.
¦ Η δυναμική είσοδος των νέων γιατρών και ιδίως των ειδικευόμενων έδωσε άλλη τροπή στην κινητοποίηση. Έδωσε την ένταση και τη φρεσκάδα που είχε ανάγκη ένα κίνημα που συγκροτείται από πενηντάρηδες (τουλάχιστον) και στο οποίο η παρουσία των νέων ήταν ελάχιστη εως πρόσφατα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι όλα αυτά δεν προέκυψαν από παρθενογέννεση. Όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν Ενώσεις που κρατούσαν την υπόθεση διαρκώς ανοιχτή, υπήρχαν συνάδελφοι που προσπαθούσαν σταθερά και μεθοδικά ώστε να προκύψει το σημερινό αποτέλεσμα. Όταν η Κομισιόν στην προειδοποιητική επιστολή λέει πως δέχτηκε δεκάδες καταγγελίες για παραβίαση του ωραρίου των νοσοκομειακών γιατρών στην Ελλάδα, πρέπει να ξέρουμε ότι ήταν περί τις 10 Ενώσεις γιατρών της περιφέρειας που κινούσαν αυτή την υπόθεση εδώ και 6 χρόνια. Ποιός θυμάται άραγε τούτο το παράδοξο: την πρώτη ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο για το 48ωρο των γιατρών είχε κάνει το 2001 ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Τρακατέλλης μετά από καταγγελίες της Ενωσης Γιατρών Χαλκιδικής και η τότε Επίτροπος Απασχόλησης κ. Διαμαντοπούλου είχε απαντήσει ότι δεν τρέχει τίποτα! Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στ΄ αυλάκι για να φτάσουμε σήμερα σε τούτη τη διαπραγματευτική διαδικασία, απ΄ την οποία μπορούμε και πρέπει να βγούμε κερδισμένοι.
Και θα βγούμε!
¦ Υποστηρίξαμε στο πρόσφατο Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ ότι εφόσον θεωρούμε ως επαρκή βάση συζήτησης τις προτάσεις του Υπουργείου πρέπει να εκδώσουμε ασφαλή και πλήρη προγράμματα εφημέρευσης μέχρι τέλους του μήνα. Δεν προτείναμε πλήρη προγράμματα επειδή πεισθήκαμε από την αξιοπιστία του Υπουργείου, ούτε προσχωρήσαμε στις αντιλήψεις περί συνδικαλιστικού savoir-vivre. Η πρόταση έκδοσης προγραμμάτων για όλο τον Νοέμβρη βασίζεται στην εκτίμηση των δυνατοτήτων μας και του ρίσκου που μπορούμε ν΄ αναλάβουμε σε πανελλαδικό επίπεδο. Στις μεγάλες πόλεις που διαθέτουν πολλά νοσοκομεία υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για εκκένωση τμημάτων και παραπομπή εκτάκτων περιστατικών στο επόμενο νοσοκομείο, εαν αποφασίσουμε να κατεβάσουμε ρολά. Τουναντίον στην επαρχία το ερώτημα ήταν αγωνιώδες: τι κάνουμε το βαρύ περιστατικό, τι κάνουμε αν πεθάνει άρρωστος; Αν μας τραβάει ο εισαγγελέας τι λέμε; Ήδη το περιστατικό της Κοζάνης, όπου συνάδελφος μέλος της Πενταμελούς υπέστη εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια σύγκρουσης με τον υποδιοικητή του Νοσοκομείου, ήταν ένα καμπανάκι ότι μπορούσαν να συμβούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η Διαπραγματευτική Ομάδα μπορούσε άραγε να διαχειριστεί ταυτόχρονα ένα πανελλαδικό κλείσιμο νοσοκομείων και μιά σκληρή διαπραγμάτευση με το Υπουργείο; Η κοινή γνώμη που με τόσο κόπο καταφέραμε να είναι δίπλα μας και να μας δώσει δίκιο τι θα έλεγε εαν συνέβαινε ένας, δύο, πέντε θάνατοι και τα κανάλια τους χρέωναν σε μας, κραδαίνοντας ταυτόχρονα στο γυαλί τις προτάσεις του Υπουργείου;
Όλα αυτά και πολλά ακόμα ήταν εκείνα που μας ανάγκασαν να πούμε ότι εκδίδουμε προγράμματα εφημέρευσης μέχρι τέλους Νοέμβρη. Ούτε λιποψυχιάζουμε, ούτε υποχωρούμε. Σκεφτόμαστε ποιά τακτική είναι η πιό συμφέρουσα στον κλάδο και σταθμίζουμε ανάλογα τη στάση μας.
¦ Τα παραπάνω σημαίνουν ότι σεβόμαστε απόλυτα τη διαφορετική άποψη που διατυπώνουν οι συνάδελφοι της ΑΡΣΙ (κλικ εδώ), και του συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων της Αθήνας, οι οποίοι σήκωσαν μεγάλο βάρος από την πρόσφατη κινητοποίηση στην Αθήνα κι έχουν σημαντικότατη συμβολή στην πορεία των πραγμάτων μέχρις εδώ. Οι διαφορετικές αντιλήψεις σ΄ ένα ζήτημα τακτικής δεν σκιάζουν ούτε κατ΄ ελάχιστο την συμπόρευση και κυρίως τη διάθεση να βγεί από την διαπραγμάτευση το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος για τον κλάδο.
¦ Είναι ένδειξη υγείας το ότι αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου έγιναν δεκάδες συνελεύσεις σ΄ όλη τη χώρα και εκδίδουν αποφάσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν διαφορετική εκτίμηση τακτικής, έχουν όμως κοινό στοιχείο την επιτακτική ανάγκη διασφάλισης όσων έπεσαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Η ωριμότητα που υπήρξε τον τελευταίο καιρό είναι σημαντικό εφόδιο για όλα τα επόμενα στάδια, τα οποία είναι πολλά και δύσκολα.
¦ Το απόγευμα της Τετάρτης ήταν τόσο μεγάλη η αγωνία των συναδέλφων για ενημέρωση, ώστε το Ygeianet δέχτηκε μέσα σε λίγη ώρα κυριολεκτικά ένα βομβαρδισμό επισκέψεων και ...κατέρρευσε. Βέβαια "ανορθώθηκε" την επομένη, ίσως όμως χρειαστεί ν΄ αλλάξουμε πλέον τον server που μας φιλοξενεί.
4 σχόλια:
Αγαπητέ κύριε Βαρνάβα, λυπάμαι πολύ αλλά δεν σας γνωρίζω και φυσικά δεν σας αναγνωρίζω.Γνωρίζω εκείνους που μέσα στη γενική συνέλευση μου άνοιξαν τα μάτια σε αυτά που έρχονταν.
Α.Τα όσα λέτε δεν δικαιολογούν την απαράδεκτη απόφασή να πείτε ότι εντάξει συμφωνούμε με τον υπουργό.Υποχρέωσή σας ήταν να πείτε ότι ακούσαμε τα όσα λέχθηκαν και θα κάνουμε τις προτάσεις μας και οι γενικές συνελεύσεις θα αποφασίσουν.Με ποιο δικαίωμα αποφασίσατε εσείς για μένα;Και μη μου πείτε με το δικαίωμα που σας δίνει ο νόμος και η εκλογή σας γιατί τότε Ντροπή σας.
Β.Κανένας άνθρωπος δεν θα πέθαινε!Αν υπάρχουν τα προγράμματα εφημεριών 10-12 ημερών είναι ευθύνη της διοίκησης τι θα κάνει στη συνέχεια και να επιτάξει ή ότι άλλο με το ανάλογο πολιτικό κόστος.ΦΥσικά από την άλλη θα κάναμε τις ανάλογες νομικές ενέργειες ενώ θα φροντίζαμε για την υγεία των συμπολιτών μας.Αλλά αυτό θα είχε τεράστιο νομικό κόστος (μηνύσεις κτλ) για τη διοίκηση καθώς και οικονομικό για τις όποιες οικονομικές αποζημιώσεις.Συγχαρητήρια που σώσατε τη διοίκηση από αυτό το κόστος!Αλλά τώρα το χρεώνετε σε εμάς, ποιος, εσείς ο ανύπαρκτος!
Γ.Για ποια διαπραγμάτευση μιλάτε;Στις διαπραγματεύσεις ζητάς για να δώσεις.Εμείς τα δώσαμε και το ζήτημα έληξε.Και όταν λέω τα δώσαμε δεν εννοώ την υγεία των συμπολιτών μας για την οποία δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα φροντίζαμε αλλά για το πολιτικό, νομικό και οικονομικό κόστος που θα αναγκαζόταν η διοίκηση να πληρώσει εφόσον επέλεγε τη σύγκρουση μαζί μας.Συγχαρητήρια που πουλήσατε το μόνο διαπραγματευτικό χαρτί μας.Μου θυμίζετε τον μικροπωλητή που ξεκινά να σου πουλά κάτι με 100 ευρώ και συμβιβάζεται με 5.Μόνο που εσείς πουλήσατε όχι μια απομίμηση ηλεκτρονικού αλλά εμάς.Τόσο πολύ μας εκτιμάτε, εκεί είναι η μιζέρια και όχι σε ότι ζητάμε.
Δ. Ποιος σας είπε ότι είμαι πρόθυμος να εργάζομαι τόσες ώρες με ορατή την πιθανότητα να δεχθώ μήνυση επειδή υπερβαίνω τις ώρες εργασίας που αντέχω κάνοντας ιατρικό λάθος και την επίσης ορατή πιθανότητα να μην πληρωθώ καν;Επιφυλάσσομαι για κάθε νομικό μέσο με το οποίο θα επιδιώξω αναίρεση κάθε απόφασης που δεν με εκφράζει και μάλιστα χωρίς την εξουσιοδότησή μου.(ΕΛπίζω το ίδιο και άλλοι συνάδελφοί μου)
Ε.Του χρόνου που θα βγουν νέες οδηγίες για 65 ώρες εργασίας (μη μου πείτε,έχετε ασφαλείς πληροφορίες ότι η ΕΕ δεν θα κάνει κάτι τέτοιο;) το κίνημά μας πάει περίπατο.Τώρα είχαμε την ευκαιρία και έχουμε πιστεύω ακόμα.ΑΡκεί να αφήσουμε εσάς στη μιζέρια σας, όπως κάναμε ξεκινώντας αυτές τις κινητοποιήσεις.
ΣΤ.Παρακαλώ συναδέλφους που γνωρίζουν κάποια νομικά να μας ενημερώσουν σχετικά με το πως μπορούμε να καταρρίψουμε τις αντιδημοκρατικές αποφάσεις είτε μέσα από τα όργανα είτε μεμονωμένα καταφεύγοντας στον συνήγορο του Πολίτη (αν όλοι έκαναν κάτι τέτοιο τότε οι μόνοι θα έμεναν να υπογράφουν σύμβαση εργασίας θα ήταν οι πέντε δέκα συνδικαλιστές οπότε μάλλον θα ήταν άκυρη)
Έχετε δίκιο, καταθέτω το σχόλιό μου ανώνυμα. Όμως, έτσι ανώνυμα συμμετέχω και σε αυτές τις κινητοποιήσεις και δεν ντρέπομαι καθόλου. Η ντροπή πρέπει να πάει σε εκείνους που απόντες τις κρίσιμες ώρες βάζουν το όνομά τους κάτω από τις κινητοποιήσεις για να χουν πολιτικό όφελος.
Απο ποτε το να περιγραφεις την πραγματικοτητα ειναι μηζερια????
Και η πραγματικοτητα ειναι οτι σημερα δουλευουμε 80-100 ωρες την εβδομαδα,για 5-6 ευρω την ωρα.
Αυτη αυτο ειναι ντροπη!!!
Στην Ελλάδα του 2008 το μισθολόγιο των ιατρών είναι εθνική ΝΤΡΟΠΗ !!!
Δεν κινδυνεύουν οι ασθενείς με τις κινητοποιήσεις ιατρών, αλλά η φήμη και εμμεσα η τσεπη καποιων.
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠ' ΟΨΗ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ , ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ. ΤΙ ΔΥΝΑΜΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ. ΟΙ ...ΗΡΩΙΚΕΣ ΗΤΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΟ 1985 ΕΝΩ ΟΙ ΝΙΚΕΣ , ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΛΙΓΟ ΜΥΑΛΟ ΚΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ.
Όπα μεγάλε, δεν κατάλαβα εσύ ο ανώνυμος θα μας βάλεις μυαλό; Οι συνδικαλιστές που ήταν απών; ή όλοι εμείς στις συνελεύσεις που φαινόμαστε; Εμείς είμαστε πολύ περισσότεροι αλλά οι απολυταρχία και ολιγαρχία μερικών που λένε ότι μας γνωρίζουν είναι αυτοί που έκαναν το παν για να μας φιμώσουν με το πρόσχημα ότι μας εκπροσωπούν. Αλλά έχουν οι καιροί γυρίσματα και όπως πέφτουν και λογοδοτούν (και φυλακίζονται) κυβερνήσεις το ίδιο μπορεί να γίνει με συνδικαλιστές.
Δημοσίευση σχολίου