Πήγα προχτές ν’ αλλάξω λάδια στο αυτοκίνητο μου και πάνω από το ταμείο υπήρχε μια εμφανής επιγραφή που έλεγε «Χρέωση εργατοώρας: 48 Ευρώ». Εγώ μετά στον 29ο χρόνο άσκησης της ιατρικής για 40 ώρες υπερωρίες μια καθημερινή και ένα Σάββατο πήρα 318 Ευρώ δηλαδή κατά μέσο όρο 7,95 Ευρώ την ώρα. Αν αφαιρέσω από τις εφημερίες και 12 ώρες που παράνομα πάω να κοιμηθώ σπίτι μου γιατί το , νοσοκομείο δεν διαθέτει δωμάτιο να ξεκουραστώ μετά από συνεχή 16-18 ώρες δουλειάς με τη
«κλοπή» που κάνω στο δημόσιο το ωρομίσθιο μου φτάνει στα 11, 35 Ευρώ αναλαμβάνοντας και το ρίσκο να θεωρηθώ «απατεώνας» σε μια πιθανή έφοδο των επιθεωρητών υγείας γιατί ενώ είμαι ουσιαστικά «άχρηστος» μετά από τόσες ώρες δουλειά έφυγα στις 2-3 το πρωί και κοιμήθηκα σπίτι μου για να ξυπνήσω το πρωί και δουλέψω κανονικά. Θα μπορούσα να μην εφημερεύω για λόγους υγείας αλλά το κάνω γιατί έχω ανάγκη τα χρήματα δεδομένου ότι δεν έχω κανένα «άδηλο» εισόδημα παρά μόνο άδηλα έξοδα.
Ανάλογα χαμηλές είναι και οι αποδοχές του νοσηλευτικού προσωπικού και του διοικητικού.
Στις προηγούμενες κινητοποιήσεις στο Αττικό είχε δίκιο η πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων κα Λουκά είμαστε μια μικρή μειοψηφία γιατρών , νοσηλευτών που όλοι γνωριζόμαστε από τις εφημερίες απλά η έλλειψη μας από τη δουλειά μπλόκαρε τη λειτουργία του νοσοκομείου. Το ερώτημα είναι που ήταν όλοι οι άλλοι; Απλήρωτοι ήταν κι αυτοί στον ίδιο χώρο δουλεύουμε . Αν εξαιρέσουμε αυτούς που πάντα δεν συμμετέχουν από φόβο ή γιατί απλά σκέφτονται «άσε τα κορόιδα να τρέχουν στο τέλος ότι κερδίσουν κι εμείς θα το πάρουμε» και ήταν «συμπαθούντες» στις κινητοποιήσεις. Αλλά μη συμμετέχοντες , οι «εχθρικοί» στις κινητοποιήσεις τι ήταν; Είναι ευχαριστημένοι από το μισθό τους ή έχουν «άδηλους» ή «μισοάδηλους» πόρους και ο μισθός τους αποτελεί ένα μικρό κλάσμα των συνολικών τους αποδοχών; Στην ουσία έχουν μετατραπεί σε εργοδότες που έχουν το καταπληκτικό πλεονέκτημα να έχουν προσωπικό που δουλεύει γι’ αυτούς και να το πληρώνει το δημόσιο ! Δηλαδή δουλεύουν και κερδίζουν χωρίς ρίσκο και αν τους ρωτήσεις γιατί είναι τόσο κατά του συνδικαλισμού σου πετάνε τις κορώνες «πρώτα απ’ όλα είναι ο ασθενής!»
Με απλά λόγια στην ουσία δεν υπάρχει ενιαίο συνδικαλιστικό κίνημα γιατρών αφού δεν υπάρχουν ενιαία συμφέροντα. Δυστυχώς η παραοικονομία στο χώρο της ιατρικής έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που πλέον ή νομιμοποίηση της έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να συμβεί παρά να δούμε ένα σοβαρό διεκδικητικό συνδικαλιστικό κίνημα γιατρών για αξιοπρεπείς μισθούς. Επειδή δε το «φακελάκι» είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο στη Δυτική Ευρώπη γι ’αυτό και οι μισθοί μας είναι αποκλειστικά «ελληνικοί» σ’ όλη τη Δυτική Ευρώπη.
Συμπέρασμα : Αν ήμουν Αβραμόπουλος θα μας έλεγα «σκάστε και πολλά σας έδωσα» ! Γιατί τα πάντα είναι θέμα ισχύος και σαν ιατρικό κίνημα έχουμε δεν μπορούμε να αντιπαραθέσουμε σοβαρές δυνάμεις απέναντι σε οποιαδήποτε αυθαιρεσία.
Αντί τώρα να τρώμε τις σάρκες μας ας κάτσουμε κάτω να δούμε πως μπορούμε να αντιστρέψουμε τη κατάσταση.
Απόστολος Πέτρου
Γιατρός της Καρδιολογικής Κλινικής στο Αττικό
ΥΓ1: Αν υποθέσουμε ότι θίχτηκε κανένας για τα παραοικονομίας άδηλου και μισοάδηλους κλπ εγώ τον εξουσιοδοτώ να έχει πρόσβαση στο περιουσιακά μου στοιχεία μέχρι …τρίτου βαθμού συγγένειας αρκεί να δεχτεί να ψαχτούμε όλοι έστω και δειγματοληπτικά.
ΥΓ2. Μηνύσεις δέχομαι «καθ’εκάστην και καθ’όλο το 24ωρο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου