(ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ)
ΜΑΡΙΑ ΛΙΤΟΥ
«Κάνω κι εγώ λάθη, καθημερινά. Αλλά προσπαθώ να κάνω λιγότερα. Δεν είμαι Θεός! Οι νοσηλευτές τα κάνουμε όλα. Είμαστε τα... παιδιά για όλες τις δουλειές στα νοσοκομεία! Αν ο καθένας μας αποφεύγει να αποδέχεται τα λάθη του στους ασθενείς και τους συναδέλφους μας, δε θα λιγοστέψουν τα σφάλματα με θύματα αρρώστους. Πρέπει να παραδεχόμαστε τα λάθη μας, για να μην τα επαναλαμβάνουμε».
Ο Κώστας Τούφας, προϊστάμενος νοσηλευτικού προσωπικού στη ΜΕΘ Αναισθησιολογικού του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, ανήκει στο 83% των νοσηλευτών που, σύμφωνα με έρευνα, κάνει λάθη εν ώρα εργασίας εξαιτίας φόρτου. Ωστόσο, αποτελεί μειοψηφία, καθώς βάσει της ίδιας έρευνας οι 8 στους 10 νοσηλευτές που «πέφτουν» σε λάθη δεν το παραδέχονται ούτε το κοινοποιούν.
Η έρευνα έγινε σε 200 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες χειρουργείων και ΜΕΘ πέντε νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης, το 2009, από τον κ. Τούφα και αποτελεί την πρώτη ίσως απόπειρα καταγραφής νοσηλευτικών λαθών σε δημόσια ελληνικά νοσοκομεία.
Ολες οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές που συμμετείχαν «μετρούσαν» προϋπηρεσία μεγαλύτερη από 10 χρόνια. Σύμφωνα με τα ποσοστά, το 83% δήλωσαν ότι φοβούνται να παραδεχτούν πως έκαναν λάθος και δεν το ανακοινώνουν, κυρίως επειδή γιατροί και νοσηλευτές τούς... λοιδορούν.
Πάντως, από τους λίγους που λένε «mea culpa» παρατηρείται ότι μεγαλύτερο ποσοστό (80%) είναι νοσηλευτικό προσωπικό που ανήκει στην κατηγορία της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Ωστόσο, όλοι τους συμφωνούν στη δημιουργία νομοθετικού πλαισίου το οποίο να τους στηρίζει σε περιπτώσεις που με τα λάθη τους βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές ασθενών.
Οσο για τα συναισθήματα των νοσηλευτών που υπέπεσαν σε σφάλμα σε βάρος αρρώστων, κυριαρχεί ο θυμός. Το 64% δήλωσε ότι εκνευρίζεται και εξοργίζεται με τον εαυτό του, ενώ το 26% ότι νιώθει την αίσθηση της επαγγελματικής ανεπάρκειας.
Το δείγμα της έρευνας –που αποτελούνταν κατά 80% από γυναίκες- ήταν απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης σε ποσοστό 60%, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 37% και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης 3%.
«Γιατί οδηγούμαστε σε σφάλματα»
Η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και η επιφόρτιση των εργαζομένων με διάφορες αρμοδιότητες –διοικητικές, ιατρικές, βοηθητικές κ.λπ.- που καμία σχέση δεν έχουν με το νοσηλευτικό έργο, είναι οι συνηθέστερες αιτίες που οδηγούν σε λάθη, σύμφωνα με την έρευνα. Επιπλέον, η ανεπαρκής εκπαίδευση και η ανυπαρξία πρωτοκόλλου καταγραφής των λαθών δημιουργούν ακόμη περισσότερες προϋποθέσεις για να γίνουν λάθη.
«Αν υπήρχε ένας νοσηλευτής ανά πέντε κλίνες –σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζει η ΠΟΥ- τότε το ποσοστό των νοσηλευτικών λαθών δε θα ξεπερνούσε το 10%, αριθμός που θεωρείται λογικός, ίσως και αναμενόμενος. Οταν, όμως, σε πολλές κλινικές είμαστε ένας νοσηλευτής αντί για οκτώ και έχουμε να φροντίσουμε σαράντα ασθενείς στην απογευματινή βάρδια, τότε τα λάθη είναι αναπόφευκτα. Αν ίσχυαν οι προβλεπόμενες αναλογίες αντί για δέκα λάθη θα γινόταν ένα...», υπογραμμίζει ο γενικός γραμματέας της ΠΑΣΟΝΟΠ (Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας Νοσηλευτικού Προσωπικού), Τηλέμαχος Πατινέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου