Γυρέψαμε την αξία της ζωής απέναντι στον θάνατο. Ψάξαμε την τιμή της υγείας αντίκρυ στην αρρώστια. Σε μια έρευνα που φαίνεται να μην έχει αρχή και τέλος. Γιατί οι καμπύλες και οι μελέτες δεν χωρούν στην αρρώστια και τον πόνο, γιατί η ζωή είναι ανεκτίμητη, γιατί τα ποσοστά, οι αναλύσεις και οι στατιστικές φαντάζουν χυδαιότητα μπροστά στον θάνατο...
Βρήκαμε των στιγμών το ανελέητο πέρασμα στις κλειστές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, ανακαλύψαμε τη βαρβαρότητα των αριθμών στο μέτρημα των ανθρώπων που θα είχαν σωθεί.
123 κρεβάτια κλειστά δίνουν τα στοιχεία του υπουργείου. Για 147 μιλάει η αντιπολίτευση. Κι όλα αυτά, λέει, μας κάνουν 1.700 νεκρούς, μπορεί και 3.000. Τι σημασία έχουν οι αριθμοί όταν αυτός που πεθαίνει είναι ο πατέρας, ο αδελφός, η μάνα, το παιδί μας;
Τι νόημα έχουν οι στατιστικές των επιστημόνων ότι επτά στους δέκα αρρώστους μπορούν να σωθούν; Η λίστα του ΕΚΑΒ που «ξημερώνει» με 25 ανθρώπους να αναζητούν κάθε μέρα κρεβάτι-σωτηρία στις ΜΕΘ είναι η αδιαμφισβήτητη αποτυχία της πολιτείας. Εδώ το Εθνικό Σύστημα Υγείας συνορεύει επικίνδυνα με τον ποταμό Αχέροντα.
«Αχέροντας» και τα επείγοντα στις εφημερίες των νοσοκομείων. Με τους γιατρούς να δίνουν τη μάχη χωρίς πολεμοφόδια, τους νοσηλευτές να τρέχουν καθένας για 50 και 60 ασθενείς και τους αρρώστους να πατούν την κόκκινη γραμμή της απελπισίας.
Αξιότιμε κύριε Αβραμόπουλε, καλή σας νύχτα...
123 κρεβάτια κλειστά δίνουν τα στοιχεία του υπουργείου. Για 147 μιλάει η αντιπολίτευση. Κι όλα αυτά, λέει, μας κάνουν 1.700 νεκρούς, μπορεί και 3.000. Τι σημασία έχουν οι αριθμοί όταν αυτός που πεθαίνει είναι ο πατέρας, ο αδελφός, η μάνα, το παιδί μας;
Τι νόημα έχουν οι στατιστικές των επιστημόνων ότι επτά στους δέκα αρρώστους μπορούν να σωθούν; Η λίστα του ΕΚΑΒ που «ξημερώνει» με 25 ανθρώπους να αναζητούν κάθε μέρα κρεβάτι-σωτηρία στις ΜΕΘ είναι η αδιαμφισβήτητη αποτυχία της πολιτείας. Εδώ το Εθνικό Σύστημα Υγείας συνορεύει επικίνδυνα με τον ποταμό Αχέροντα.
«Αχέροντας» και τα επείγοντα στις εφημερίες των νοσοκομείων. Με τους γιατρούς να δίνουν τη μάχη χωρίς πολεμοφόδια, τους νοσηλευτές να τρέχουν καθένας για 50 και 60 ασθενείς και τους αρρώστους να πατούν την κόκκινη γραμμή της απελπισίας.
Αξιότιμε κύριε Αβραμόπουλε, καλή σας νύχτα...
Οδύσσεια για ένα κρεβάτι
Είκοσι με είκοσι πέντε ασθενείς ή τραυματίες, κατά μέσο όρο, την ημέρα στην Αττική είναι στην αναμονή για ένα κρεβάτι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Οι αριθμοί αυτοί κάποιες ημέρες πέφτουν κι άλλες, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όταν παρατηρείται αύξηση στα τροχαία και κλείνουν και κρεβάτια στις ΜΕΘ λόγω αδειών του προσωπικού, ανεβαίνουν κατακόρυφα φτάνοντας τα 40 ή και τα 50 περιστατικά.
Πόσοι απ' αυτούς θα βρουν τελικά κρεβάτι και πότε είναι άγνωστο. Τουλάχιστον τέτοιου είδους στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχουν. Κάθε πρωί στις 8 ανοίγει στο ΕΚΑΒ μια λίστα με τα περιστατικά που χρειάζεται να μεταφερθούν σε ΜΕΘ. Η λίστα αναμονής έχει διάρκεια μίας ημέρας καθώς την επομένη ανοίγει καινούργια. Για να μπει ένας ασθενής που είναι σήμερα στη λίστα και αύριο και τις επόμενες ημέρες (σ.σ. αν βέβαια επιβιώσει τις επόμενες ημέρες) θα πρέπει το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύεται, εφόσον δεν διαθέτει μονάδα ή κλίνη στη δική του ΜΕΘ, να επικοινωνεί καθημερινά με το ΕΚΑΒ δίνοντας τα στοιχεία του. Ταυτόχρονα προστίθενται και καινούργια περιστατικά. Τρεις φορές την ημέρα οι ΜΕΘ της Αττικής επικοινωνούν με το ΕΚΑΒ για να δηλώσουν, αν βέβαια έχουν, τα «Η λίστα αναμονής δεν είναι λίστα προτεραιότητας. Το ποιος απ' όσους είναι καταγεγραμμένοι στη λίστα θα διακομιστεί σε μια συγκεκριμένη ΜΕΘ έχει να κάνει με το ποιο περιστατικό μπορεί να αντιμετωπίσει η ΜΕΘ. Εχει να κάνει με την ιατρική κατάσταση του ασθενούς και αποφασίζεται αποκλειστικά από το νοσοκομείο που διαθέτει το κρεβάτι στη ΜΕΘ», επισημαίνουν από την πλευρά τους πηγές του ΕΚΑΒ.
Για παράδειγμα, εξηγούν, το νοσοκομείο «ΕΛΠΙΣ» δεν έχει νευροχειρουργούς, άρα η ΜΕΘ δεν μπορεί να πάρει τραυματία που έχει χτυπήσει στο κεφάλι ακόμη και αν έχει άδειο κρεβάτι.
Για παράδειγμα, εξηγούν, το νοσοκομείο «ΕΛΠΙΣ» δεν έχει νευροχειρουργούς, άρα η ΜΕΘ δεν μπορεί να πάρει τραυματία που έχει χτυπήσει στο κεφάλι ακόμη και αν έχει άδειο κρεβάτι.
Χορτάσαμε υποσχέσεις
«...Ο αριθμός και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών των ΜΕΘ σε κάθε χώρα, εκφράζει και το επίπεδο υγειονομικού πολιτισμού της». Δεν το λέμε εμείς αλλά η Ν.Δ. στο κυβερνητικό της πρόγραμμα προσθέτοντας: «Δυστυχώς τα επιτεύγματα της χώρας μας στον τομέα αυτό είναι πενιχρά. Γι' αυτό θα συμπληρωθούν με ταχείς ρυθμούς οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και σε εξειδικευμένο προσωπικό. Παράλληλα αυξάνονται οι κλίνες ώστε σταδιακά να φτάσουμε στα επίπεδα της Ε.Ε., ξεκινώντας από όσα νοσοκομεία έχουν πάνω από 200 κλίνες, αλλά και όσα βρίσκονται σε νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές...».
Ενας χρόνος έχει περάσει από τότε και η πραγματικότητα, οι αριθμοί αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που παρατηρούνται στη λειτουργία των ΜΕΘ σε όλη την Ελλάδα, τον διαψεύδουν. Σύμφωνα με στοιχεία από το υπουργείο Υγείας 123 κλίνες ΜΕΘ είναι κλειστές σε όλη τη χώρα σε σύνολο 720 εξοπλισμένων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην περιφέρεια αφού στο λεκανοπέδιο από τις 328 συνολικά εξοπλισμένες κλίνες είναι σε λειτουργία οι 315 και ανενεργές οι 13. Πριν λίγους μήνες τα πράγματα ήταν χειρότερα και στην Αττική. Από τον Ιούλιο όμως μέχρι σήμερα άνοιξαν 34 κλίνες.
«Εχουμε προχωρήσει -σημειώνουν αρμόδιες πηγές από το υπουργείο- στην πρόσληψη 486 νοσηλευτών ΤΕ και 460 ΔΕ για την ενίσχυση των ΜΕΘ και το άνοιγμα νέων κλινών στην Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο σχεδόν θα εξαλειφθεί η λίστα των ασθενών για ΜΕΘ, η οποία κυμαίνεται περίπου στα 25-35 άτομα». Οι αριθμοί μπορεί κατά διαστήματα να «παίζουν», το σημαντικό είναι ότι τα προβλήματα παραμένουν.
Σε ερώτησή τους προς τον υπουργό Υγείας στα τέλη Σεπτέμβρη οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Μ. Σκουλάκης και Η. Καρανίκας επισήμαιναν: «147 κλίνες εντατικής θεραπείας -έτοιμες προς χρήση, δεν λειτουργούν στο ΕΣΥ εξαιτίας κυρίως της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, σύμφωνα και με την απάντηση του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης που δόθηκε στην υπ. αρ. 7627/20-2-2008 ερώτηση 9 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα δε με τους εντατικολόγους, επιπλέον 4.500 ασθενείς θα μπορούσαν να νοσηλευτούν ετησίως και από αυτούς- με βάση τα στατιστικά δεδομένα- τουλάχιστον 3.000 θα μπορούσαν να σωθούν εάν άνοιγαν μόνο τα κλειστά κρεβάτια».
Οπως και να έχει, για να κλείσουμε από εκεί που αρχίσαμε, σε επίπεδο υγειονομικού πολιτισμού φαίνεται να τα πηγαίνουμε κατά διαόλου, αν αναλογιστεί κανείς την επισήμανση του εισηγητή του ΚΤΕ Υγείας του ΠΑΣΟΚ Μ. Σκουλάκη: «Ο υφιστάμενος αριθμός κλινών ΜΕΘ υπολείπεται τραγικά του αντίστοιχου ευρωπαϊκού, αφού μόλις το 2,2% των νοσηλευτικών κλινών πανελλαδικά καλύπτει την εντατική φροντίδα όταν, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θα έπρεπε να φτάνουν το 12%».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/10/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου