Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 5 Απριλίου 2009
Συνταγογράφηση αλά αμερικανικά
Χωρίς τα φάρμακα που έχουν συνηθίσει να παίρνουν πρέπει σε λίγο καιρό να μάθουν να ζουν οι ασθενείς, καθώς το υπουργείο Υγείας -σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων- βάζει ανώτατο όριο κάλυψης από τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αποζημιώνουν μόνο τα πιο φθηνά.
Αντίστοιχες ρυθμίσεις προωθούνται και για τις διαγνωστικές εξετάσεις, που δεν θα επιτρέπεται να ξεπερνούν έναν συγκεκριμένο αριθμό.
*Η κατηγοριοποίηση ανά πάθηση τόσο των φαρμάκων όσο και των εξετάσεων θα γίνει μέσω των λεγόμενων «θεραπευτικών πρωτοκόλλων», τα οποία θα εφαρμοστούν με την περίφημη πιστωτική κάρτα που θα δοθεί στους ασφαλισμένους.
*Η κάρτα θα είναι ετήσιας δαπάνης, θα προεγκρίνεται και θα πιστώνεται από τον ασφαλιστικό φορέα. Αν τελειώσει το όριο των εξόδων, πρέπει να ακολουθηθεί μια χρονοβόρος διαδικασία έγκρισης επιπλέον δαπανών.
*Ετσι, οι περικοπές που προωθεί η κυβέρνηση θα οδηγήσουν τους ασθενείς σε φθηνότερα σκευάσματα και στα αντίγραφα των πρωτοτύπων.
*Σε ό,τι αφορά τις διαγνωστικές εξετάσεις, θα αποζημιώνεται μόνο συγκεκριμένος αριθμός τους για κάθε ασθένεια. Αν προκύψει επιπλέον ανάγκη είτε ο ασθενής πρέπει να στριμωχτεί στα γραφεία των αρμόδιων υπηρεσίων ή θα βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη.
Σύνταξη πρωτοκόλλων
Η ρύθμιση -που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας- προβλέπει συνταγογράφηση όχι με την εμπορική ονομασία ενός φαρμάκου αλλά με βάση τις ουσίες που απαιτούνται για τη θεραπεία.
*Ηδη ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων κατηγοριοποιεί τα σκευάσματα που κυκλοφορούν, ενώ αντίστοιχα το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) καταρτίζει τα σχετικά πρωτόκολλα.
*Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΚΕΣΥ, καθηγητής Κ. Στριγγάρης, διαβεβαιώνει: «Την κατάχρηση θέλουμε να σταματήσουμε. Οι ασθενείς δεν θα μείνουν χωρίς τις εξετάσεις τους και φάρμακα».
*Η εμπειρία πάντως από την Αμερική, όπου εφαρμόζεται ένα ανάλογο σύστημα, «είναι τουλάχιστον τραγική», μας περιγράφει ο Αλ. Μπένος αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής του ΑΠΘ.
Οπως λέει: «Μπαίνει, για παράδειγμα, κάποιος με πρόβλημα καρδιάς στο νοσοκομείο και ο γιατρός ανακαλύπτει και ένα πρόβλημα στον πνεύμονα, αλλά δεν μπορεί να το καλύψει γιατί η εισαγωγή έγινε για άλλο ζήτημα και ο ασθενής θα πρέπει να φύγει από τη συγκεκριμένη θεραπευτική ομάδα. Αυτό το σύστημα σκοπό έχει τον έλεγχο του κόστους κάθε αρρώστου αλλά είναι τραγικό. Μειώνει την κλινική αυτοδυναμία των γιατρών, αφού δεν μπορούν να παρεκκλίνουν αν διαπιστώσουν και κάτι άλλο».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τα μεγαλύτερα προβλήματα αναμένεται να δημιουργηθούν στους καρκινοπαθείς. Φάρμακα που σήμερα δίνονται για τη θεραπεία τους, έστω και αν δεν έχουν εγκριθεί για τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου, είναι πολύ πιθανό να μην μπορούν να χορηγηθούν.
*Ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων, Γ. Αραβαντινός, επισημαίνει: «Αν οι κατευθυντήριες γραμμές είναι σωστές τότε είναι για το καλό όλων, αλλά πρέπει να έχουν τα απαραίτητα επιστημονικά "παράθυρα" ώστε να μπορείς να χορηγήσεις ένα φάρμακο πέρα από τις ενδείξεις. Πρέπει επίσης να υπάρχει μια επιτροπή ανά νοσοκομείο, ώστε να ξεπερνιούνται τα εμπόδια».
Υπέρογκα κέρδη
Να σημειωθεί ότι σήμερα, με βάση τα επίσημα στοιχεία του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, οι δαπάνες για τα φάρμακα απορροφούν το 42,3% των εξόδων των ταμείων, ενώ η νοσοκομειακή τους δαπάνη φθάνει μόλις στο 27,2%. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, οι μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες παρουσιάζουν στη χώρα μας όλο και περισσότερα κέρδη. Το 2007, για παράδειγμα, εμφάνισαν αύξηση κερδών κατά 33,8% σε σχέση με το 2006.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου