Στα είκοσι διαβάζεις ακόμα, εκπαιδεύεσαι, μαθαίνεις μια τέχνη...
Στα τριάντα ψάχνεις για δουλειά...
Στα σαράντα υποαπασχολείσαι, ελπίζεις ακόμα, ψάχνεσαι...
Στα πενήντα απολύεσαι...
Στα εξήντα σού παίρνουν πίσω τη σύνταξη,
Στα εβδομήντα είναι πολύ αργά πια για μολότωφ...
Ύστερα σου κάνουν έναν ανασχηματισμό κι αναχωρείς προς τας αιωνίους μονάς - -εκεί τουλάχιστον δεν βάζουν ΦΠΑ στην μπουγάτσα...
Φαύλος κύκλος στο χείλος του γκρεμού... ένας χορός ουτιδανών και τιποτένιων εξακολουθεί να κάνει κουμάντο και να «υμνεί της πατρίδας το χαμό» στο αμήχανο χαμόγελο του βετεράνου που δεν του φθάνει πια η σύνταξή του για τα φάρμακα, στην οργή του ανάπηρου που το καροτσάκι σκοντάφτει πάνω στην ασπίδα του κρανοφόρου...
http://kostasxan.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου