Στο φτερό!

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Πολλοί από τους χειρουργούς αρέσκονται στο να χειρουργήσουν ΄΄στο φτερό΄΄. Να προβούνε σε κάποιο μικρό χειρουργείο εκτός αίθουσας χειρουργείου. Να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους μπροστά στους ασθενείς .Ενίοτε και μπροστά στους συγγενείς των ασθενών. Υπάρχουν και πολλοί συνάδελφοι που προτιμάν να έχουν κοινό που να τους θαυμάζει όταν το κάνουν έτσι. Είτε επειδή βιάζονται είτε επειδή υποτιμάνε την αξία της ιστολογικής εξέτασης. Σε χώρους που δεν θυμίζουν χειρουργείο ούτε σαν καθαριότητα και ούτε σαν εξοπλισμό. Μακριά από τα έμπειρα και επικριτικά μάτια των συναδέλφων τους. Αψηφώντας τους κανόνες της ασηψίας και αντισηψίας. Ένας χειρισμός που γίνεται σε συνθήκες ηρεμία και όχι πολέμου. Άρα προς τι η προχειρότητα; Δεν τίθεται θέμα να σώσουν έναν άνθρωπο στην μέση του δρόμου επειδή υπάρχει κίνδυνος για την ζωή του.

Τι τους ωθεί; Η υπεροψία; Η έμφυτη τάση να ξεχωρίσουν στο πλήθος των λειτουργών υγείας; Να εκθειάσουν τις ικανότητές τους ΄΄πάντως καιρού΄΄; Να αποδείξουν στους άλλους το πόσο γρήγορη και άνετοι είναι ;Για τι το έχουνε πάρει αψήφιστα; Άνετοι και με υπεροψία βαφτίζουν ένα γραφείο με καρέκλες και μία εξεταστική κλίνη χειρουργείο. Ο ασθενής, που δεν ξέρει και έχει και την αγωνία του όγκου στο δέρμα ,θαμπώνεται από τον επιστήμονα και άνθρωπο και υποκύπτει. Αφενός δέχεται να χειρουργηθεί επειδή λύνεται γρήγορα το πρόβλημά του. Ο έλληνας ασθενής είναι από τους πιο ανυπόμονους ασθενείς στον κόσμο. Αφετέρου επειδή δεν ξέρει ούτε πόσο καθαρά είναι τα εργαλεία ,που θα χρησιμοποιήσει ο χειρουργός, και ούτε ότι η χειρουργάρα θα ρίξει το δείγμα στο καλάθι των σκουπιδιών αντί να προωθήσει στο Ανατομο-παθολογικό Εργαστήριο .Ο χειρουργός το πετάει είτε επειδή δεν θέλει να μοιραστεί την δόξα με άλλον γιατρό ή επειδή το μάτι του δεν το θεώρησε ύποπτο. Με το έτσι θέλω ο συνάδελφος γράφει στις σόλες των υποδημάτων του, τους νόμους της ιατρικής .Αδιαφορεί για τους κανόνες δεοντολογίας που πρέπει να κυριαρχήσουν όταν χειρουργεί τον ασθενή. Απαξιεί ! Δεν καταλαβαίνει ούτε την σημασία του και ούτε την πραγματική έκταση του προβλήματος. Και φυσικά ούτε τις επιπτώσεις αυτού του φαινόμενου στην εξέλιξη της νόσου του ασθενούς.

Μέσα στον έντονο ναρκισσισμό από το οποίο πάσχουν πολλοί χειρουργοί (όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω) έχουν την τάση να αδιαφορήσουν για τους κανόνες του ΄΄παιχνιδιού΄΄ ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή του. Κανόνες που σχετίζονται με την σοβαρή και υπεύθυνη στάση απέναντι σε κάποιο πρόβλημα που παρουσιάζει ο ασθενής. Την εμφάνιση δερματικών όγκων ή αλλοιώσεων που κρύβουν κινδύνους. Το ψέμα θα βγει στην επιφάνεια όταν ο ασθενής θα απευθυνθεί στον επόμενο γιατρό που για να προχωρήσει χρειάζεται τις προηγούμενες ιστολογικές εξετάσεις. Για την περαιτέρω παρακολούθηση και θεραπεία επιβάλετε να συγκριθούν οι βιοψίες . Σαφώς και μετράει πάρα πολύ η εμπειρία του κάθε γιατρού αλλά την τελική λέξη για το τι είναι αυτή η αλλοίωση την παίζει η ανατομο-παθολογική ειδικότητα. Η ιστολογική εξέταση θα δώσει την διάγνωση και όχι η χειρουργική αφαίρεση και ο καθησυχασμός του χειρουργού όπως ΄΄ δεν είναι τίποτα ΄΄.!